Ο θρίαμβος των βαρόνων ολοκληρώνεται
Μετά το θρήνο της Εκάβης, όμως, η τότε κυβερνητική εκπρόσωπος είχε επανέλθει στην αποφασιστικότητα της Ηλέκτρας (με Ορέστη τον Παππά και Πυλάδη τον Κρέτσο): «Τίποτα δεν θα εμποδίσει την κυβέρνηση να βάλει τάξη. Τη Δευτέρα η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή σχέδιο νόμου που προβλέπει την έκδοση βεβαιώσεων λειτουργίας των ιδιωτικών σταθμών μέχρις ότου χορηγηθούν οι πρώτες νόμιμες τηλεοπτικές άδειες με βάση τον νόμο Παππά».
Εκτοτε πέρασαν πολλές Δευτέρες και τέτοιο σχέδιο νόμου δεν υπήρξε. Ο Παππάς παραμερίστηκε και το παιχνίδι της εκτόνωσης, μέσω του συμβιβασμού με τη ΝΔ, το πήρε πάνω του ο Βούτσης. Ο Παππάς έκανε μια τελευταία προσπάθεια μπας και το ΕΣΡ, με την καινούργια του σύνθεση, επιταχύνει τις διαδικασίες προκήρυξης του διαγωνισμού. Στόχος του ήταν ν' αποφύγει να πιει το πικρό ποτήρι μέχρι το τέλος. Δηλαδή, να αποφύγει να επιστρέψει τις προκαταβολές στους καναλάρχες που είχαν πλειοδοτήσει στο διαγωνισμό του. Αν το ΕΣΡ προκήρυσσε άμεσα το διαγωνισμό, θα μπορούσε να τους πει να περιμένουν να «χτυπήσουν» τις άδειες στο νέο διαγωνισμό και να συμψηφίσουν τις προκαταβολές που έδωσαν. Ομως το ΕΣΡ δεν του έκανε τη χάρη. Πέταξε στα σκουπίδια την επιστολή του και του απάντησε μέσω «κύκλων», ότι υπάρχουν πολλά ανοιχτά θέματα που πρέπει να κλείσουν πριν προκηρυχτεί ο διαγωνισμός. Μιλάμε για κανονικό «φτύσιμο».
Ετσι, την περασμένη εβδομάδα, σεμνά και ταπεινά, ο Παππάς πέρασε από τη Βουλή διάταξη που προβλέπει την επιστροφή στους καναλάρχες της πρώτης δόσης που κατέβαλαν. Οπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση της ρύθμισης, αυτή «εξυπηρετεί τον δημοσίου συμφέροντος σκοπό της πλήρους συμμόρφωσης με την απόφαση 95/2017 του ΣτΕ».
Ο εξευτελισμός των Τσιπραίων ολοκληρώθηκε. Οι βαρόνοι της παραπληροφόρησης τους νίκησαν κατά κράτος, αναγκάζοντάς τους να πάρουν το νόμο Παππά και να τον βάλουν… εκεί που ξέρουν. Απλά, ο εξευτελισμός έγινε πιο… γαργαλιστικός καθώς ο Παππάς επέμενε ότι ο νόμος του δεν κρίθηκε αντισυνταγματικός και ότι αυτός θα πάρει λεφτά από τους καναλάρχες για να δώσει προσωρινές άδειες, μέχρι να γίνει ο νέος διαγωνισμός. Γι' αυτό έβγαλαν τη Γεροβασίλη να κάνει εκείνες τις γελοίες νυχτερινές δηλώσεις, τις οποίες στη συνέχεια τις έκαναν γαργάρα. Και γι' αυτό στη συνέχεια, η ευθύνη φορτώθηκε στον Παππά και τη Γεροβασίλη, που απομακρύνθηκαν από το Μαξίμου και τοποθετήθηκαν σε άλλα πόστα. Ειδικά ο Παππάς, μετά την επιστροφή των προκαταβολών στους καναλάρχες, έκλεισε με τραγικό -για τον ίδιο- τρόπο έναν κύκλο ψευτομαγκιάς και πλέον θ' ασχολείται πότε με το «διαστημικό πρόγραμμα» και πότε με τις «έξυπνες πόλεις» και με το στόχο «να φέρουμε τα δίκτυα υψηλών ταχυτήτων και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της ελληνικής επικράτειας» (είναι το μεγάλο πρόβλημα του μπαρμπα-Λία και της θεια-Θοδώρας).
Είναι η δεύτερη φορά που οι βαρόνοι των μίντια κατανικούν μια αστική κυβέρνηση. Η πρώτη ήταν η κυβέρνηση Καραμανλή, φρέσκια ακόμα, με μια ευρεία εκλογική νίκη. Ο Καραμανλής πρώτα κήρυξε τον πόλεμο κατά των «νταβατζήδων» (χλαπακιάζοντας κεμπάπ σε γνωστό μαγαζί στο Μοναστηράκι) και μετά ψήφισε το νόμο για το «βασικό μέτοχο». Ηταν η Κομισιόν που τον ανάγκασε να «αναστείλει» την εφαρμογή του ψηφισμένου από τη Βουλή νόμου, μολονότι σε νομικό επίπεδο η κυβέρνηση Καραμανλή δεν έχασε ούτε στο ΣτΕ ούτε στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων, φρέσκια και πολιτικά δυνατή και αυτή, σε μια περίοδο που οι μιντιάρχες αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα από την οικονομική κρίση, πήγε να ξαναμοιράσει την τράπουλα για να εξασφαλίσει ένα φιλικότερο για την ίδια μιντιακό περιβάλλον, κήρυξε κι αυτή «πόλεμο στη διαπλοκή», έφτασε να ασκήσει ακόμα και εκβιασμό με ροζ ιστορίες κατά αντιπροέδρου του ΣτΕ, όμως στο τέλος είδε αυτόν τον αντιπρόεδρο να νικά τον πρόεδρο, που είχε διοριστεί από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και έκανε τα δικά του αίσχη. Το αποτέλεσμα ήταν να πάρει πίσω το νόμο Παππά και να συμφωνήσει στην εκλογή ενός ΕΣΡ που θα μοιράσει την πίτα ανάμεσα σε παλιούς και νέους καναλάρχες, χωρίς καμιά δυνατότητα παρέμβασης της κυβέρνησης. Η επιστροφή των προκαταβολών στους τέσσερις «υπερθεματιστές» ήταν απλώς η ταφόπλακα στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο.
Για μια φορά ακόμα αποδείχτηκε ότι η αστική τάξη δε θέλει ν' αφήσει τα τηλεοπτικά κανάλια, τα πιο δυνατά μέσα μαζικής προπαγάνδας-εξαπάτησης, στα χέρια των αστικών πολιτικών κομμάτων. Δεν πρόκειται για τα (αναμφισβήτητα) προνόμια που κερδίζουν οι καναλάρχες ως ιδιαίτερη μερίδα του κεφαλαίου. Πρόκειται για τον έλεγχο της προπαγάνδας-παραπληροφόρησης από την ίδια την αστική τάξη, ώστε μέσω αυτών να ελέγχει ασφυκτικά τα αστικά κόμματα, περιορίζοντας τη σχετική αυτονομία τους. Μετά τον Καραμανλή, το ίδιο σκληρό μάθημα πήρε και ο Τσίπρας.
Σχόλια