Η ΧΔ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΛΛΑΝΔΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ RTF
Με αφορμή τα αποτελέσματα των ολλανδικών εκλογών, το Γραφείο Τύπου της Χ.Δ. εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
1. Η πρώτη θέση που έλαβε το κεντροδεξιό «Κόμμα του Λαού για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία» του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε , αφήνοντας στη δεύτερη θέση το ακροδεξιό κόμμα του Γκερτ Βίλντερς πανηγυρίστηκε από τα κατεστημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως «ήττα του λαϊκισμού».
2. Στην πραγματικότητα, σε σχέση με τους συσχετισμούς της προηγούμενης Βουλής, κυρίαρχο στοιχείο που συστηματικά υποβαθμίζεται είναι η κατάρρευση του νεοφιλελεύθερου δικομματικού « μεγάλου συνασπισμού» του κόμματος του Ρούτε με το σοσιαλδημοκρατικό «Εργατικό Κόμμα». Το πρώτο από τις 41 έδρες έπεσε στις 33 και το δεύτερο από τις 38 στις 9. Έτσι, τα δύο κυβερνητικά κόμματα έχουν μαζί 42 έδρες από 79 και χάνουν την απόλυτη πλειοψηφία που είχαν στο κοινοβούλιο των 150 εδρών.
3. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί προφανή αποδοκιμασία στον ολλανδικό δικομματισμό και κατ’ επέκταση στον ευρωπαϊκό δικομματισμό που στηρίζει το σημερινό νεοφιλελεύθερο, αυταρχικό και αντιλαϊκό οικοδόμημα της «Ευρωπαϊκής Ένωσης», ακόμα και σε μια χώρα που έχει ελάχιστα πληγεί από την πολιτική λιτότητας.
4. Το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα φέρνει και το τέλος της πολιτικής νομιμοποίησης του επικεφαλής του «Γιούρογκρουπ» Γερούν Ντάισεμπλουμ, ο οποίος είναι απερχόμενος Υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας προερχόμενος από το «Εργατικό Κόμμα» . Η στάση του ανθρώπου αυτού, που δέχτηκε να παίξει το ρόλο του πρωτοπαλλήκαρου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και να μεθοδεύσει την επιβολή των ανήθικων εκβιασμών της ευρωκρατικής γραφειοκρατίας σε βάρος των λαών της Ευρώπης και ιδίως της Ελλάδας και της Κύπρου, είναι η πιο χτυπητή εικόνα της κατάντιας της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
5. Η ήττα των πολιτικών δυνάμεων του «ακραίου κέντρου», συντηρητικών-σοσιαλδημοκρατών, οι οποίες φέρουν την πολιτική ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης είναι εξέλιξη θετική. Όμως, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο το πολιτικό κενό που αφήνουν να το καλύψει η Ακροδεξιά με την πολιτική του μίσους, της φοβίας και του αποκλεισμού.
6. Πρέπει οι δημοκρατικές αντισυστημικές πολιτικές δυνάμεις να καταλάβουν ότι τα σημερινά αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά οικοδομήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης δεν μπορούν να διορθωθούν και πρέπει να αμφισβητηθούν και να εκλείψουν. Να αντικατασταθούν από μία νέου τύπου πανευρωπαϊκή συνεργασία, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, στη βάση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της διεθνούς αλληλεγγύης.
1. Η πρώτη θέση που έλαβε το κεντροδεξιό «Κόμμα του Λαού για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία» του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε , αφήνοντας στη δεύτερη θέση το ακροδεξιό κόμμα του Γκερτ Βίλντερς πανηγυρίστηκε από τα κατεστημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως «ήττα του λαϊκισμού».
2. Στην πραγματικότητα, σε σχέση με τους συσχετισμούς της προηγούμενης Βουλής, κυρίαρχο στοιχείο που συστηματικά υποβαθμίζεται είναι η κατάρρευση του νεοφιλελεύθερου δικομματικού « μεγάλου συνασπισμού» του κόμματος του Ρούτε με το σοσιαλδημοκρατικό «Εργατικό Κόμμα». Το πρώτο από τις 41 έδρες έπεσε στις 33 και το δεύτερο από τις 38 στις 9. Έτσι, τα δύο κυβερνητικά κόμματα έχουν μαζί 42 έδρες από 79 και χάνουν την απόλυτη πλειοψηφία που είχαν στο κοινοβούλιο των 150 εδρών.
3. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί προφανή αποδοκιμασία στον ολλανδικό δικομματισμό και κατ’ επέκταση στον ευρωπαϊκό δικομματισμό που στηρίζει το σημερινό νεοφιλελεύθερο, αυταρχικό και αντιλαϊκό οικοδόμημα της «Ευρωπαϊκής Ένωσης», ακόμα και σε μια χώρα που έχει ελάχιστα πληγεί από την πολιτική λιτότητας.
4. Το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα φέρνει και το τέλος της πολιτικής νομιμοποίησης του επικεφαλής του «Γιούρογκρουπ» Γερούν Ντάισεμπλουμ, ο οποίος είναι απερχόμενος Υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας προερχόμενος από το «Εργατικό Κόμμα» . Η στάση του ανθρώπου αυτού, που δέχτηκε να παίξει το ρόλο του πρωτοπαλλήκαρου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και να μεθοδεύσει την επιβολή των ανήθικων εκβιασμών της ευρωκρατικής γραφειοκρατίας σε βάρος των λαών της Ευρώπης και ιδίως της Ελλάδας και της Κύπρου, είναι η πιο χτυπητή εικόνα της κατάντιας της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
5. Η ήττα των πολιτικών δυνάμεων του «ακραίου κέντρου», συντηρητικών-σοσιαλδημοκρατών, οι οποίες φέρουν την πολιτική ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης είναι εξέλιξη θετική. Όμως, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο το πολιτικό κενό που αφήνουν να το καλύψει η Ακροδεξιά με την πολιτική του μίσους, της φοβίας και του αποκλεισμού.
6. Πρέπει οι δημοκρατικές αντισυστημικές πολιτικές δυνάμεις να καταλάβουν ότι τα σημερινά αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά οικοδομήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης δεν μπορούν να διορθωθούν και πρέπει να αμφισβητηθούν και να εκλείψουν. Να αντικατασταθούν από μία νέου τύπου πανευρωπαϊκή συνεργασία, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, στη βάση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της διεθνούς αλληλεγγύης.
Σχόλια