Τι συνέβη 15 Νοεμβρίου 1973 στο Πολυτεχνείο

"Λαέ πεινάς γιατί τους προσκυνάς;". Οι ημέρες πριν τη 17η Νοεμβρίου. Τα συνθήματα, οι πιέσεις προς τη σύγκλητο και οι χιλιάδες που κατέβηκαν στο Πολυτεχνείο

.

15 Νοεμβρίου, σαν σήμερα
Η εξέγερση έχει ξεφύγει από τα φοιτητικά αιτήματα και παίρνει παλλαϊκό και αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Οι φοιτητές διαβάζουν τις εξελίξεις. Ξέρουν πλέον ότι εκπροσωπούν κάτι πιο μεγάλο από το φοιτητικό κόσμο και είναι πια ένα κίνημα τόσο αναγκαίο για την κοινωνία. Εργάτες, μαθητές και πολίτες το επιβεβαιώνουν με την άφιξη τους στην Πατησίων. Η πόρτα του ιδρύματος κλείνει.
«Έξι χρόνια αρκετά, δεν θα γίνουνε επτά»
Οργανώνονται. Τοποθετούνται τρία μεγάφωνα και ο ραδιοφωνικό σταθμός καλύπτει πλέον όλη την Αττική. Μόνο όποιος δεν θέλει δεν ακούει τη φωνή των φοιτητών. Τη φωνή της ελευθερίας. Κυκλοφορούν την «εφημερίδα του ελεύθερου Πολυτεχνείου». «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία».

  Ο υπουργός Παιδείας απειλεί και απαιτεί να καταργηθεί το άσυλο. Η σύγκλητος αντέχει στις πιέσεις και αρνείται. Χρήματα, φάρμακα και τρόφιμα καταφθάνουν από κάθε γωνία της Αθήνας. Η εξέγερση είναι γεγονός. «Κάτω ο Παπαδόπουλος».
Οι χουντικοί τρελαίνονται από οργή και οι στρατιωτικοί προτείνουν άμεση επέμβαση. Η παρουσία χιλιάδων πολιτών είναι αποτρεπτική.
Έξω από το Πολυτεχνείο είναι είκοσι χιλιάδες άνθρωποι. «Λαέ πεινάς γιατί τους προσκυνάς;»...

Νυχτώνει. Περίπου δέκα χιλιάδες αποχωρούν. Οι φοιτητές εκλέγουν νέα συντονιστική επιτροπή που αποτελείται από 31 αντιπροσώπους από όλες τις σχολές. Αυτοί έχουν βάλει το κεφάλι τους στο ντορβά, αλλά εκείνη τη στιγμή κανείς δε δειλιάζει. «Λαέ πολέμα σου πίνουνε το αίμα». Καθαριότητα, έλεγχος για προβοκάτορες, έλεγχος συνθημάτων και ξεκούραση όσο είναι δυνατόν. Από το ραδιόφωνο ενημερώνουν διαρκώς την κοινή γνώμη. Σε λίγες ώρες ξημερώνει η 16η Νοεμβρίου. Ο αγώνας συνεχίζεται.