Η εναρκτήρια ομιλία του σ. Πέτρου Κουφοβασίλη στο 6ο Συνέδριο
Εκ μέρους της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ, απευθύνω θερμό καλωσόρισμα στους
συντρόφους και τις συντρόφισσες, του συναγωνιστές και συναγωνίστριες, σ'
όλους τους φίλους και τις φίλες που συμμετέχουν στην εκδήλωση αυτή με
την οποία εγκαινιάζονται οι εργασίες του 6ου Συνεδρίου μας.
***
Σ' όλη την πορεία που διανύθηκε ύστερα από τη δημοσίευση των Θέσεων της ΚΕ, όπως όλοι γνωρίζετε, αναπτύχθηκε όχι μόνο μια πλατιά εσωκομματική συζήτηση αλλά και μια δημόσια κομματική παρέμβαση για την προβολή και διάδοση των θέσεών μας. Διοργανώθηκαν πολιτικές συγκεντρώσεις, συσκέψεις και άλλες εκδηλώσεις σε συνοικίες της Αθήνας και σε μια σειρά άλλες πόλεις και περιοχές της χώρας, με τη συμμετοχή ευρύτερου κύκλου συναγωνιστών και φίλων. Οι διαδικασίες αυτές συνέβαλαν στο παραπέρα φώτισμα των ζητημάτων, στην εμβάθυνση, πιο ουσιαστική αφομοίωση και εμπλουτισμό των θέσεων της ΚΕ. Στην πορεία των συζητήσεων και σε αντιπαραβολή με άλλα πολιτικά ρεύματα και απόψεις, αναδείχτηκαν τα κύρια διακριτικά γνωρίσματα της ιδεολογικοπολιτικής γραμμής και φυσιογνωμίας του Μ-Λ ΚΚΕ, η ιστορική προέλευση και διαδρομή ευρύτερα του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος, οι θέσεις μας για την ανάπτυξη του αντιπολεμικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.
Η ενεργητική συμβολή των μελών του Κόμματος και της Οργάνωσης Νεολαίας καθώς και η συμμετοχή και τα ερωτήματα , οι προτάσεις και παρατηρήσεις πολλών ανένταχτων συναγωνιστών και φίλων μας, πρόσθεσαν παλμό στις διαδικασίες και έδωσαν μα αναμφισβήτητη ώθηση στην κοινή μας υπόθεση. Η ολοκλήρωση της προσυνεδριακής διαδικασίας, βρίσκει τώρα συσπειρωμένες όλες τις κομματικές δυνάμεις πάνω στις θέσεις της ΚΕ, δημιουργώντας κλίμα αγωνιστικής αισιοδοξίας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του κινήματος στη νέα, δύσκολη περίοδο, που ξανοίγεται μπροστά μας.
Μια περίοδο που συνεχίζεται – στο όνομα της ψευδώνυμης καθαρής εξόδου από τα μνημόνια από τα μνημόνια – η επίθεση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μ' έναν καταιγισμό αντεργατικών, αντιασφαλιστικών φοροληστρικών μέτρων, λεηλασίας του λαού και της χώρας και ενώ κλιμακώνονται οι εντάσεις και οι απειλές και οι κίνδυνοι στην περιοχή μας .
Μια περίοδο ταυτόχρονα, παγκόσμιων αναταράξεων, ανακατατάξεων και αναδιάταξης των βασικών ιμπεριαλιστικών κέντρων και δυνάμεων. Διεθνούς τραμπουκισμού και ξέφρενης επιθετικότητας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, απότομης κλιμάκωσης των ανταγωνισμών και όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής, που σκοτεινιάζουν τον διεθνή ορίζοντα και επαναφέρουν την απειλή γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων.
Πέρα από τις θέσεις για τα πολύ σημαντικά αυτά ζητήματα που σημαδεύουν τις εξελίξεις διεθνώς και στη χώρα μας, καθώς και τον απολογισμό δράσης απ' το 5ο Συνέδριο μέχρι σήμερα, στόχος του Μ-Λ ΚΚΕ ήταν, βαδίζοντας προς το 6ο Συνέδριο, να ανοίξει τη συζήτηση για την πενηντάχρονη αγωνιστική πορεία του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος. Εκθέτοντας ορισμένα βασικά συμπεράσματα που συνοψίζουν τη δική μας άποψη τόσο για τη θετική όσο και για την αρνητική πείρα από την πολυκύμαντη διαδρομή του κινήματός μας από τη γέννησή του ως τις μέρες μας .
Καθώς συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ, τα βασικά συμπεράσματα που περιέχονται στις θέσεις για το 6ο Συνέδριο, αποχτούν πρόσθετη επικαιρότητα και σημασία, ανοίγοντας μια ουσιαστική και υπεύθυνη συζήτηση που αφορά όχι μόνο το παρελθόν αλλά και την προοπτική και το μέλλον του κινήματος, την υπόθεση της ενότητας των μαρξιστών – λενινιστών και την εκπλήρωση του μεγάλου σκοπού της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος.
Η ιστορική πείρα επιβεβαίωσε πλήρως την αναγκαιότητα της ρήξης με τους φορείς του ρεβιζιονισμού, ύστερα από το αντεπαναστατικό 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και τη διαβόητη πραξικοπηματική “6η Ολομέλεια” του ΚΚΕ του 1956, που σήμαναν την απάρνηση των επαναστατικών αρχών, τον ιδεολογικοπολιτικό εκφυλισμό και τη μετατροπή του επαναστατικού ΚΚΕ σ' ένα οππορτουνιστικό – ρεφορμιστικό κόμμα. Από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας και της δημόσιας εμφάνισής του, με την έκδοση της “Αναγέννησης”, το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα της Ελλάδας έθεσε σαν βασικό στόχο του την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος και την αναδημιουργία ενός αυθεντικού κομμουνιστικού κόμματος της εργατικής τάξης.
Ο στόχος αυτός εξακολουθεί να αποτελεί και σήμερα για το Μ-Λ ΚΚΕ κεντρικό καθήκον, που θα απαιτηθούν αναμφίβολα σκληροί, επίπονοι και πολύχρονοι αγώνες, ώστε να δημιουργηθούν οι αναγκαίες ιδεολογικές, πολιτικές και οργανωτικές προϋποθέσεις για την εκπλήρωσή του.
***
Ιδιαίτερη σημασία στα βασικά συμπεράσματα των θέσεων του Μ-Λ ΚΚΕ για την πενηντάχρονη πορεία του μ-λ κινήματος, έχει ο κριτικός και αυτοκριτικός επαναπροσδιορισμός του χαρακτήρα των αντιθέσεων και του τρόπου επίλυσής τους στους κόλπους της οργάνωσης.
Στις κυριότερες και πιο κρίσιμες φάσεις διαμόρφωσης του κινήματός μας, στο καθοδηγητικό αππαράτ της οργάνωσης δεν έγινε δυνατό να εξασφαλιστεί η απαραίτητη σύμπνοια και ομογνωμία. Ανάμεσα στα βασικά στελέχη εμφανίστηκαν βαθμιαία διαφωνίες πάνω σε σοβαρά ζητήματα του κινήματος, αλλά αυτές οι διαφωνίες δεν λύθηκαν με τον σωστό κομματικό τρόπο. Ως προς τον χαρακτήρα τους οι διαφωνίες που προέκυψαν αντιπροσώπευαν μια πάλη ανάμεσα στο σωστό και το λαθεμένο. Στην πραγματικότητα, όμως, η εσωκομματική πάλη που αναπτύχθηκε, λειτούργησε λαθεμένα σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, σα μια σύγκρουση εχθρικών δυνάμεων, προκαλώντας απανωτές αρνητικές συνέπειες.
Τα βασικά συμπεράσματα του Μ-Λ ΚΚΕ, δεν είναι εγχειρίδιο ιστορίας ούτε άθροισμα αφηγήσεων, αλλά γενίκευση της συλλογικής πείρας και σκοπός τους είναι ακριβώς να τροφοδοτήσουν και να κινητοποιήσουν θετικά τη συλλογική σκέψη και δράση, προσβλέποντας στην ενότητα πάνω σε αρχές, όλων των αγωνιστικών δυνάμεων του κινήματος, όπου κι αν βρίσκονται, οργανωμένων και ανένταχτων.
Στην πορεία της ανάπτυξής του το μ- λ κίνημα έδωσε πολλές μάχες, που άλλες τις κέρδισε και άλλες τις έχασε, συσσωρεύοντας έτσι θετικές και αρνητικές εμπειρίες. Ωστόσο, αν συγκρίνουμε τις θετικές και τις αρνητικές εμπειρίες του μ- λ κινήματος, τότε οι αρνητικές εμπειρίες του, όσο κι αν είναι σημαντικές, δεν θα μπουν παρά σε δεύτερη μοίρα.
Το κύριο, είναι η θετική συνεισφορά, κι αυτό αντανακλά τη βασική κατεύθυνση που ακολούθησε το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα της Ελλάδας στην πορεία του.
Το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα, δεν είναι αστεροειδής που λαμπύρισε, διέγραψε την τροχιά του κι έσβησε, όπως έχουμε δει τόσο συχνά να συμβαίνει με ξένα προς το κίνημά μας πολιτικά ρεύματα, οργανώσεις και σχήματα, που έρχονται και παρέρχονται δίχως να αφήσουν ίχνη πίσω τους.
Πάνω από μισό αιώνα, η φωνή των μαρξιστών – λενινιστών δεν έπαψε να ακούγεται στο στίβο της ταξικής πάλης και να ενισχύει στον ένα ή τον άλλο βαθμό τους λαϊκούς αγώνες. Χάρι στους αγώνες και τις προσπάθειες των μαρξιστών – λενινιστών, αποκαλύφθηκε η αντεπαναστατική φύση του ρεβιζιονισμού. Καταγγέλθηκε η ολέθρια πολιτική της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ξεσκεπάστηκε η απάτη του ειρηνικού περάσματος στο σοσιαλισμό με τον κοινοβουλευτικό δρόμο και προβλήθηκε πλατιά η αναγκαιότητα του επαναστατικού δρόμου για την ανατροπή της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και τη λύση των ώριμων προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Τα λάθη του παρελθόντος, οι αδυναμίες και ανωριμότητες που εκδηλώθηκαν στις γραμμές του κινήματός μας, πρέπει να αποκαλυφθούν, να αναλυθούν και να εξηγηθούν θαρραλέα και αυτοκριτικά, για να αποτελέσουν έτσι έναν αρνητικό δάσκαλο και να εξοπλιστούμε για την παραπέρα δουλειά μας.
Αλλά αυτό δεν μπορεί να έχει σχέση με τη στείρα λαθολογία που μηδενίζει όλη τη δράση του μ-λ κινήματος, φτάνει να αρνείται ως και την αναγκαιότητα της ύπαρξής του και δεν βλέπει σ' αυτό τίποτε άλλο εκτός από λάθη και αποτυχίες, σπέρνοντας την απογοήτευση, τη απαισιοδοξία και την ηττοπάθεια.
Παρά την κρίση την οποία πέρασε το μ-λ κίνημα με τις διασπάσεις, τον κερματισμό και τη συρρίκνωση των δυνάμεών του, είχε διαμορφώσει μέσα του τις δυνάμεις εκείνες που ξεπερνώντας τους τρανταγμούς και τις διαλυτικές καταστάσεις, το κράτησαν όρθιο και ζωντανό.
Το μ-λ κίνημα, μέσα από τους πολύχρονους αγώνες του, επιβεβαίωσε στην πράξη την αναγκαιότητά του και τον αναντικατάστατο ρόλο του και παραμένει πάντοτε μια ζωντανή πολιτική πραγματικότητα και μια ρεαλιστική ελπίδα για την ανάπτυξη του λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Οι αγώνες των μαρξιστών – λενινιστών όχι μόνο δεν πήγαν χαμένοι αλλά έριξαν κι όλας μερικά αγκωνάρια στα θεμέλια της αυριανής, λεύτερης, εθνικά ανεξάρτητης, δημοκρατικής και σοσιαλιστικής Ελλάδας.
Ανασκοπώντας σήμερα όλη την περασμένη πορεία του μ-λ κινήματος, το πιο σημαντικό δίδαγμα που προσφέρει αυτή η πορεία είναι η αναγκαιότητα για την υπερνίκηση της διάσπασης των γραμμών του, που θα του επιτρέψει να διαδραματίσει το ρόλο της κινητήριας δύναμης για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος.
Η ανασυγκρότηση δεν μπορεί να γίνει στο έδαφος μιας πολιτικής όπως αυτή του ΚΚΕ, που αφού γνώρισε την πιο παταγώδη χρεοκοπία στα χρόνια της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, γύρισε το ίδιο νόμισμα από την άλλη όψη και πέρασε τώρα στην υπεραριστερή λογοκοπία και τη νεοτροτσκιστική μετάλλαξη. Ούτε μπορεί να γίνει στο έδαφος των λεγόμενων μεταβατικών προγραμμάτων, ουράς στα αστικά ιδεολογήματα και “κινηματικής” υπεκφυγής από τα πραγματικά προβλήματα. Η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος και το σταδιακό του πέρασμα σε μια άλλη φάση, που θα το κάνει ικανό να αντιπαλέψει με ουσιαστικούς όρους τους ταξικούς αντιπάλους δεν θα επιτευχθεί με ταχύρρυθμες συνταγές αλλά μέσα από παρατεταμένους και πολύχρονους ιδεολογικοπολιτικούς αγώνες, για το φώτισμα και το ξεκαθάρισμα των προβλημάτων, μέσα από τον πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, μέσα από το ρίζωμα και το άπλωμα των δεσμών τους με την εργατική τάξη, την ανυπότακτη νεολαία, τις αγωνιζόμενες λαϊκές δυνάμεις.
Αυτή είναι η κατεύθυνση των θέσεων και των συμπερασμάτων του Μ-Λ ΚΚΕ.
***
Ανοίγοντας τις εργασίες του 6ου Συνεδρίου του μ-Λ ΚΚΕ, εκφράζουμε την πλήρη πεποίθηση πως το συνέδριό μας θα εκπληρώσει με επιτυχία τους στόχους του.
Διεξάγοντας στα πλαίσια των εργασιών του μια ουσιαστική και γόνιμη συζήτηση για τη συνόψιση της πείρας, για τον απολογισμό της δράσης μας και για τον καθορισμό των μετώπων της πάλης μας. Για το ξεπέρασμα των αδυναμιών και την ισχυροποίηση της κομματικής οικοδόμησης. Για την προσέλκυση και τη συγκέντρωση και νέων αγωνιστικών δυνάμεων στις γραμμές του κινήματός μας. Για τη χάραξη μιας ξεκάθαρης γραμμής που μπορεί να εξοπλίσει ιδεολογικοπολιτικά την οργάνωση και να την προετοιμάσει για να αντιμετωπίσει τα σοβαρά και σύνθετα πολιτικά και οργανωτικά καθήκοντα, που επιβάλουν οι εξελίξεις διεθνώς και στη χώρα μας.
- Με πίστη στην επαναστατική υπόθεση και στη δύναμη του λαϊκού αγώνα
- Ας ξεκινήσουν κι ας ολοκληρωθούν με επιτυχία οι εργασίες του 6ου Συνεδρίου μας!
***
Σ' όλη την πορεία που διανύθηκε ύστερα από τη δημοσίευση των Θέσεων της ΚΕ, όπως όλοι γνωρίζετε, αναπτύχθηκε όχι μόνο μια πλατιά εσωκομματική συζήτηση αλλά και μια δημόσια κομματική παρέμβαση για την προβολή και διάδοση των θέσεών μας. Διοργανώθηκαν πολιτικές συγκεντρώσεις, συσκέψεις και άλλες εκδηλώσεις σε συνοικίες της Αθήνας και σε μια σειρά άλλες πόλεις και περιοχές της χώρας, με τη συμμετοχή ευρύτερου κύκλου συναγωνιστών και φίλων. Οι διαδικασίες αυτές συνέβαλαν στο παραπέρα φώτισμα των ζητημάτων, στην εμβάθυνση, πιο ουσιαστική αφομοίωση και εμπλουτισμό των θέσεων της ΚΕ. Στην πορεία των συζητήσεων και σε αντιπαραβολή με άλλα πολιτικά ρεύματα και απόψεις, αναδείχτηκαν τα κύρια διακριτικά γνωρίσματα της ιδεολογικοπολιτικής γραμμής και φυσιογνωμίας του Μ-Λ ΚΚΕ, η ιστορική προέλευση και διαδρομή ευρύτερα του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος, οι θέσεις μας για την ανάπτυξη του αντιπολεμικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.
Η ενεργητική συμβολή των μελών του Κόμματος και της Οργάνωσης Νεολαίας καθώς και η συμμετοχή και τα ερωτήματα , οι προτάσεις και παρατηρήσεις πολλών ανένταχτων συναγωνιστών και φίλων μας, πρόσθεσαν παλμό στις διαδικασίες και έδωσαν μα αναμφισβήτητη ώθηση στην κοινή μας υπόθεση. Η ολοκλήρωση της προσυνεδριακής διαδικασίας, βρίσκει τώρα συσπειρωμένες όλες τις κομματικές δυνάμεις πάνω στις θέσεις της ΚΕ, δημιουργώντας κλίμα αγωνιστικής αισιοδοξίας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του κινήματος στη νέα, δύσκολη περίοδο, που ξανοίγεται μπροστά μας.
Μια περίοδο που συνεχίζεται – στο όνομα της ψευδώνυμης καθαρής εξόδου από τα μνημόνια από τα μνημόνια – η επίθεση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μ' έναν καταιγισμό αντεργατικών, αντιασφαλιστικών φοροληστρικών μέτρων, λεηλασίας του λαού και της χώρας και ενώ κλιμακώνονται οι εντάσεις και οι απειλές και οι κίνδυνοι στην περιοχή μας .
Μια περίοδο ταυτόχρονα, παγκόσμιων αναταράξεων, ανακατατάξεων και αναδιάταξης των βασικών ιμπεριαλιστικών κέντρων και δυνάμεων. Διεθνούς τραμπουκισμού και ξέφρενης επιθετικότητας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, απότομης κλιμάκωσης των ανταγωνισμών και όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής, που σκοτεινιάζουν τον διεθνή ορίζοντα και επαναφέρουν την απειλή γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων.
Πέρα από τις θέσεις για τα πολύ σημαντικά αυτά ζητήματα που σημαδεύουν τις εξελίξεις διεθνώς και στη χώρα μας, καθώς και τον απολογισμό δράσης απ' το 5ο Συνέδριο μέχρι σήμερα, στόχος του Μ-Λ ΚΚΕ ήταν, βαδίζοντας προς το 6ο Συνέδριο, να ανοίξει τη συζήτηση για την πενηντάχρονη αγωνιστική πορεία του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος. Εκθέτοντας ορισμένα βασικά συμπεράσματα που συνοψίζουν τη δική μας άποψη τόσο για τη θετική όσο και για την αρνητική πείρα από την πολυκύμαντη διαδρομή του κινήματός μας από τη γέννησή του ως τις μέρες μας .
Καθώς συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ, τα βασικά συμπεράσματα που περιέχονται στις θέσεις για το 6ο Συνέδριο, αποχτούν πρόσθετη επικαιρότητα και σημασία, ανοίγοντας μια ουσιαστική και υπεύθυνη συζήτηση που αφορά όχι μόνο το παρελθόν αλλά και την προοπτική και το μέλλον του κινήματος, την υπόθεση της ενότητας των μαρξιστών – λενινιστών και την εκπλήρωση του μεγάλου σκοπού της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος.
Η ιστορική πείρα επιβεβαίωσε πλήρως την αναγκαιότητα της ρήξης με τους φορείς του ρεβιζιονισμού, ύστερα από το αντεπαναστατικό 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και τη διαβόητη πραξικοπηματική “6η Ολομέλεια” του ΚΚΕ του 1956, που σήμαναν την απάρνηση των επαναστατικών αρχών, τον ιδεολογικοπολιτικό εκφυλισμό και τη μετατροπή του επαναστατικού ΚΚΕ σ' ένα οππορτουνιστικό – ρεφορμιστικό κόμμα. Από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας και της δημόσιας εμφάνισής του, με την έκδοση της “Αναγέννησης”, το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα της Ελλάδας έθεσε σαν βασικό στόχο του την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος και την αναδημιουργία ενός αυθεντικού κομμουνιστικού κόμματος της εργατικής τάξης.
Ο στόχος αυτός εξακολουθεί να αποτελεί και σήμερα για το Μ-Λ ΚΚΕ κεντρικό καθήκον, που θα απαιτηθούν αναμφίβολα σκληροί, επίπονοι και πολύχρονοι αγώνες, ώστε να δημιουργηθούν οι αναγκαίες ιδεολογικές, πολιτικές και οργανωτικές προϋποθέσεις για την εκπλήρωσή του.
***
Ιδιαίτερη σημασία στα βασικά συμπεράσματα των θέσεων του Μ-Λ ΚΚΕ για την πενηντάχρονη πορεία του μ-λ κινήματος, έχει ο κριτικός και αυτοκριτικός επαναπροσδιορισμός του χαρακτήρα των αντιθέσεων και του τρόπου επίλυσής τους στους κόλπους της οργάνωσης.
Στις κυριότερες και πιο κρίσιμες φάσεις διαμόρφωσης του κινήματός μας, στο καθοδηγητικό αππαράτ της οργάνωσης δεν έγινε δυνατό να εξασφαλιστεί η απαραίτητη σύμπνοια και ομογνωμία. Ανάμεσα στα βασικά στελέχη εμφανίστηκαν βαθμιαία διαφωνίες πάνω σε σοβαρά ζητήματα του κινήματος, αλλά αυτές οι διαφωνίες δεν λύθηκαν με τον σωστό κομματικό τρόπο. Ως προς τον χαρακτήρα τους οι διαφωνίες που προέκυψαν αντιπροσώπευαν μια πάλη ανάμεσα στο σωστό και το λαθεμένο. Στην πραγματικότητα, όμως, η εσωκομματική πάλη που αναπτύχθηκε, λειτούργησε λαθεμένα σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, σα μια σύγκρουση εχθρικών δυνάμεων, προκαλώντας απανωτές αρνητικές συνέπειες.
Τα βασικά συμπεράσματα του Μ-Λ ΚΚΕ, δεν είναι εγχειρίδιο ιστορίας ούτε άθροισμα αφηγήσεων, αλλά γενίκευση της συλλογικής πείρας και σκοπός τους είναι ακριβώς να τροφοδοτήσουν και να κινητοποιήσουν θετικά τη συλλογική σκέψη και δράση, προσβλέποντας στην ενότητα πάνω σε αρχές, όλων των αγωνιστικών δυνάμεων του κινήματος, όπου κι αν βρίσκονται, οργανωμένων και ανένταχτων.
Στην πορεία της ανάπτυξής του το μ- λ κίνημα έδωσε πολλές μάχες, που άλλες τις κέρδισε και άλλες τις έχασε, συσσωρεύοντας έτσι θετικές και αρνητικές εμπειρίες. Ωστόσο, αν συγκρίνουμε τις θετικές και τις αρνητικές εμπειρίες του μ- λ κινήματος, τότε οι αρνητικές εμπειρίες του, όσο κι αν είναι σημαντικές, δεν θα μπουν παρά σε δεύτερη μοίρα.
Το κύριο, είναι η θετική συνεισφορά, κι αυτό αντανακλά τη βασική κατεύθυνση που ακολούθησε το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα της Ελλάδας στην πορεία του.
Το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα, δεν είναι αστεροειδής που λαμπύρισε, διέγραψε την τροχιά του κι έσβησε, όπως έχουμε δει τόσο συχνά να συμβαίνει με ξένα προς το κίνημά μας πολιτικά ρεύματα, οργανώσεις και σχήματα, που έρχονται και παρέρχονται δίχως να αφήσουν ίχνη πίσω τους.
Πάνω από μισό αιώνα, η φωνή των μαρξιστών – λενινιστών δεν έπαψε να ακούγεται στο στίβο της ταξικής πάλης και να ενισχύει στον ένα ή τον άλλο βαθμό τους λαϊκούς αγώνες. Χάρι στους αγώνες και τις προσπάθειες των μαρξιστών – λενινιστών, αποκαλύφθηκε η αντεπαναστατική φύση του ρεβιζιονισμού. Καταγγέλθηκε η ολέθρια πολιτική της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ξεσκεπάστηκε η απάτη του ειρηνικού περάσματος στο σοσιαλισμό με τον κοινοβουλευτικό δρόμο και προβλήθηκε πλατιά η αναγκαιότητα του επαναστατικού δρόμου για την ανατροπή της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και τη λύση των ώριμων προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Τα λάθη του παρελθόντος, οι αδυναμίες και ανωριμότητες που εκδηλώθηκαν στις γραμμές του κινήματός μας, πρέπει να αποκαλυφθούν, να αναλυθούν και να εξηγηθούν θαρραλέα και αυτοκριτικά, για να αποτελέσουν έτσι έναν αρνητικό δάσκαλο και να εξοπλιστούμε για την παραπέρα δουλειά μας.
Αλλά αυτό δεν μπορεί να έχει σχέση με τη στείρα λαθολογία που μηδενίζει όλη τη δράση του μ-λ κινήματος, φτάνει να αρνείται ως και την αναγκαιότητα της ύπαρξής του και δεν βλέπει σ' αυτό τίποτε άλλο εκτός από λάθη και αποτυχίες, σπέρνοντας την απογοήτευση, τη απαισιοδοξία και την ηττοπάθεια.
Παρά την κρίση την οποία πέρασε το μ-λ κίνημα με τις διασπάσεις, τον κερματισμό και τη συρρίκνωση των δυνάμεών του, είχε διαμορφώσει μέσα του τις δυνάμεις εκείνες που ξεπερνώντας τους τρανταγμούς και τις διαλυτικές καταστάσεις, το κράτησαν όρθιο και ζωντανό.
Το μ-λ κίνημα, μέσα από τους πολύχρονους αγώνες του, επιβεβαίωσε στην πράξη την αναγκαιότητά του και τον αναντικατάστατο ρόλο του και παραμένει πάντοτε μια ζωντανή πολιτική πραγματικότητα και μια ρεαλιστική ελπίδα για την ανάπτυξη του λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Οι αγώνες των μαρξιστών – λενινιστών όχι μόνο δεν πήγαν χαμένοι αλλά έριξαν κι όλας μερικά αγκωνάρια στα θεμέλια της αυριανής, λεύτερης, εθνικά ανεξάρτητης, δημοκρατικής και σοσιαλιστικής Ελλάδας.
Ανασκοπώντας σήμερα όλη την περασμένη πορεία του μ-λ κινήματος, το πιο σημαντικό δίδαγμα που προσφέρει αυτή η πορεία είναι η αναγκαιότητα για την υπερνίκηση της διάσπασης των γραμμών του, που θα του επιτρέψει να διαδραματίσει το ρόλο της κινητήριας δύναμης για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος.
Η ανασυγκρότηση δεν μπορεί να γίνει στο έδαφος μιας πολιτικής όπως αυτή του ΚΚΕ, που αφού γνώρισε την πιο παταγώδη χρεοκοπία στα χρόνια της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, γύρισε το ίδιο νόμισμα από την άλλη όψη και πέρασε τώρα στην υπεραριστερή λογοκοπία και τη νεοτροτσκιστική μετάλλαξη. Ούτε μπορεί να γίνει στο έδαφος των λεγόμενων μεταβατικών προγραμμάτων, ουράς στα αστικά ιδεολογήματα και “κινηματικής” υπεκφυγής από τα πραγματικά προβλήματα. Η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος και το σταδιακό του πέρασμα σε μια άλλη φάση, που θα το κάνει ικανό να αντιπαλέψει με ουσιαστικούς όρους τους ταξικούς αντιπάλους δεν θα επιτευχθεί με ταχύρρυθμες συνταγές αλλά μέσα από παρατεταμένους και πολύχρονους ιδεολογικοπολιτικούς αγώνες, για το φώτισμα και το ξεκαθάρισμα των προβλημάτων, μέσα από τον πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, μέσα από το ρίζωμα και το άπλωμα των δεσμών τους με την εργατική τάξη, την ανυπότακτη νεολαία, τις αγωνιζόμενες λαϊκές δυνάμεις.
Αυτή είναι η κατεύθυνση των θέσεων και των συμπερασμάτων του Μ-Λ ΚΚΕ.
***
Ανοίγοντας τις εργασίες του 6ου Συνεδρίου του μ-Λ ΚΚΕ, εκφράζουμε την πλήρη πεποίθηση πως το συνέδριό μας θα εκπληρώσει με επιτυχία τους στόχους του.
Διεξάγοντας στα πλαίσια των εργασιών του μια ουσιαστική και γόνιμη συζήτηση για τη συνόψιση της πείρας, για τον απολογισμό της δράσης μας και για τον καθορισμό των μετώπων της πάλης μας. Για το ξεπέρασμα των αδυναμιών και την ισχυροποίηση της κομματικής οικοδόμησης. Για την προσέλκυση και τη συγκέντρωση και νέων αγωνιστικών δυνάμεων στις γραμμές του κινήματός μας. Για τη χάραξη μιας ξεκάθαρης γραμμής που μπορεί να εξοπλίσει ιδεολογικοπολιτικά την οργάνωση και να την προετοιμάσει για να αντιμετωπίσει τα σοβαρά και σύνθετα πολιτικά και οργανωτικά καθήκοντα, που επιβάλουν οι εξελίξεις διεθνώς και στη χώρα μας.
- Με πίστη στην επαναστατική υπόθεση και στη δύναμη του λαϊκού αγώνα
- Ας ξεκινήσουν κι ας ολοκληρωθούν με επιτυχία οι εργασίες του 6ου Συνεδρίου μας!
Σχόλια