Ενα μεγάλο μπράβο στην σοπράνο Χρύσα Μαλιαμάνη

 

Στο πλαίσιο των «Δημητρίων», η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) έδωσε χτες συναυλία-αφιέρωμα στο Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη. Ενα από τα μαζικά εγκλήματα κατά αμάχων που διέπραξαν οι γερμανοί ναζί στην κατεχόμενη Ελλάδα, τον Σεπτέμβρη του 1944.

Θα περίμενε κανείς, μέρες που είναι, η συγκεκριμένη συναυλία να μετατραπεί σε μια ηχηρή καταγγελία των εγκλημάτων που διαπράττουν οι ναζί της εποχής μας, οι σιωνιστές, στην Παλαιστίνη και στον Λίβανο, στο Ολοκαύτωμα των Παλαιστίνιων και των Λιβανέζων. Αμ δε. Σε μια πόλη όπου ο σιωνιστικός «δάκτυλος» είναι πολύ «βαθύς», δε γίνονται τέτοια πράγματα από τους θεσμούς.

Ο διευθυντής της ΚΟΘ Σίμος Παπάνας προλόγισε την εκδήλωση με ένα σύνολο από πασιφιστικές χαριτωμενιές, για το πόσο εκπίπτει ο άνθρωπος όταν καταφεύγει στον πόλεμο. Στον πόλεμο γενικά και αόριστα, λες και εκείνοι που πολεμούν για τη λευτεριά τους είναι το ίδιο με τους δυνάστες και τους κατακτητές. «Και βλέπουμε τι γίνεται στη γειτονιά μας», είπε. Τι γίνεται, κύρια Παπάνα; Ενας πόλεμος μεταξύ… εκπεσόντων ανθρώπων ή ένας πόλεμος γενοκτονίας από τη μια και μια αντίσταση για τη λευτεριά από την άλλη;

Ποια η διαφορά ανάμεσα στο Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη και το Ολοκαύτωμα της Παλαιστίνης, πέρα από την κλίμακα μεγέθους; Οι γερμανοί ναζί σφαγίασαν και έκαψαν 149 αμάχους κατοίκους του χωριού, επικαλούμενοι αντάρτικες επιθέσεις του ΕΛΑΣ. Οι σιωνιστές ναζί έχουν σκοτώσει μέχρι στιγμής πάνω από 42.000 αμάχους Παλαιστίνιους στη Γάζα, επικαλούμενοι τη δράση της Παλαιστινιακής Αντίστασης. Εγκληματίες κατακτητές από τη μια, περήφανοι άνθρωποι, μαχητές και άμαχοι, που αγωνίζονται για την ελευθερία τους, από την άλλη.

Ο δήμαρχος Πυλαίας-Χορτιάτη Ιγνάτιος Καϊτετζίδης κατέφυγε στην Αρβελέρ και τα όσα είπε πριν από κάμποσα χρόνια σε εκδήλωση στον Χορτιάτη. Για την Αντίσταση ούτε λόγος.

Κι όταν τελείωσε η αφόρητη παπαρολογία και έφτασε η ώρα της μουσικής, εμφανίστηκε η σοπράνο Χρύσα Μαλιαμάνη με μια παλαιστινιακή κουφίε στους ώμους της. Αυτό ήταν το δικό της μήνυμα. Κράτησε ψηλά την τιμή της ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνιδα.

 

Μέλος της ορχήστρας σχολίασε μετά το τέλος της συναυλίας πως ήταν πολύ ριψοκίνδυνο και γενναίο αυτό που έκανε η Μαλιαμάνη. Δεν έχει άδικο, αν αναλογιστούμε το κυνηγητό που έχουν εξαπολύσει οι σιωνιστές και τα τσιράκια τους ενάντια σε καλλιτέχνες που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον παλαιστινιακό λαό και καταδικάζουν τον πόλεμο γενοκτονίας που διεξάγουν οι σιωναζί. Για μια νέα στην ηλικία μονωδό, όπως η Μαλιαμάνη, ήταν πραγματικά γενναίο αυτό που έκανε.

Ας σκεφτούμε, όμως, τι κατάντια είναι να ασκείται τρομοκρατία σε καλλιτέχνες μόνο και μόνο επειδή δείχνουν το ανθρώπινο πρόσωπό τους, εκφράζοντας αλληλεγγύη στους καταπιεσμένους και τους κατατρεγμένους και να μην μπαίνει ένα τέλος σ’ αυτή την τρομοκρατία.

Οσο για το κοινό, αντί να αποθεώσει την σοπράνο για τη στάση της, παρέμεινε παγωμένο. Το ίδιο παγωμένο παρέμεινε και όταν μια γυναικεία φωνή φώναξε τρεις φορές «Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Πραγματική κατάντια.