Αντικαπνιστικοί νόμοι;

• Δεν πείθουν πως οι νομοθέτες «μας» νοιάζονται για την υγεία των ανθρώπων ή ότι τους καίγεται καρφί που το τσιγάρο κάνει ζημιά στην τσέπη.
• Έχουν εισπρακτική λογική, παίρνουν και δε δίνουν.
• Πιθανό να αξιοποιηθούν από ασφαλιστικές εταιρείες.
• Δεν βοηθούν κανέναν να κόψει το τσιγάρο.
• Δεν έχουν και πολύ σχέση με το κάπνισμα και τις βλαβερές του συνέπειες.

Δε βρισκόμαστε σε εποχή καπνοαπαγόρευσης. Για να φτάσουμε εκεί πρέπει το κυνήγι των καπνιστών να γίνει κυνήγι μαγισσών. Η περίοδος της ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ είχε τέτοια χαρακτηριστικά. Παρά το όνομά της, οι λόγοι απαγόρευσης της δημόσιας κατανάλωσης ποτού δεν είχαν σχέση με τις βλαβερές συνέπειες του αλκοόλ.

Το μεγάλο πρόβλημα δημιουργείται όταν αναγνωρίζουμε στο κράτος το δικαίωμα να βρίσκεται πανταχού παρόν. Έχει μπει μέσα στα αυτοκίνητά μας και στέκει προς το παρόν έξω από την είσοδο του σπιτιού μας. Μας ακολουθεί τάχα για να μας φροντίζει.

Το κράτος παρουσιάζεται ως φύλακας άγγελός μας. Που μεριμνά ώστε η ελευθερία να μη γίνει ασυδοσία.

Ο Αυγενάκης δήλωσε σχετικά με την ασφάλεια του πολίτη, πως «τα όρια της ατομικής ελευθερίας τα καθορίζει το Σύνταγμα και ο νόμος». Τα λόγια του είναι τόσο τετριμμένα που δε προσέχουμε την απειλή που εκπέμπουν.

Το αστικό κράτος μας αγκαλιάζει όλους σφιχτά.

Δεν είναι τυχαίο που τον κρατικό ασφυκτικό εναγκαλισμό τον νοιώθουμε κι εμείς που δεν καπνίζουμε