Η επανάσταση ενός άχυρου

Όταν πετάμε τη μητέρα φύση έξω από το παράθυρο αυτή επανέρχεται πάλι  από την πίσω πόρτα κρατώντας μία τρίαινα.

«Γρηγορότερα παρά αργά, περισσότερα παρά λιγότερα – αυτή η «φανταχτερή ανάπτυξη» συνδέεται άμεσα με την επικείμενη κατάρρευση της κοινωνίας.

Θα πρέπει να δοθεί απλότητα στην υλική ζωή και τη διατροφή.

Αν γίνει αυτό, η εργασία θα γίνει ευχάριστη και η πνευματική ανάπαυλα άφθονη.

Η ανθρωπότητα πρέπει να σταματήσει επιτέλους να επιδίδεται στην επιθυμία της μόνο για υλικές κατοχές και το για προσωπικό κέρδος και έτσι να κινείται μονίμως αντίθετα προς την πνευματική της συνειδητοποίηση.

Η φύση είναι τέλεια από μόνη της. Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν ο άνθρωπος επεμβαίνει στη φύση για να μεγιστοποιήσει το προσωπικό του όφελος.


Αποσπάσματα από το βιβλίο, «Η επανάσταση ενός άχυρου», του, Μασανόμπου Φουκουόκα.