Σε τροχιά παρακμής και αποσύνθεσης ο ΣΥΡΙΖΑ

 

Οι αριθμοί δεν ψεύδονται. Ο Κασσελάκης και το παρεάκι του πήγαιναν στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ με τη βεβαιότητα ότι κανένας δεν μπορεί να τον ρίξει. Από πού αντλούσαν αυτή τη βεβαιότητα; Δεδομένου ότι ο Κασσελάκης και το στενό παρεάκι του δεν έχουν εμπειρία από φραξιονισμό και δη συριζαϊκό φραξιονισμό, προφανώς αρκέστηκαν στις διαβεβαιώσεις του Νίκου Παππά (του ονομαζόμενου στην κομματική αργκό «αρχιμανδρίτη»).

Γι’ αυτό και ο Κασσελάκης αρνήθηκε να προκηρύξει ο ίδιος εκλογές, στις οποίες θα κατέβαινε ως πρόεδρος του κόμματος. Και τότε κατατέθηκε από τη φράξια των «87» μια πρόταση μομφής με 100 υπογραφές. Το ένα τρίτο των μελών του οργάνου. Με την οποία έσπευσε αμέσως να συνταχτεί ο Πολάκης, χωρίς να αποκαλύπτει τους δικούς του (που σίγουρα δεν φτάνουν τον αριθμό των Τσιπραίων).

Ο Κασσελάκης επιτέθηκε με σκαιότητα εναντίον όσων τον αμφισβητούσαν. Σαν κακομαθημένο βουτυρόπαιδο. Μέχρι… κουκουλοφόρους τους αποκάλεσε, επειδή ζητούσαν μυστική ψηφοφορία. Αλήθεια, αυτός εκλέχτηκε πρόεδρος με φανερή ψηφοφορία; Οχι, φυσικά. Τότε γιατί να μην είναι μυστική η ψηφοφορία της αμφισβήτησής του; Είπε και το άλλο αμίμητο. Οτι οι κεντρικοεπίτροποι δεν έχουν δικαίωμα να τον αμφισβητήσουν, επειδή αυτός εκλέγεται από το λαό. Ομως και οι κεντρικοεπίτροποι είχαν εκλεγεί από το λαό το 2019 (και μάλιστα από περισσότερους ψηφίσαντες σε σχέση με την εκλογή Κασσελάκη), ενώ το δικαίωμα της καθαίρεσης με μομφή στην Κεντρική Επιτροπή προβλέπεται από το καταστατικό του κόμματος.

Μετά απ’ αυτή την υστερική ομιλία, ο Κασσελάκης ήταν τελειωμένος. Ο Πολάκης, ο άνθρωπος που τον πήρε από το χεράκι και τον έκανε πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, του είπε κατάμουτρα ότι δεν κάνει για πρόεδρος («Πίστεψα σε εκείνον, τον στήριξα, έπεσα έξω. Δεν κάνει για πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ»)! Ο Νίκος Παππάς τον μάλωσε… τρυφερά: «Πρόεδρε, όταν υπάρχει φωτιά, δεν πρέπει να τη βοηθάς να φουντώνει, αλλά να σβήνει. Εδώ υπάρχουν σύντροφοι, όχι εντελλόμενα. Αλλά και σύντροφοι που κάνουν μεγάλα λάθη, αξιοποιώντας τη δυνατότητα του δημόσιου λόγου (…) Δεν βλέπω υπονομευτές ή εντελλόμενα συμφερόντων. Στην αντίθετη άποψη να μην αποδίδουμε αλλότρια κίνητρα. Δεν μπορούν, επίσης, να υπάρχουν και προειλημμένες αποφάσεις για διαφωνίες».

Η πρόταση για φανερή ψηφοφορία ξεπέρασε τις 120 ψήφους (με πολλούς απόντες την ώρα που έγινε). Και η ψηφοφορία επί της πρότασης μομφής… έσπασε το κοντέρ: 163 υπέρ, 120 κατά, 2 λευκά, 1 άκυρο. Χρειάζονταν 148 ψήφοι, συγκεντρώθηκαν 163. Το πολιτικό (και όχι μόνο) σούργελο κατεγράφη στο ρεκόρ Γκίνες, καθώς έγινε ο μοναδικός αρχηγός αστικού κοινοβουλευτικού κόμματος που καθαιρείται, σύμφωνα με όσα προβλέπει το καταστατικό του κόμματος.

Κανονικά, από σήμερα θα έπρεπε να βάλει πωλητήριο στη μεζονέτα του 1,8 εκατομμυρίου στο Κολωνάκι και να μαζεύει βαλίτσες για να γυρίσει στο Μαϊάμι με τον Τάιλερ και τη Φρόξι. Αυτός, όμως, αφού είπε στους κεντρικοεπίτροπους ότι θα μιλήσει στο λαό, με τον οποίο έχει… αδιαμεσολάβητη σχέση, και όχι σ’ αυτούς ( «οι αποφάσεις μου θα ανακοινωθούν εκεί που λογοδοτώ και θα λογοδοτώ πάντα, στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ»), άρχισε τις μαζώξεις με τους δικούς του για να δει τι θα κάνει. Θα κατέβει και πάλι υποψήφιος, όπως του εισηγούνται κάποιοι από το παρεάκι, ή θα ιδρύσει νέο κόμμα, όπως του εισηγούνται κάποιοι άλλοι από το παρεάκι;

Aν ήταν σίγουρος ότι θα ξανακερδίσει, γιατί δεν πήγαινε μόνος του σε νέες προεδρικές εκλογές, χωρίς να υποστεί την ατίμωση της καρατόμησης από μια τόσο ισχυρή πλειοψηφία στελεχών; Αν πάει να φτιάξει νέο κόμμα, πόσοι βουλευτές θα τον ακολουθήσουν; Κι αν τον ακολουθήσουν μερικοί, πώς θα δικαιολογήσει τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και την «κλοπή» των εδρών, για την οποία κατηγορούσε τους ΝεΑρίτες και προειδοποιούσε όσους σκέφτονταν να κάνουν το ίδιο;

Με ποιους θα φτιάξει κοινοβουλευτική ομάδα, με τον Πέτρο Παππά, τη Νίνα, τη Ραλλία και την Ελενα; Ακόμα κι αν βάλουμε και τον ναυαρχούκο και τη Θοδώρα, πάλι «να τους κλαιν οι ρέγγες» θα είναι. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα τον ακολουθήσουν και οι 17 που υπερψήφισαν πρόσφατα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα την πρότασή του για αντικατάσταση του Φάμελλου από τον Παππά. Αρκετοί θα προτιμήσουν να καθήσουν στο «μαγαζί», μπας και εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους. Πώς να δείξουν εμπιστοσύνη σ’ ένα πολιτικό σούργελο;

Τέλος πάντων, θα δείξει τις επόμενες μέρες, όταν εκφράσουν τη γνώμη τους και οι «μεγάλοι χορηγοί». Στον χωρίς Κασσελάκη ΣΥΡΙΖΑ έχουμε μέχρι στιγμής δύο υποψήφιους αρχηγούς. Τον Πολάκη («Θέτω ζήτημα ηγεσίας γιατί με αυτήν δεν μπορούμε να νικήσουμε. Μπορώ να ηγηθώ μιας νικηφόρας πορείας») και τον… Γκλέτσο. Προφανώς θα υπάρξουν και άλλες υποψηφιότητες.

Θα κάνει «κίνηση» ο Τσίπρας; Οταν ακόμα δεν έχει κάνει το… rebranding, θα ήταν μεγάλο λάθος του να ανακατευτεί στο ξεκατίνιασμα αυτού που ονομάζεται σήμερα ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και την ώρα που οι άλλοι «κρεμούσαν επί ξύλου» τον Κασσελάκη, αυτός έπαιρνε το αεροπλάνο για το Στρασβούργο, για το Συμβούλιο της Ευρώπης. Μακριά κι αλάργα, που λένε και στα Τζουμέρκα. Θα περιμένει πρώτα να κατακαθήσει ο κουρνιαχτός σε όλη τη… «δημοκρατική προοδευτική παράταξη», θα δει τι σκηνικό θα έχει διαμορφωθεί σε ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ και λιμά και μετά θα κάνει «κίνηση». Αν μπορέσει να την κάνει, γιατί και οι άλλοι δε θα έχουν φάει τα σκατά με τις χούφτες, για να φωνάξουν μετά τον Κιγκινάτο της Κυψέλης και να του παραδώσουν τα ηνία.