Επιδόματα πείνας και αυξήσεις-κοροϊδία στους συνταξιούχους

 

Με χοντροκομμένα ψέματα η κυβέρνηση κοροϊδεύει κατάμουτρα τους συνταξιούχους, υποστηρίζοντας ότι με το 2,4% αύξηση από τη 1η Ιανουαρίου του 2026 θα ενισχυθούν τα εισοδήματα, την ώρα που οι αυξήσεις σε ενοίκια, ρεύμα, νερό και είδη διατροφής είναι πολλαπλάσιες!
Μόλις την εβδομάδα που προηγήθηκε, πάνω από 1,4 εκατ. συνταξιούχοι έλαβαν το επίδομα των 250 ευρώ με εισοδηματικά, περιουσιακά και ηλικιακά κριτήρια. Το υπόλοιπο 1,1 εκατ. συνταξιούχοι που δεν έλαβαν το επίδομα είναι όσοι έχουν μηνιαίο εισόδημα από συντάξεις πάνω από 1.100 ευρώ (μικτά) που μάλλον θεωρούνται προνομιούχοι! Τις αυξήσεις αυτές του 2,4% στις συντάξεις δε θα πάρουν οι 670.000 συνταξιούχοι που διατηρούν ακόμα θετική Προσωπική Διαφορά η οποία καταργείται σε ποσοστό 50% από την 1.1.2026. Για τους συγκεκριμένους συνταξιούχους, η αύξηση θα είναι μόνο 1,2%, ενώ έχουν χάσει όλες τις αυξήσεις (περίπου 13,6%) που δόθηκαν στους υπόλοιπους την προηγούμενη τριετία. Ταυτόχρονα, αλλαγές θα υπάρξουν και στην κλίμακα με την οποία επιβάλλεται η εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων. Με την τιμαριθμοποίηση της ΕΑΣ, μεταβάλλονται τα ποσά επί των οποίων επιβάλλεται κράτηση. Πρακτικά μιλώντας, οι αυξήσεις θα ξεκινούν από 12 ευρώ τον μήνα για συντάξεις γύρω στα 500 ευρώ, έως 72 ευρώ για συντάξεις κοντά στις 3.000 ευρώ.

Η λεηλασία των συνταξιούχων όμως συνεχίζεται, αφού οι ετήσιες απώλειες μειώθηκαν μεν από τα 4 δισ. του 2025 αλλά παραμένουν υψηλές στα 3,5 δισ. ευρώ, παρά την κατεύθυνση του 60% των κοινωνικών δαπανών σε αυτούς. Σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Ήλιος» για τον Σεπτέμβριο που δημοσιοποιήθηκαν, οι συντάξεις κυμαίνονται στα 845 ευρώ στον δημόσιο και στα 770 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα, περίπου 250.000 συνταξιούχοι στην Ελλάδα συνεχίζουν να εργάζονται, σε σχέση με τους μόλις 35.000 που δήλωναν απασχόληση πριν από λίγα χρόνια, αποκαλύπτοντας ότι οι συντάξεις δε φτάνουν ούτε για τα βασικά! Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την «άρση των αντικινήτρων» (νόμος Γεωργιάδη 5078/2023) στην απασχόληση συνταξιούχων, εμπαίζοντας τους ανθρώπους που δούλεψαν μια ζωή, πληρώνοντας εισφορές επί δεκαετίες, και σήμερα αναγκάζονται να ξαναμπούν στην αγορά εργασίας για να τα βγάλουν πέρα.