Περί golden boys γενικώς…

 Eνα «χτύπημα» στην πρώτη σελίδα των  «Νέων», με τίτλο «ΕΛΤΑ: Αυξήσεις-πρόκληση σε 7 στελέχη – Υπερδιπλασιάζονται οι αποδοχές τους σε 750.000 το χρόνο», έβαλε «φωτιά» στο Μέγαρο Μαξίμου. Βλέπετε, είχε προηγηθεί η απόφαση να κλείσουν 250 καταστήματα των ΕΛΤΑ, που ξεσήκωσε σάλο και οδήγησε σε προσωρινή αναδίπλωση την κυβέρνηση που έδιωξε τον αρχιμάνατζερ Σκλήκα (γαλάζιο golden boy), φορτώνοντάς του την ευθύνη για κακή επικοινωνιακή διαχείριση, ώστε να μείνουν στο απυρόβλητο οι πραγματικοί εμπνευστές του σχεδίου «αναδιάρθρωσης» των ΕΛΤΑ, ο αγρίως νεοφιλελεύθερος Χατζηδάκης και ο ιπποκόμος του Πιερρακάκης.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των «Νέων», που αποδείχτηκε ακριβές, η διοίκηση των ΕΛΤΑ αποφάσισε να δώσει τις εξής αυξήσεις στους εφτά γενικούς διευθυντές των ΕΛΤΑ:

 

Oπως διαπιστώνουμε, ο δεύτερος στην ιεραρχία παίρνει σήμερα σκάρτα πέντε χιλιάρικα το μήνα (υπολογισμός σε 14μηνη βάση) και με την αύξηση θα πήγαινε σε κάτι λιγότερο από εννιά χιλιάρικα το μήνα. Οι δυο τελευταίοι στην ιεραρχία των διευθυντάδων παίρνουν σήμερα λίγο πάνω από δύο χιλιάρικα το μήνα και με την αύξηση θα πήγαιναν σε κάτι λιγότερο από τέσσερα χιλιάρικα το μήνα.

Η εισήγηση για διπλασιασμό των αμοιβών των διευθυντικών στελεχών συνιστούσε πρόκληση. Οχι γενικά, αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες, ενόψει της απόφασης να κλείσουν 250 καταστήματα, η οποία δεν ακυρώθηκε αλλά αναβλήθηκε για ευθετότερο χρόνο. «Θέση της κυβέρνησης είναι πως αυτό δεν πρέπει να γίνει», δήλωσε «ζεματισμένος» ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Και κάλεσε το Υπερταμείο Ξεπουλήματος Κρατικής Περιουσίας «να λάβει τα μέτρα του».

Το Υπερταμείο είχε ήδη πάρει το μήνυμα παρασκηνιακά και έβαλε τα ΕΛΤΑ να ανακοινώσουν ότι «αυτή τη στιγμή δεν τίθεται κανένα ζήτημα αυξήσεων στα στελέχη των ΕΛΤΑ. Η συζήτηση για την πολιτική αμοιβών θα επανεξεταστεί, αφού ολοκληρωθεί ο μετασχηματισμός και σταθεροποιηθούν τα οικονομικά της εταιρείας. Οι προτάσεις, που είχαν κατατεθεί, αφορούν αποκλειστικά τη δυνατότητα προσέλκυσης στελεχών από την αγορά, όπου ο ανταγωνισμός προσφέρει πολλαπλάσιες αμοιβές. Ωστόσο, τα ΕΛΤΑ οφείλουν να ισορροπήσουν ανάμεσα στις πραγματικές ανάγκες για ικανή διοικητική στελέχωση και στη βιώσιμη διαχείριση των πόρων τους. Γι’ αυτό, οποιαδήποτε μελλοντική συζήτηση θα γίνει μόνο με πλήρη σεβασμό στις οικονομικές δυνατότητες και στην πορεία του επιχειρησιακού σχεδίου».

Τι είδους golden boys είν’ αυτά που αρκούνται σε μισθό δύο χιλιάρικων το μήνα, όσα παίρνει ένας καλά ειδικευμένος εργάτης ή ένας πληροφορικάριος που εργάζεται ως προγραμματιστής; Τι είδους golden boys είν’ αυτά, όταν ο νούμερο δύο παίρνει σκάρτα πέντε χιλιάρικα, όσα παίρνει ένας έμπειρος μηχανικός σε μια κατασκευαστική εταιρία;

Γιατί δέχονται να καταλάβουν τέτοιες θέσεις και δεν αναζητούν θέσεις στον ιδιωτικό τομέα; Μια απάντηση είναι πως καμιά καπιταλιστική επιχείρηση δεν πρόκειται να τους δώσει αυτά τα λεφτά, γιατί είναι μανατζαραίοι της πλάκας, με βασικό προσόν τους ότι ανήκουν στη ΝΔ. Μια άλλη απάντηση είναι πως προσβλέπουν σε «άλλα» έσοδα, έτσι που ο μισθός τους να είναι στην πράξη ανώτερος από αυτά που θα έπαιρναν στον ιδιωτικό τομέα.

Μα γίνονται τέτοια πράγματα; Οταν κάποιος γνωστός ως Φραπές μάζευε τις επιδοτήσεις με φορτωτή και κάποια πολιτεύτρια της ΝΔ κυκλοφορούσε με Φεράρι και Πόρσε του συντρόφου της, όταν ο περιβόητος Χλύκας μοίραζε μαϊμού βοσκοτόπια ακόμα και στα παιδιά του και ένας άλλος ιδιοκτήτης ΚΥΔ, ονόματι ΚαλφούΤζος, εκτός από τα μαϊμού βοσκοτόπια που έγραφε στη σύζυγό του, είχε να διαθέσει και άλλα 3.000 στρέμματα μαϊμού βοσκοτόπια και έπαιρνε «γραμμή» από τον αντιπρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ πώς θα τα μοιράσει στους «ανθρώπους του Λευτέρη» Αυγενάκη, είναι δυνατόν να αναρωτιόμαστε αν οι μανατζαραίοι στις ιδιωτικοποιημένες πρώην ΔΕΚΟ έχουν και «άλλα» έσοδα πέραν των μισθών που εισπράττουν;

Ας δούμε τα νέα που μας ήρθαν σήμερα από τις Βρυξέλλες. Η περιβόητη Φεντερίκα Μογκερίνι, που ξεκίνησε ως… πιονέρισσα στην Ιταλική Κομμουνιστική (λέμε τώρα) Ομοσπονδία Νέων και σε μιάμιση δεκαετία έγινε ηγετικό στέλεχος των Δημοκρατών της Αριστεράς που μετονομάστηκαν σε Δημοκρατικό Κόμμα, για να την κάνει ο Ρέντσι πρώτα εκπρόσωπο της Ιταλίας στο ΝΑΤΟ, μετά υπουργό Εξωτερικών της Ιταλίας και στη συνέχεια κομισάρια στις Βρυξέλλες και Υπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, είναι κρατούμενη της βελγικής αστυνομίας, μετά από ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία.

Η Μογκερίνι συνελήφθη στο πλαίσιο ερευνών για ενδεχόμενη απάτη που σχετίζεται με διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων σε προγράμματα κατάρτισης διπλωματών. Αυτό αφορά το σημερινό της στάτους στους μηχανισμούς του ευρωσυστήματος, ως πρύτανη του Κολλεγίου της Ευρώπης με έδρα τη Μπριζ. Το Κολλέγιο της Ευρώπης είναι τριτοβάθμιο πανεπιστημιακό ίδρυμα ιδιοκτησίας ΕΕ, που εκπαιδεύει υπάλληλους του ευρωσυστήματος, καθώς και ανώτερους δημόσιους υπάλληλους και διπλωμάτες από τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Συνελήφθησαν η πρύτανης Μογκερίνι, ο γενικός διευθυντής του Κολλεγίου της Ευρώπης και ο ιταλός διπλωμάτης Στέφανο Σανίνο, στενός συνεργάτης της Μογκερίνι όταν αυτή ήταν στις δόξες της και την τρώγαμε καθημερινά στη μάπα. Τον είχε τοποθετήσει γενικό γραμματέα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης. Κατηγορούνται ότι έδιναν συμβάσεις με μαϊμού διαγωνισμούς.

Τώρα θα πέσουν λυτοί και δεμένοι για να κουκουλώσουν και αυτό το σκάνδαλο. Χρήμα υπάρχει και θα χρησιμοποιηθούν οι καλύτεροι δικηγόροι που είναι «μανούλες» στα διαδικαστικά τερτίπια για το τρενάρισμα των δικαστικών διαδικασιών. Ασχολείται μήπως κανένας σήμερα με το Qatargate; Δίκη ακόμα δεν έχει γίνει και η Καϊλή με τον άντρα της κινούνται άνετα μεταξύ Μιλάνου και Κηφισιάς.

Ούτε το Qatargate ήταν το πρώτο σκάνδαλο στο ευρωσύστημα. Παλαιότερα εξαναγκάστηκε σε παραίτηση ολόκληρη η Κομισιόν του Ζακ Σαντέρ, καθώς αποδείχτηκε ότι 10 στους 19 επίτροπους ήταν χωμένοι ως το λαιμό σε διάφορες λαμογιές.

Εχουμε γράψει και άλλες φορές πως η λαμογιά συνοδεύει την άσκηση κάθε είδους κρατικής διοίκησης στον καπιταλισμό. Είτε πρόκειται για υπουργούς, είτε για κομισάριους, είτε για διορισμένα στελέχη σε κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς, ίδια είναι η πραγματικότητα. Αυτό που παρουσιάζεται σαν εξαίρεση είναι ο κανόνας. Αραιά και που πιάνεται κανένας ή καμία, γιατί πρέπει και οι κάθε είδους ελεγκτικοί μηχανισμοί να δείξουν ότι παράγουν έργο. Συνήθως αυτός/ή που πιάνεται έχει αποδειχτεί απρόσεκτος/η ή ανίκανος/η να μοιράσει την πίτα ανάμεσα στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, ώστε να «τρώνε» όλες, έστω και ανισομερώς. Οι αποκλεισμένοι καπιταλιστές μαζεύουν στοιχεία και τα σερβίρουν στα ελεγκτικά όργανα.

Συνήθως οι υποθέσεις κλείνουν «αναίμακτα» μετά από μερικά χρόνια, ενώ οι «απρόσεκτοι» υποχρεώνονται σε απόσυρση (το ρίχνουν στις μπίζνες με τα λεφτά που έχουν μαζέψει). Και το σύστημα συνεχίζει την πορεία του, «αποκαθαρμένο» από τα «αμαρτήματα» κάποιων στελεχών του που λειτούργησαν απρόσεκτα και άφησαν ίχνη.