Ο ουκρανικός λαός να βάλει φραγμό στα επικίνδυνα σχέδια Αμερικάνων, Ευρωπαίων και Ρώσων ιμπεριαλιστών και να απομονώσει τα ντόπια υποχείριά τους!
Τα πράγματα πλέον, με πασίδηλο τρόπο, κινούνται μέσα στην επικίνδυνη σφαίρα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ειδικότερα του ανταγωνισμού ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσίας, με την ασφυκτική πίεση-περικύκλωση της Ρωσίας από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές.
Αποτελεί πρώτης προτεραιότητας ζήτημα για τους λαούς, για τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις, για το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα παγκόσμια να δουν τις εξελίξεις αυτές στη σωστή πολιτική τους βάση. Να αποκαλύψουν την ψεύτικη και επικίνδυνη προπαγάνδα, που εκπορεύεται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα αλλά και να πάρουν τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση των πραγματικών συμφερόντων των λαών, κόντρα στους Δυτικούς και Ρώσους ιμπεριαλιστές και τα ντόπια υποχείριά τους, κόντρα στις κάθε λογής επεμβάσεις, που έχουν στηθεί και εξακολουθούν να στήνονται στο εσωτερικό της Ουκρανίας, κόντρα στο αιματοκύλισμα του Ουκρανικού λαού και τον κίνδυνο μιας γενικευμένης σύρραξης, που μοιραία θα συμπαρασύρει και τους λαούς των γύρω χωρών.
Αυτό που γίνεται στην Ουκρανία δεν είναι μια λαϊκή εξέγερση, αλλά ένα οργανωμένο κίνημα των πλέον αντιδραστικών δυνάμεων, έως ανοιχτά φασιστικών, που στηρίζονται και ενισχύονται ανοικτά από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές. Βρίσκει έδαφος πάνω σε υπαρκτά προβλήματα των λαϊκών μαζών, που τα έχουν δημιουργήσει οι αστικές δυνάμεις, που οικοδομήθηκαν και αναδείχτηκαν σε κυρίαρχες, μέσα από την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην Σοβιετική Ένωση.
Οι υπαρκτές ενδοαστικές αντιθέσεις, καθώς και τα υποδαυλιζόμενα εθνοτικά ζητήματα (υπαρκτά και ανύπαρκτα), από μόνα τους δεν αρκούσαν για την ανατροπή, που έχει επέλθει. Απαραίτητος και καθοριστικός παράγοντας ήταν και παραμένει η ιμπεριαλιστική παρέμβαση ΗΠΑ και ΕΕ, που στα πλαίσια της κρίσης και των γεωστρατηγικών τους επιδιώξεων για ξαναμοίρασμα του κόσμου, στενεύουν τον κύκλο επιρροής του βασικού τους ανταγωνιστή, της Ρωσίας. Όποιος δεν βλέπει ότι η επιθετική ιμπεριαλιστική πολιτική καθόρισε αυτή την «εξέγερση» δεν μπορεί να κατανοήσει τις σημερινές αντιθέσεις, που παροξύνονται όχι μόνο σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική ή Λατινική Αμερική (βλέπε Βενεζουέλα), αλλά και μέσα στην Ευρώπη, ξανανοίγοντας το ενδεχόμενο νέου πολέμου ύστερα, από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.
Οι προσπάθειες περιορισμού των αντιθέσεων είτε σε εσωτερικό ζήτημα των κυρίαρχων αστικών δυνάμεων στην Ουκρανία είτε σε αντιπαράθεση ναζισμού και δημοκρατίας, αποκρύβουν την πραγματική ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση, που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η ανάδειξη των φασιστών σε σοβαρό παράγοντα των εξελίξεων -και ιδιαίτερα το στρατιωτικό και παρακρατικό τμήμα τους- αποτελεί ιδιαίτερης σπουδαιότητας στοιχείο, που θα πρέπει να λάβει υπόψη του το λαϊκό κίνημα, τόσο στην Ουκρανία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Οι ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις διαμελισμού της χώρας θα πρέπει να βρουν αντίθετες τις λαϊκές μάζες και κάθε προοδευτικό άνθρωπο. Η επανάληψη του σεναρίου της Γιουγκοσλαβίας και η τυχόν επέμβαση της Ρωσίας μόνον τους ιμπεριαλιστές εξυπηρετούν. Οι χώρες κομματιάζονται για να μετατραπούν εκ νέου σε νέες αποικίες και προτεκτοράτα, που προσδένονται στην αυλή τους. Η ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ και ΕΕ στην Ουκρανία δεν μένει αναπάντητη από τη Ρωσία, της οποίας ήδη η Άνω Βουλή ενέκρινε την αποστολή στρατευμάτων στην Κριμαία. Καμία αυταπάτη ωστόσο δεν πρέπει να υπάρξει σχετικά με μια δήθεν «φιλολαϊκή» ή «αντιφασιστική» στάση της Ρωσίας. Οι λαϊκές μάζες χρειάζεται να αντιταχθούν στις πραξικοπηματικές εξελίξεις, χωρίς να γίνονται στήριγμα της κυβέρνησης που ανατράπηκε, αλλά να αναπτύξουν τον ανεξάρτητο αγώνα τους για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους, ενάντια σε όλους τους ιμπεριαλιστές.
Η έλλειψη ισχυρού αριστερού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, που θα εμπνεύσει και θα καθοδηγήσει τις λαϊκές μάζες σε αυτές τις δύσκολες μέρες όξυνσης της ταξικής πάλης, αφήνει τις ανοικτά φασιστικές δυνάμεις να χειραγωγούν τις λαϊκές μάζες με την τεχνητή αναζωπύρωση εθνοτικών ή και θρησκευτικών ζητημάτων σε βαθιά αντιδραστική κατεύθυνση, φτάνοντας στην απαγόρευση και διώξεις ομάδων και οργανώσεων, που αναφέρονται στον κομμουνισμό.
Το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη χώρα μας χρειάζεται με αποφασιστικότητα να καταγγείλει τα αντιδραστικά σχέδια, που έχουν δρομολογηθεί στην Ουκρανία. Να καταγγείλει τη στάση της κυβέρνησης Σαμαρά, που και από τη θέση της προεδρίας της ΕΕ, συντάσσεται με την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Ουκρανία.
Η ανάπτυξη συγκροτημένου, μαζικού, εργατικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, την καπιταλιστική εκμετάλλευση και το φασισμό, αλλά και η δημιουργία ενός αντιιμπεριαλιστικού μετώπου των λαών ενάντια στο ξαναμοίρασμα του κόσμου, που έχουν βάλει μπροστά οι ιμπεριαλιστές, γίνονται όσο περνά ο καιρός, απόλυτα αναγκαία!
Κυριακή 2 Μάρτη 2014
• Όχι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Ουκρανία!
• Όχι στο διαμελισμό της!
• Αγωνιστικό μέτωπο των λαών ενάντια στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια!
Σχόλια