Το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού αρνείται να εφαρμόσει δικαστική απόφαση για επαναπρόσληψη απολυθέντων συνδικαλιστών

Ως κράτος εν κράτει συμπεριφέρεται το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού της οικογένειας Εφραίμογλου, που διευθύνεται από τη Σοφία Κουνενάκη-Εφραίμογλου, μέλος για δύο θητείες (μέχρι το 2016) του ΔΣ του ΣΕΒ. Απέλυσε μέλη της διοίκησης του υπό σύσταση σωματείου των εργαζόμενων και ενώ υπάρχει δικαστική απόφαση που επιβάλλει την άμεση επαναπρόσληψή τους, αρνείται να την εφαρμόσει.

Στο θέμα είχαμε αναφερθεί τον Απρίλη του 2016, ενώ καταγγελία έβγαλε και η ΠΟΘΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος). Το ΙΜΕ και το τεράστιο «μαγαζί» του, το συγκρότημα «Ελληνικός Κόσμος», έχει «ανακαλύψει» τη μέθοδο της καθυστέρησης της πληρωμής των εργαζόμενων επί μήνες, εξασφαλίζοντας έτσι κεφάλαιο κίνησης (και κέρδη) από την απλήρωτη δουλειά των μεροκαματιάρηδων. Παράλληλα, δεν εφαρμόζει ό,τι απέμεινε από την εργατική νομοθεσία και αφορά τα ωράρια και τις υπερωρίες, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να απασχολούνται σε καθεστώς δουλείας.

Πρωτοπόροι εργαζόμενοι ξεκίνησαν την προσπάθεια να στήσουν σωματείο στο χώρο (παλιότερη προσπάθεια είχε ματαιωθεί από την εταιρία). Η προσπάθειά τους έφτανε στο τέλος, όταν η διοίκηση χτύπησε με τις πρώτες τρομοκρατικές απολύσεις. Ο πρόεδρος Γιάννης Καραμήτρος απολύθηκε, μολονότι οι παραστάσεις στις οποίες εργαζόταν ως φωτιστής δεν είχαν ολοκληρωθεί. Και ο εργαζόμενος στο λογιστήριο Νίκος Σταυρίδης απολύθηκε ενώ του είχε προταθεί να αναλάβει πόστο αυξημένης ευθύνης, λόγω αποχώρησης άλλου εργαζόμενου.

Οι δύο εργαζόμενοι δεν αποδέχτηκαν την απόλυσή τους. Εκαναν αγωγή και δικαιώθηκαν. Στις 19 Δεκέμβρη του 2016 δημοσιεύτηκε η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που έκρινε ότι η απόλυση έγινε για συνδικαλιστικούς λόγους (δε δέχτηκε τον ψεύτικο ισχυρισμό ότι τάχα η διοίκηση δε γνώριζε για το υπό σύσταση σωματείο), τη χαρακτηρίζει άκυρη, όρισε αποζημίωση για καθένα από τους δύο απολυθέντες συνδικαλιστές και υποχρεώνει την εταιρία να τους επαναπροσλάβει (αλλιώς θα πληρώνει αποζημίωση 50 ευρώ για κάθε μέρα που καθυστερεί να τους επαναπροσλάβει).

Μολονότι η απόφαση κηρύχτηκε προσωρινά εκτελεστή (δηλαδή η έφεση που άσκησε η επιχείρηση δεν αναστέλλει την εφαρμογή της), το ΙΜΕ αρνείται και να επαναπροσλάβει τους δύο εργαζόμενους και να τους καταβάλει τις αποζημιώσεις που όρισε το δικαστήριο. Μέχρι στιγμής, κάθε προσπάθεια των εργαζόμενων να έρθουν σε επαφή με τη διοίκηση της επιχείρησης απέβη άκαρπη.

Η τακτική του ΙΜΕ είναι προφανής. Ξέρει ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να επιδοθούν σε ατέρμονες νομικές διαδικασίες, που απαιτούν υπέρογκες δαπάνες. Ποντάρει στην κούραση και την εξάντλησή τους. Το υπουργείο Εργασίας οφείλει να παρέμβει άμεσα και να επιβάλει την τήρηση της νομιμότητας από τους καπιταλιστές του ΙΜΕ. Οι εργαζόμενοι στο χώρο του θεάματος-ακροάματος πρέπει να στηρίξουν τους συναδέλφους τους. Αυτή η υπόθεση δεν πρέπει να χαθεί.