Ζήτημα «βάρους»
Η Μέρκελ δεν πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να εγκαινιάσει το παράρτημα ενός γερμανικού πανεπιστήμιου. Αυτό ήταν η αφορμή. Πήγε για «δουλειές», σε μια περίοδο που στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή υπάρχει μεγάλη ρευστότητα, ενώ έχουν συμβεί μεγάλες ανακατατάξεις σε ό,τι αφορά τη δύναμη και τις σφαίρες επιρροής των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το γερμανικό μονοπωλιακό κεφάλαιο κάνει γερές μπίζνες στην Τουρκία. Σχετικά πρόσφατα έχει ανακοινωθεί η κατασκευή ενός τεράστιου εργοστάσιου κατασκευής αυτοκινήτων από τη VolksWagen, η παραγωγή του οποίου δεν προορίζεται μόνο για την τουρκική αγορά αλλά για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Πριν από ένα χρόνο συμφωνήθηκε πρόγραμμα συμπαραγωγής αρμάτων μάχης τύπου Leopard. Ο τουρκικός στρατός έχει κάνει μεγάλες παραγγελίες όπλων από τη Γερμανία.
Και βέβαια, υπάρχει πάντοτε το Προσφυγικό, τη στρόφιγγα του οποίου κρατάει η Τουρκία. Γι' αυτό και η Μέρκελ δεν φείσθηκε δημόσιων επαίνων προς τον Ερντογάν, για το βάρος που σηκώνει η Τουρκία και τους χειρισμούς που κάνει η κυβέρνησή της. Ηταν η καλύτερη απάντηση στις καταγγελίες που εκτοξεύονται από ελληνικής πλευράς προς την Τουρκία. Ο Ερντογάν ζήτησε κάλυψη και η Μέρκελ του την προσέφερε. Στον κόσμο του κεφαλαίου όλα έχουν την τιμή τους, τα πάντα είναι δούναι και λαβείν.
Τέλος, δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι στη Γερμανία πλησιάζουν τα τρία εκατομμύρια οι τουρκικής καταγωγής πολίτες που έχουν, φυσικά δικαίωμα ψήφου. Το ένα τρίτο απ' αυτούς να μπορεί να επηρεάσει άμεσα ο Ερντογάν, έχουμε μια καθόλου αμελητέα μάζα ψηφοφόρων για τους οποίους «καίγεται» το κόμμα της Μέρκελ.
Αυτή είναι μια πολύ σύντομη επισκόπηση των γερμανοτουρκικών σχέσεων, η οποία αποκαλύπτει ότι για τη Γερμανία η Τουρκία είναι ένα μεγάλο «βάρος», το οποίο -και να ήθελε η Μέρκελ- ουδέποτε θα δοκίμαζε να ξεφορτωθεί για λόγους… διεθνούς δικαίου και ηθικής, σαν αυτούς που κυριαρχούν καθημερινά στα ελληνικά αστικά ΜΜΕ και ακούγονται από το στόμα των ελλήνων αστών πολιτικών.
Κι όμως, κόντρα σ' αυτή την πραγματικότητα, με μια λογική εντελώς γελοία αλλά και κοντόφθαλμη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε εξαπολύσει την ίδια μέρα την προπαγάνδα για το «ηχηρό χαστούκι» που τάχα δέχτηκε η Τουρκία από τη γερμανική Βουλή. Κάποιοι δεν πρόσεξαν τα «ψιλά» του ρεπορτάζ κι έψαχναν στο Διαδίκτυο να βρουν βίντεο με τον Σόιμπλε να εξαπολύει μύδρους ενάντια στην Τουρκία για τη συμφωνία με τη Λιβύη. Ποια ήταν η αλήθεια; Η νομική υπηρεσία μιας επιτροπής της γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής, απαντώντας σε ερώτημα μιας τουρκικής καταγωγής βουλευτίνας του Die Linke (φανατικής αντι-ερντογανικής, όπως είναι φυσικό), είπε πως η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης είναι παράνομη από την άποψη του Διεθνούς Δικαίου.
Χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί, όπως λέει η γνωστή παροιμία. Η εικόνα της Μέρκελ να κάνει αστείες γκριμάτσες μπροστά από τον καθρέφτη που της χάρισε ο Ερντογάν και να απονέμει δημόσια τα εύσημα στον τούρκο πρόεδρο για την πολιτική του στο Προσφυγικό, έδωσε απάντηση για την πραγματική αξία τέτοιων εγγράφων. Το μόνο που απέδειξε η ενορχηστρωμένη κυβερνητική προπαγάνδα για το «ηχηρό χαστούκι στην Τουρκία από τη γερμανική Βουλή» είναι ο εκνευρισμός (για να μην πούμε ο πανικός) της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που βλέπει ότι δεν μπορεί να παίξει κανένα ρόλο στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.
Συνέβη το ίδιο που συνέβη με την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον. Ο Πέτσας δήλωνε ότι ο Κούλης πάει να συναντήσει τον Τραμπ με διπλωματικά απομονωμένη την Τουρκία και στο Οβάλ Γραφείο ο Τραμπ μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για τον Ερντογάν, στα μούτρα του Μητσοτάκη.
Σχόλια