Η επίσκεψη Κοτζιά στις ΗΠΑ πιστοποιεί το βάθεμα της εξάρτησης από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό

Οικονομική "επέμβαση" των αμερικάνικων μονοπωλίων στην Ελλάδα  

Ποιος θυμάται πλέον την περίφημη δήλωση Τσίπρα κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ για την πιθανότητα εκλογής Τραμπ; “Ελπίζω να μην μας βρει κι αυτό το κακό, να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ”. Ήταν η περίοδος που ο πρωθυπουργός, αλλά και συνολικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είχαν “ανακαλύψει” το αντίπαλο δέος στην επιβολή της σκληρής λιτότητας του Βερολίνου, στο πρόσωπο του “πολέμιού” της Μπ. Ομπάμα, και την τότε κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ήταν τότε που το ΔΝΤ ήταν ακόμη “σύμμαχος” της κυβέρνησης στο θέμα του χρέους, κόντρα στην άκαμπτη στάση της Γερμανίας. Είναι ακόμη νωπές οι μνήμες με τον ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας και το πατρονάρισμα της ελληνικής κυβέρνησης, από την αμερικάνικη κυβέρνηση και τον τότε υπουργό Οικονομικών, Τζακ Λιου, κατά την περίοδο της “περήφανης διαπραγμάτευσης”, που οδήγησε στο  3ο μνημόνιο.

Η προσχώρηση της κυβέρνησης στις μνημονιακές δυνάμεις συνοδεύτηκε, πέρα από την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης,  και από τη συνέχιση και το βάθεμα της εξάρτησης και της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στη χώρα. Η κυριαρχία αυτή από την υπερατλαντική δύναμη, πιστοποιήθηκε με την επίσκεψη Ομπάμα στην Ελλάδα και την ενθουσιώδη υποδοχή που δέχτηκε από κυβέρνηση, αντιπολίτευση και ΜΜΕ. Μετά την εκλογή Τραμπ στην ηγεσία της αμερικάνικης υπερδύναμης, στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης πάνε και έρχονται στην Ουάσιγκτον, για να δηλώσουν “φόρου υποτελείς” στο υπερατλαντικό αφεντικό και στα στελέχη της κυβέρνησής του.  Μετά την παρουσία του Π. Καμμένου και του Νίκου Παππά κατά την ορκωμοσία του προέδρου των ΗΠΑ και τις εκεί συναντήσεις τους, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, έκανε διήμερη επίσκεψη στην αμερικάνικη πρωτεύουσα στις 13-14 Μάρτη.

Εκεί συναντήθηκε με τον ομόλογό του ΥπΕξ των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλερσον, τον Σύμβουλο  Εθνικής Ασφαλείας του Προέδρου, Χέρμπερτ Ρέιμοντ Μακ Μάστερ, και την αναπληρώτριά του, με τον προσωπάρχη του Λευκού Οίκου και μια σειρά από άλλα στελέχη που ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική. Είχε τέλος συναντήσεις με Γερουσιαστές, καθώς και με δημοσιογραφικά επιτελεία. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες αλλά και από τις δηλώσεις του Νίκου Κοτζιά προκύπτει η αγωνία της ελληνικής κυβέρνησης να κρατήσει ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με τη νέα αμερικάνικη κυβέρνηση, δηλώνοντας την προθυμία της να πλασάρει τη γεωπολιτική θέση της χώρας στους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου, ως ένα πόλο σταθερότητας σε ένα τρίγωνο αστάθειας, που ξεκινά από τη Μαύρη Θάλασσα, αγγίζει τα Βαλκάνια και καταλήγει στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Σύμφωνα δε με δημοσιεύματα που αναφέρονται σε διπλωματικές πηγές, ο Ν. Κοτζιάς φέρεται να είπε, κατά την συνάντησή του με τον Ρ. Τίλερσον, ότι:  “Η Ελλάδα, η αρχαιότερη δημοκρατία, είναι σταθερή σύμμαχος και φίλη των ΗΠΑ, στο πλευρό της σε όλους τους μεγάλους πολέμους και αντιπαραθέσεις και πάντα μαζί με τις ΗΠΑ σε όλους τους αγώνες υπέρ της ελευθερίας”.

Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι υπογράμμισε τη δημιουργία διαύλων συνεργασίας που επιδίωξε η ελληνική κυβέρνηση με το επιτελείο Τραμπ, προτού καν εκλεγεί ως πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά και τη βούληση συνεργασίας με τη νέα διοίκηση. Ενδιαφέρον είχε και η συνάντηση του Ν. Κοτζιά με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, αντιστράτηγο Χ. Ρ. Μακ Μάστερ. Ο ίδιος ο Ν. Κοτζιάς, υπονοώντας το εύρος και τη σημασία της συνάντησης, είπε πως “ήταν προγραμματισμένη για 40 λεπτά και τελικά διήρκεσε μιάμιση ώρα”, ενώ δίνοντας το περιεχόμενό της, πρόσθεσε: “συζητήσαμε πολύ συγκεκριμένα για θέματαπου αφορούν τη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια”. “Αυτό που νομίζω ότι έγινε κατανοητό από την αμερικανική πλευρά είναι η ιδιαίτερη γεωστρατηγική ανάλυση που κάνουμε για την περιοχή μας και συμφωνήσαμε στη μεγάλη ανάγκη να υπάρχει σταθερότητα και ασφάλεια σε αυτήν. Ο ιδιαίτερος ρόλος της χώρας μας, είναι ένας ρόλος ευθύνης” δήλωσε.

Εκτενής ήταν και η ενημέρωση που έκανε ο κ. Κοτζιάς σε ζητήματα ενέργειας, αλλά και ευρύτερου οικονομικού ενδιαφέροντος. Εστίασε στη σημασία του Διαδριατικού αγωγού φυσικού αερίου (TAP), τον διασυνδετήριο με τη Βουλγαρία αγωγό (IGB), τον κάθετο διάδρομο από Αλεξανδρούπολη, με τη δημιουργία του πλωτού τερματικού σταθμού επαναεριοποίησης LNG και τον τερματικό της Ρεβυθούσας. Με βάση αυτά τα σχέδια και υποδομές, ο Κοτζιάς επέμεινε ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει έναν αξιόπιστο εταίρο, ο οποίος θα μπορούσε να έχει καθοριστική συμβολή στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.

* * *

Το έντονο ενδιαφέρον των αμερικάνικων μονοπωλίων για τη διείσδυση στην ελληνική οικονομία και ειδικότερα στην ενέργεια επιβεβαιώνεται και με την εμφάνιση του αμερικανικού κολοσσού ExxonMobil στην ελληνική αγορά υδρογονανθράκων, με την υπογραφή στρατηγικής συμφωνίας με τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ). Η ExxonMobil, στην κεφαλή της οποίας βρισκόταν μέχρι πρόσφατα ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλερσον, επιδεικνύει σοβαρό ενδιαφέρον για την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Έχει ήδη συμμετάσχει στον τρίτο γύρο αδειοδότησης για έρευνα και εκμετάλλευση στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), ενώ δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι το 2014 είχε αγοράσει τα δεδομένα των σεισμικών ερευνών της νορβηγικής PGS για τα οικόπεδα νοτίως της Κρήτης - ιδιαίτερα για το νοτιοανατολικό άκρο της Κρήτης. Σύμφωνα δε με πληροφορίες, η Exxon Mobil είχε ενημερώσει την τότε κυβέρνηση Σαμαρά για το υψηλό ενδιαφέρον της για την περιοχή που, φυσικά, λόγω των ευαίσθητων ισορροπιών με την Τουρκία, εξαιτίας της μη οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «εύκολη».

Η αμερικάνικη οικονομική διείσδυση στην καθημαγμένη, από την είσοδο στην ΕΟΚ/ΕΕ/ΟΝΕ και τα μνημόνια, ελληνική οικονομία, τα τελευταία χρόνια, είναι σημαντική, με πρόσφατα δημοσιεύματα να μιλούν για αμερικάνικη “έφοδο” funds στην Ελλάδα. Από τα δεκάδες funds που πρωταγωνιστούν το τελευταίο διάστημα σε ελληνικές μπίζνες, τα “έμπειρα μάτια” των ειδικών ξεχωρίζουν ότι πίσω από τις σημαντικότερες βρίσκονται αμερικανικοί “οίκοι”. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι παρών στη χώρα μας και την περιοχή όχι μόνο με πολεμικά καράβια, βάσεις και αεροπλάνα, αλλά και με το πράσινο χρώμα του δολαρίου.