«Συννεφιασμένες Κυριακές» για τους εργαζόμενους

Η περασμένη Κυριακή 20/01 ήταν η μέρα που εγκαινίασε τις Κυριακές με ανοιχτά μαγαζιά για τη νέα χρονιά. Οι εργοδότες καλούσαν τους υπαλλήλους τους σε εργασία, αυτήν τη φορά στο πλαίσιο των χειμερινών εκπτώσεων, ενώ οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του κλάδου καλούσαν σε απεργία, με το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από τις Κυριακές».
Κι όλα αυτά λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), η οποία έκρινε συνταγματική τη νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για το άνοιγμα των καταστημάτων 32 Κυριακές τον χρόνο. Πρόκειται για μια απόφαση που ανατρέπει την προ διετίας αντίθετη απόφαση της Ολομέλειας του ίδιου δικαστηρίου, που έκρινε αντισυνταγματική τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές.
Έχοντας πλέον τον νόμο με το μέρος τους, καθώς και τις ευλογίες κυβέρνησης και ΣτΕ, οι καταστηματάρχες απαιτούν την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, όχι μόνο στις τουριστικές περιοχές και την περίοδο της έντονης τουριστικής κίνησης, αλλά σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς και σε κάθε γειτονιά της χώρας. Αυτό ήταν οφθαλμοφανές, όσο και προκλητικό, την περασμένη Κυριακή όπου οι πολυκαταστηματάρχες άνοιξαν τα καταστήματά τους παντού και όχι μόνο στις “περιοχές τουριστικής κίνησης”, όπως μετέδιδε η κυβερνητική ειδησεογραφία. Είναι φανερό ότι με την κυβερνητική αρωγή τα πράγματα οδεύουν προς μια ντε φάκτο γενικευμένη καθιέρωση της Κυριακής ως εργάσιμης ημέρας.
Έτσι, η αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στην ουσία μετατρέπει την εργάσιμη εβδομάδα σε 7 ημέρες και 60 ώρες. Θέτει σε λειτουργία ένα εξοντωτικό μέτρο για τους εμποροϋπαλλήλους, που πρέπει να καλύψουν όλο το ωράριο με όλο και πιο ελαστικές σχέσεις εργασίας – πλήρης εντατικοποίηση- που οδηγεί μαθηματικά και σε εργατικά ατυχήματα. Συγχρόνως, τα μικρότερα εμπορικά καταστήματα οδεύουν μοιραία σε οικονομική και φυσική εξόντωση, καθώς δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς και τον ανταγωνισμό των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων.
Το πιο σημαντικό: η απόφαση του ΣτΕ επικυρώνει τη νομιμότητα της κυριακάτικης εργασίας και ξηλώνει στην πράξη ένα από τα βασικότερα εργασιακά δικαιώματα, την κυριακάτικη αργία, μία από τις πρώτες εργατικές κατακτήσεις που αποτέλεσαν εργατική νομοθεσία στην Ελλάδα στις αρχές του περασμένου αιώνα. Κι όλα αυτά συμβαίνουν στη «μεταμνημονιακή περίοδο» της χώρας, στη φάση της «ανάπτυξης και της κανονικότητας». Μια “κανονικότητα” που θέλει τσακισμένους εργαζόμενους και κερδισμένους μεγαλοεργοδότες.