Για το ειρηνικό πέρασμα στον σοσιαλισμό

Ο Ν. Χρουτστιόφ,  στο 20ο Συνέδριο αναθεώρησε την επαναστατική Στρατηγική του ΚΚΣΕ, αντικατασταίνοντας την με το οππορτουνιστικό αναίµακτο, ειρηνικό πέρασμα απο τον  καπιταλισµό στο σοσιαλισµό με  τα γνωστά αποτελέσματα.

Μόνο σε ορισμένα Κόµµατα,όπως στο μετασταλινικό ΚΚΣΕ ,το ΚΚ Γαλλιας, το Ιταλικό KK, το Αγγλικό ίσως κάποια άλλα ακόµα, στα οποία  η µικροαστική τάση συνδιαλλαγής και συµβιβαστικών λύσεων τύπου  «Ιστορικού συµβιβασµού», κατέπνιξε τους πραγµατικούς επαναστατικούς πόθους και τους σκοπούς των κοµµουνιστών, της εργατικτής τάξης, µπορούσε να γεννηθεί και να περάσει η παράλογη αυταπάτη ότι είναι δυνατό το «ειρηνικό πέρασµα από τον καπιταλισµό οτο σοσιαλισµό».

'Οµως και αν ακόµα υποθέσουµε, ότι από κάποια σύµπτωση η εξουσία περνούσε στα χέρια τέτοιων κομµουνιστικών κοµµάτων, αυτό δεν θα σήμαινε καθόλου νίκη των εργατών και αγροτών, νίκη της δικτακτορίας του προλεταριάτου. ΄Ενα τέτοιο κόµµα σίγουρα το περιµένει διάλυση το χάος και o αφανισµός του κάτω από τα χτυπήµατα των αδίσταχτων αντεπαναστατών, οι οποίοι λόγω απουσίας της δικτατορίας του προλεταριάτου βρίσκονται πάντα σε ισχύ και µε την απέξω ολόπλευρη βοήθεια των ιµπεριαλιστών περνούν στην αντεπίθεση. Και φυσικά µε ανυπολόγιστες ζηµιές και αναρίθµητα θύµατα θα πληρώσουν µια τέτοια νίκη οι εργαζόµενοι που παρασυρµένοι θα ακολουθήσουν τους "ειρηνιστές", οπορτουνιστές, κήρυκες του «ειρηνικού περάσματος στο σοσιαλισµό». Ολέθριο παράδειγµα τέτοιας πολιτικής αποτελεί η κατάρρευση της Σοβιετικής  Ενωσης και όλων των λαικοδηµοκρατικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.

Οι κοµµουνιστές δεν αρνούνται την κοινοβουλευτική  πάλη ούτε το ειρηνικό πέρασµα στο σοσιαλισµό, σε ορισµένες χώρες και κάτω απο ορισµένες συγκεκριµένες συνθήκες. Αυτό όµως θα συµβεί µόνο τότε  όταν o καπιταλισµός θα είναι ανήµπορος για πολεµική αντιπαράθεση µε το σοσιαλισµό, για βίαες επεμβάσεις και καταστολή των λαικών και εθνικοαπελευθερωτικών κινηµάτων. Κι αυτό θα συνέβαινε το 1965 -1970 αν δεν µεσολαβούσε η δολοφσνία του Στάλιν και το πραξικόπημα στο ΚΚΣΕ, που σταµάτησε για πολλά χρόνια την πορεία προς το σοσιαλισµό και τον κοµµουνισµό.

0 LB. Στάλιν, σχετικά µ' αυτήν τη δυνατότητα γράφει:

«Φυσικά, στο απώτερο µέλλον, όταν το προλεταριάτο νικήσει στις σπουδαιότερες χώρες του καπιταλισµού και όταν η σηµερινή καπιταλιστική περικύκλωση αντικατασταθεί από µια σοσιαλιστική περικύκλωση, θα είναι πέρα για πέρα δυνατός ο ειρηνικός» δρόµος εξέλιξης για µερικές καπιταλιστικές χώρες, που οι καπιταλιστές τους, λόγω της «δυσµενώς» διεθνούς κατάστασης, θα θεωρήσουν σκόπιµο να κάνουν «θεληµατικά» σοβαρές παραχωρήσεις στο προλεταριάτο. Αυτή όµως η υπόθεση αφορά απώτερο πιθανό µέλλον. Γ ια το κοντινό µέλλον η υπόθεση δεν  έχει καµιά, απολύτως βάση».
(|.Β.Στάλιν: Ζητήματα Λενινισµού», σελ. 41. Ελληνική έκδοση).