Ξύστηκαν στη γκλίτσα του τσοπάνη
Οταν ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε στη Βουλή σε σχέσεις της οικογένειας
Τσίπρα με τη χούντα, ο Τσίπρας επέλεξε να μην απαντήσει (όπως δεν
απαντούσαν ο ίδιος, ο ξάδερφός του και τ' αδέρφια του σε διάφορα που
γράφονταν κατά καιρούς). Θα μπορούσε να πει στον Μητσοτάκη το αυτονόητο:
«Τι σχέση έχω εγώ με τον πατέρα μου, ο οποίος δεν ήταν πολιτικό
πρόσωπο; Αντίθετα, εσύ έχεις σχέση με τον πατέρα σου, που ήταν πολιτικό
πρόσωπο και έβαλε και τα δύο παιδιά του στην πολιτική, κληρονομικώ
δικαίω». Κανένας δε θα τον αδικούσε, αν απαντούσε έτσι.
Ο Τσίπρας, όμως, επέλεξε να απαντήσει την επομένη μέσω facebook, κάνοντας μια αγιογραφία του πατέρα του και του θείου του, παρουσιάζοντάς τους σαν αριστερούς, κυνηγημένους από τη χούντα, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, επειδή στην Ελλάδα δεν μπορούσαν να πάρουν δουλειές από το κράτος. Η δε ΕΡΤ διατάχτηκε να οργανώσει ολόκληρη μεταμεσονύχτια εκπομπή (με τη γνωστή Ακριβοπούλου, που από διευθυντικό στέλεχος του ομίλου Αλαφούζου έγινε υπάλληλος του προπαγανδιστικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ), με καλεσμένο στο στούντιο τον ξάδερφο του Τσίπρα και πρωθυπουργικό σύμβουλο και επικοινωνία με την αδελφή του Τσίπρα. Οι Τσιπραίοι εμφανίστηκαν ως οικογένεια, δίνοντας μόνοι τους συνέχεια στο ζήτημα. Για ν' ακολουθήσουν στη συνέχεια αποκαλύψεις που τους εξέθεσαν ανεπανόρθωτα.
Ο Φοίβος Ιωαννίδης, μέλος της νεολαίας της Ενωσης Κέντρου (μετέπειτα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ), που αποδεδειγμένα είχε προχωρήσει σε ένοπλη ενέργεια κατά της χούντας, είχε συλληφθεί, είχε βασανιστεί και είχε φυλακιστεί, έγραψε στα «Νέα», αφού πρώτα διευκρίνισε ότι «κανένας γιος δεν φταίει για όσα έκανε ο πατέρας του ή οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογένειάς του, ιδίως μάλιστα πριν γεννηθεί»: «Εχω αναφερθεί δημόσια, ερωτώμενος, στον ρόλο του Ηρακλή Τσίπρα θείου του πρωθυπουργού, επί δικτατορίας.
Εν συντομία, συμμετείχε στη δράση της οργάνωσης ΔΕΚΑ Κρήτης που είχα ιδρύσει μαζί με άλλους αγωνιστές, διέφυγε τη σύλληψη, απέκτησε ρόλο επί Ασλανίδη στον Παναθηναϊκό, καταδικάστηκε μεν σε ποινή φυλάκισης δύο ετών, αλλά έμεινε μόνο την παραμονή της δίκης μας στη φυλακή, αφού του χορηγήθηκε παρανόμως αναστολή, δοθέντος ότι είχε καταδικαστεί προδικτατορικά δύο φορές για απάτη σε ποινή πάνω από έξι μήνες η κάθε μία.
Μετά, μαζί με τον αδερφό του, Παύλο Τσίπρα (σσ: πατέρας του πρωθυπουργού) που είχε συλληφθεί για λίγο διάστημα, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, πράγματι από εκείνο το σημείο και μετά ανελάμβαναν δημόσια έργα στην Κρήτη, πιθανόν και αλλού.
Αυτή είναι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια. Τα άλλα που λέγονται και γράφονται είναι ωραιοποιήσεις ή υπερβολές».
Κανένας δε δοκίμασε να διαψεύσει τον Φ. Ιωαννίδη, που είχε πει τα ίδια, με περισσότερες λεπτομέρειες στο παρελθόν: «Είναι μια μπερδεμένη ιστορία. Η περίπτωση ωστόσο του Ηρακλή Τσίπρα είναι υπαρκτή. Ηταν ενεργό μέλος της οργάνωσής μας. Εμένα με συνέλαβαν σ’ ένα μοναστήρι στο ανατολικότερο μέρος της Κρήτης, ενώ ο Ηρακλής Τσίπρας δεν συνελήφθη. Ηταν φυγόδικος, ήρθε στην Αθήνα, τα βρήκε με τον Ασλανίδη και απέκτησε κορυφαίο ρόλο στον Παναθηναϊκό. Το μυστήριο είναι ότι ενεφανίσθη την παραμονή στο Στρατοδικείο και ενώ είχε βαρύτατες κατηγορίες απηλλάγη».
Οι ρεπόρτερ του Μαρινάκη δε δυσκολεύτηκαν να βρουν τους ισολογισμούς της εταιρίας των αδελφών Τσίπρα («Ηρακλής» ΑΕΤΕ) επί δικτατορίας, που κάθε άλλο παρά αποκλεισμό από δημόσια έργα δείχνουν. Το 1971, το 1972 και το 1973 τα «κέρδη προς διάθεση» της εταιρίας έφτασαν συνολικά τα 34 εκατ. δραχμές (την εποχή εκείνη ο μισθός ενός μέσου δημόσιου υπάλληλου ήταν 4.000 δραχμές). Από τους ίδιους ισολογισμούς προκύπτει ότι τα «έργα υπό εκτέλεσιν» το 1972 και το 1973 έφταναν τα 378 εκατ. δραχμές, ποσό τεράστιο.
Το ότι πήγαν στη Μέση Ανατολή δε σημαίνει αδυναμία επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, αλλά επέκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στη Μέση Ανατολή, πράγμα σύνηθες για τις οικονομικά ισχυρές ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες εκείνη την περίοδο.
Ούτε ο Τσίπρας ούτε ο ξάδερφός του, κανένας από τους οποίους δεν είχε γεννηθεί την περίοδο της χούντας, δεν έχει καμιά ευθύνη για το τι έκαναν οι γονείς τους εκείνη την περίοδο. Αν τηρούσαν τη στάση σιωπής που τηρούσαν τα προηγούμενα χρόνια, κανένας δε θα μπορούσε να τους κατηγορήσει. Αυτή τη φορά, όμως, επέλεξαν να φτιάξουν ένα αφήγημα, οι βασικοί πυλώνες του οποίου (αντίσταση και εξ αυτής οικονομικό κυνηγητό από τη χούντα) κατέρρευσαν από μαρτυρίες και ντοκουμέντα που έβγαλαν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.
Ο Τσίπρας, όμως, επέλεξε να απαντήσει την επομένη μέσω facebook, κάνοντας μια αγιογραφία του πατέρα του και του θείου του, παρουσιάζοντάς τους σαν αριστερούς, κυνηγημένους από τη χούντα, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, επειδή στην Ελλάδα δεν μπορούσαν να πάρουν δουλειές από το κράτος. Η δε ΕΡΤ διατάχτηκε να οργανώσει ολόκληρη μεταμεσονύχτια εκπομπή (με τη γνωστή Ακριβοπούλου, που από διευθυντικό στέλεχος του ομίλου Αλαφούζου έγινε υπάλληλος του προπαγανδιστικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ), με καλεσμένο στο στούντιο τον ξάδερφο του Τσίπρα και πρωθυπουργικό σύμβουλο και επικοινωνία με την αδελφή του Τσίπρα. Οι Τσιπραίοι εμφανίστηκαν ως οικογένεια, δίνοντας μόνοι τους συνέχεια στο ζήτημα. Για ν' ακολουθήσουν στη συνέχεια αποκαλύψεις που τους εξέθεσαν ανεπανόρθωτα.
Ο Φοίβος Ιωαννίδης, μέλος της νεολαίας της Ενωσης Κέντρου (μετέπειτα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ), που αποδεδειγμένα είχε προχωρήσει σε ένοπλη ενέργεια κατά της χούντας, είχε συλληφθεί, είχε βασανιστεί και είχε φυλακιστεί, έγραψε στα «Νέα», αφού πρώτα διευκρίνισε ότι «κανένας γιος δεν φταίει για όσα έκανε ο πατέρας του ή οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογένειάς του, ιδίως μάλιστα πριν γεννηθεί»: «Εχω αναφερθεί δημόσια, ερωτώμενος, στον ρόλο του Ηρακλή Τσίπρα θείου του πρωθυπουργού, επί δικτατορίας.
Εν συντομία, συμμετείχε στη δράση της οργάνωσης ΔΕΚΑ Κρήτης που είχα ιδρύσει μαζί με άλλους αγωνιστές, διέφυγε τη σύλληψη, απέκτησε ρόλο επί Ασλανίδη στον Παναθηναϊκό, καταδικάστηκε μεν σε ποινή φυλάκισης δύο ετών, αλλά έμεινε μόνο την παραμονή της δίκης μας στη φυλακή, αφού του χορηγήθηκε παρανόμως αναστολή, δοθέντος ότι είχε καταδικαστεί προδικτατορικά δύο φορές για απάτη σε ποινή πάνω από έξι μήνες η κάθε μία.
Μετά, μαζί με τον αδερφό του, Παύλο Τσίπρα (σσ: πατέρας του πρωθυπουργού) που είχε συλληφθεί για λίγο διάστημα, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, πράγματι από εκείνο το σημείο και μετά ανελάμβαναν δημόσια έργα στην Κρήτη, πιθανόν και αλλού.
Αυτή είναι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια. Τα άλλα που λέγονται και γράφονται είναι ωραιοποιήσεις ή υπερβολές».
Κανένας δε δοκίμασε να διαψεύσει τον Φ. Ιωαννίδη, που είχε πει τα ίδια, με περισσότερες λεπτομέρειες στο παρελθόν: «Είναι μια μπερδεμένη ιστορία. Η περίπτωση ωστόσο του Ηρακλή Τσίπρα είναι υπαρκτή. Ηταν ενεργό μέλος της οργάνωσής μας. Εμένα με συνέλαβαν σ’ ένα μοναστήρι στο ανατολικότερο μέρος της Κρήτης, ενώ ο Ηρακλής Τσίπρας δεν συνελήφθη. Ηταν φυγόδικος, ήρθε στην Αθήνα, τα βρήκε με τον Ασλανίδη και απέκτησε κορυφαίο ρόλο στον Παναθηναϊκό. Το μυστήριο είναι ότι ενεφανίσθη την παραμονή στο Στρατοδικείο και ενώ είχε βαρύτατες κατηγορίες απηλλάγη».
Οι ρεπόρτερ του Μαρινάκη δε δυσκολεύτηκαν να βρουν τους ισολογισμούς της εταιρίας των αδελφών Τσίπρα («Ηρακλής» ΑΕΤΕ) επί δικτατορίας, που κάθε άλλο παρά αποκλεισμό από δημόσια έργα δείχνουν. Το 1971, το 1972 και το 1973 τα «κέρδη προς διάθεση» της εταιρίας έφτασαν συνολικά τα 34 εκατ. δραχμές (την εποχή εκείνη ο μισθός ενός μέσου δημόσιου υπάλληλου ήταν 4.000 δραχμές). Από τους ίδιους ισολογισμούς προκύπτει ότι τα «έργα υπό εκτέλεσιν» το 1972 και το 1973 έφταναν τα 378 εκατ. δραχμές, ποσό τεράστιο.
Το ότι πήγαν στη Μέση Ανατολή δε σημαίνει αδυναμία επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, αλλά επέκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στη Μέση Ανατολή, πράγμα σύνηθες για τις οικονομικά ισχυρές ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες εκείνη την περίοδο.
Ούτε ο Τσίπρας ούτε ο ξάδερφός του, κανένας από τους οποίους δεν είχε γεννηθεί την περίοδο της χούντας, δεν έχει καμιά ευθύνη για το τι έκαναν οι γονείς τους εκείνη την περίοδο. Αν τηρούσαν τη στάση σιωπής που τηρούσαν τα προηγούμενα χρόνια, κανένας δε θα μπορούσε να τους κατηγορήσει. Αυτή τη φορά, όμως, επέλεξαν να φτιάξουν ένα αφήγημα, οι βασικοί πυλώνες του οποίου (αντίσταση και εξ αυτής οικονομικό κυνηγητό από τη χούντα) κατέρρευσαν από μαρτυρίες και ντοκουμέντα που έβγαλαν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.
Σχόλια