Η ιστορία της κλοπής της μετόπης του Παρθενώνα που θα μας… δανείσουν οι Γάλλοι για τους εορτασμούς των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821
Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
Η ιστορία της κλοπής της μετόπης του Παρθενώνα που θα μας… δανείσουν οι
Γάλλοι για τους εορτασμούς των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821.
Γάλλος αρχαιοκάπηλος την πήρε από την Ακρόπολη πριν τον Έλγιν…
Τα κλεμμένα μάρμαρα του Παρθενώνα δεν στολίζουν τις βιτρίνες μόνο
του Βρετανικού Μουσείου. Μία από τις ανάγλυφες μετόπες που άλλοτε
κοσμούσαν περιμετρικά τον αρχαίο ναό της Ακρόπολης εκτίθεται στο Λούβρο
περισσότερο από 200 χρόνια. Πριν ακόμα ο Έλγιν λεηλατήσει το ιστορικό
μνημείο, τον είχε προλάβει ένας Γάλλος διπλωμάτης.
Οι μετόπες του Παρθενώνα ήταν συνολικά 92. Μοιρασμένες αρμονικά στις
τέσσερις όψεις του ναού, οι ανάγλυφες μαρμάρινες πλάκες απεικόνιζαν
επικές σκηνές της ελληνικής μυθολογίας. Μάλιστα, κάθε πλευρά είχε τη
δική της θεματική. Οι μετόπες της ανατολικής όψης αναπαριστούσαν τη Γιγαντομαχία, ενώ
δυτικά απεικονιζόταν η εισβολή των Αμαζόνων στην Αθήνα. Η βόρεια όψη
έδειχνε σκηνές από τον Τρωικό πόλεμο και τη σωτηρία της Ωραίας Ελένης,
ενώ στις μετόπες της νότιας μεριάς του ναού υπήρχαν σκαλισμένες σκηνές
από την Κενταυρομαχία.
Ο Παρθενώνας από τα νοτιοδυτικά.
Οι μετόπες της νότιας όψης είναι και αυτές που έχουν λεηλατηθεί και
αποσπάστηκαν (με βίαιους τρόπους, ακόμη και με πριόνισμα) από το «σπίτι»
τους. Εδώ και πάνω από δύο αιώνες βρίσκονται διαμοιρασμένες σε τρεις
μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Δεκαπέντε από τις συνολικά 32 εκτίθενται
στο Βρετανικό Μουσείο και αποτελούν μέρος των «ελγίνειων μαρμάρων» που
κλάπηκαν από τον βρετανό λόρδο στις αρχές του 19ου αιώνα. Μόλις μία
παραμένει λίγα μέτρα μακριά από την αρχική της θέση. Ο σημερινός τόπος
φιλοξενίας της είναι το Μουσείο της Ακρόπολης. Ωστόσο, υπάρχει μία ακόμη
μαρμάρινη μετόπη που είχε αποσπαστεί μερικά χρόνια πριν τις λεηλασίες
του Έλγιν.
Η κλεμμένη μετόπη που επιστρέφει ως δανεική
Ο Ωγκύστ Ντε Σουαζέλ Γκουφιέ, ένας γάλλος διπλωμάτης που είχε
επισκεφθεί την Αθήνα στα τέλη του 18ου αιώνα, εντυπωσιασμένος από τα
αρχαία μνημεία, θέλησε να αποσπάσει μέρος της ζωφόρου του Παρθενώνα
προκειμένου να τη μεταφέρει στην πατρίδα του. Άλλωστε, ο Σουαζέλ ήταν
γνωστός αρχαιοκάπηλος της εποχής και είχε πλουτίσει από τις αρχαιότητες
που υφάρπαζε. Το 1785, ως πρεσβευτής της Γαλλίας στην Πόλη, απέσπασε από
τον σουλτάνο φιρμάνι με άδεια συλλογής αρχιτεκτονικών τμημάτων μνημείων
και άλλων αρχαιοτήτων. Έτσι, με το φιρμάνι στο χέρι και με τη βοήθεια
του προξένου της Γαλλίας στην Αθήνα, ο Γάλλος φόρτωσε ολόκληρα καράβια
με γλυπτά από τους αρχαιολογικούς χώρους της Αττικής. Ανάμεσά τους
βρισκόταν και ένα τμήμα μήκους σχεδόν δύο μέτρων από τη ζωφόρο του
Παρθενώνα. Μέρος αυτής αποτελούσε και η επίμαχη μετόπη.
Η μετόπη που κλάπηκε από τον Ωγκύστ Ντε Σουαζέλ Γκουφιέ το 1798 σήμερα εκτίθεται στο Λούβρο.
Πρόκειται για τη δέκατη μετόπη της νότιας όψης του ναού, η οποία
απεικόνιζε μέρος μίας μάχης ανάμεσα σε ανθρώπους και κενταύρους. Το
θραύσμα της αρχαίας ζωφόρου μεταφέρθηκε αισίως στη Γαλλία και για μερικά
χρόνια παρέμεινε στην κατοχή του γάλλου αρχαιοκάπηλου. Το επεισοδιακό
της ταξίδι έφτασε στο τέλος του λίγο μετά το θάνατο του Σουαζέλ.
Το μάρμαρο κληροδοτήθηκε μαζί με πολλά ακόμα κομμάτια της συλλογής
του στο Μουσείο του Λούβρου, όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Έτσι, με τις
δεκαπέντε εκτιθέμενες μετόπες στο Λονδίνο, την μία στο Λούβρο και εκείνη
της Ακρόπολης, η συλλογή των διασωθέντων μαρμάρων συμπληρώνεται. Τα
υπόλοιπα είχαν καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς ήδη από το 1687, κατά τη
διάρκεια της πολιορκίας της Αθήνας από τους Ενετούς. Ειδικά οι φθορές
που υπέστη η νότια όψη του ναού κατόρθωσαν να αλλοιώσουν καθοριστικά τις
ανάγλυφες απεικονίσεις. Ακόμα και σήμερα, οι αρχαιολόγοι δυσκολεύονται
να δημιουργήσουν ένα πιστό αντίγραφο ολόκληρης της σκηνής της
Κενταυρομαχίας.
Η νότια όψη του Παρθενώνα έχει υποστεί τις περισσότερες φθορές.
Ύστερα από 220 χρόνια «ξενιτιάς», η μετόπη που βρίσκεται στο Παρίσι
ενδέχεται να επιστρέψει στο σπίτι της. Βέβαια, η επίσκεψη θα είναι
σύντομη.
Με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, ο
Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν συμφώνησε να δανείσει προσωρινά το
ανεκτίμητο μάρμαρο στην Αθήνα (σε συζήτηση που είχε κατά την πρόσφατη
επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Παρίσι). Η «ανταλλαγή
καλής πίστεως» προβλέπει την αμοιβαία παραχώρηση αρχαιοτήτων. Ο Έλληνας
πρωθυπουργός από τη μεριά του δέχθηκε να δανείσει στο Λούβρο μια συλλογή
από αρχαία χάλκινα αντικείμενα, τα οποία με τη σειρά τους θα εκτεθούν
στο μεγάλο γαλλικό μουσείο.
« H δεύτερη συμφωνία που νομίζω ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία, ειδικά για εμάς στην Ελλάδα, είναι η συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ ουσιαστικά της Ferrovie, της ιταλικής εταιρίας κρατικών σιδηροδρόμων, και του Υπουργείου Μεταφορών. Ουσιαστικά είναι μια επανεκκίνηση της σχέσης, την οποία αυτή τη στιγμή οικοδομούμε. Μια σχέση η οποία δοκιμάστηκε υπό την σκιά μιας μεγάλης τραγωδίας, της τραγωδίας των Τεμπών, που κόστισε τη ζωή σε 57 συμπολίτες μας. Αλλά είναι μια πολύ σημαντική συμφωνία, διότι αφενός η Ελλάδα καλείται να επενδύσει παραπάνω από 400 εκατομμύρια στην ουσιαστική αναβάθμιση του δικτύου, στην επισκευή ζημιών από μια μεγάλη κλιματική καταστροφή, μια μεγάλη πλημμύρα που είχαμε πέρυσι, στην εγκατάσταση των πιο σύγχρονων συστημάτων ασφαλείας. Και με τη σειρά της η ιταλική πλευρά δεσμεύεται να επενδύσει 360 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσουμε καινούργια τρένα, καινούργια αμαξοστάσια, έτσι ώστε να μπορέσουν οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι να φτάσουν στο επίπεδο που είνα...
Την τελευταία δεκαετία πολλοί και πολλές τό ἔχουν ρίξει στίς "δοκιμασίες". Τι να πρωτοθυμηθώ; τον Γιῶργο τον ΚαραΣΥΜΦΕΡΗ, ἐκείνη την γραῖα τη ΡΗΜΑΔ τον ΜΠΙΛΥ τον Μπρόεδρο τον Αρχιαποστολέα του Παραδείσου....Ι Ὅλα αὐτά τα "κόμματα" σερβιέτες (μίας χρήσης) τα χρειάζεται το σύστημα γιά νά εΠΗΔΙΔΟΝΤΑΙ σε "δοκιμασίες" οι δυσαρεστημένοι. Λειτουργοῦν σάν ἀνάχωμα καί εἶναι ἡ καλοσερβιρισμένη διέξοδος. Καί ἄν καμμιά φορά τσούζει ο κωλαρίγκος τους ποσῶς με ἐνδιαφέρει. Ἀλλά οι ἐπιπτώσεις ἀπό τις πολιτικές του προσωπικοῦ πού ἐπιλέγουν οι ρέποντες σε "δοκιμασίες" ἀποδεικνύονται μόνιμες καί ἰδιαίτερα ὀδυνηρές στό σύνολο του πληθυσμοῦ της χώρας. Καί γιά νά το κλείνουμε στά αποτέτοια μου ἄν οι "δοκιμαστές" θέλουν νά "καρφωθοῦν" πάνω στῆς γῆς τον ἄξονα. Οἱ ὑπόλοιποι τι φταῖμε;
H υπόθεση είναι «κουκιά μετρημένα». Ας την παρακολουθήσουμε. Στις 9 Ιούλη του 2024, η διοίκηση της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) δίνει με απευθείας ανάθεση το έργο «Αποκατάσταση του ΒΝΣ Λάρισας μετά την μερική καταστροφή του από την κακοκαιρία “Daniel”» σε μια εταιρία (με έδρα τη Βούλα Αττικής), έναντι συνολικής δαπάνης 1.295.943,20 ευρώ. Η έκπτωση που δίνει η εταιρία είναι μόλις 4%. Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων ΟΑΕΔ καταγγέλλει αμέσως το γεγονός. Παρεμβαίνει το Ελεγκτικό Συνέδριο. Η διοίκηση της ΔΥΠΑ, που έχει πιαστεί «με τη γίδα στην πλάτη», αρχίζει τις προσφυγές και τις ενστάσεις στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Περνάει έτσι ενάμισης χρόνος και ο βρεφονηπιακός σταθμός στη Γιάννουλη της Λάρισας παραμένει ανεπισκεύαστος και εκτός λειτουργίας. Θυμίζουμε ότι η κακοκαιρία Daniel, από την οποία υπέστη τις ζημιές το κτίριο, είχε γίνει τον Σεπτέμβρη του 2023. Οι εργαζόμενοι, με λεφτά των οποίων (Εργατική Εστία) έχει κατασκευαστεί ο σταθμός, διαμ...
Σχόλια