Όταν η εξάπλωση της μισοανεργίας βαφτίζεται “μείωση της ανεργίας”
Με το κλείσιμο του έτους 2017 βγήκαν στη δημοσιότητα και τα πρώτα
επίσημα και συγκεντρωτικά στοιχεία “για την απασχόληση”, τα πρώτα
αποτελέσματα του Πληροφοριακού Συστήματος “Εργάνη” για το περασμένο
έτος. Η κυβερνητική προπαγάνδα έσπευσε να ερμηνεύσει τους αριθμούς που
κατέγραψε το Πληροφοριακό Σύστημα ως τάση μείωσης του ποσοστού ανεργίας
στην Ελλάδα και, βέβαια, να προβεί σε δημαγωγικούς “πανηγυρισμούς”,
ισχυριζόμενη ότι γίνονται περισσότερες προσλήψεις απ’ ό,τι απολύσεις και
προκύπτει ένα “θετικό ισοζύγιο” εργασίας....
Τα φαινόμενα, όμως, απατούν. Μια προσεκτικότερη μελέτη των αριθμών και των δημοσιοποιημένων στοιχείων μας οδηγούν στα εξής συμπεράσματα:
Το λεγόμενο “θετικό ισοζύγιο” αφορά σε 2.400.398 προσλήψεις που έγιναν έναντι των 2.256.853 απολύσεων, ήτοι 143.535 περισσότερες προσλήψεις από απολύσεις. Η κυρίαρχη προπαγάνδα, όμως, παραλείπει να αναφέρει ότι οι προσλήψεις αφορούν σε οποιαδήποτε υπογραφή σύμβασης, όσο σύντομη (1-2 ώρες την εβδομάδα) κι εξευτελιστική μπορεί να είναι. Έτσι, παρατηρείται μια τεράστια αύξηση της μερικής απασχόλησης – ένας διαρκώς αυξανόμενος όγκος εργαζομένων (νέων αλλά και μεγαλύτερων) καλείται να εργαστεί με μειωμένο ωράριο, λίγες μέρες ή μόνο εκτάκτως, όταν η επιχείρηση τον καλεί.
Για το 2017 η πλειονότητα των προσλήψεων (54,87%) είναι ελαστικής απασχόλησης (μερική και εκ περιτροπής απασχόληση). Με αυτό το δεδομένο, είναι σύνηθες το φαινόμενο ακόμα των ημερήσιων προσλήψεων και απολύσεων στον ίδιο εργοδότη και στο ίδιο χρονικό διάστημα. Και δεν είναι καθόλου σπάνιο πολλοί εργαζόμενοι σήμερα να μην έχουν δικαίωμα στην άδεια, σε επιδόματα και δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων.
Εκτός από τα παραπάνω, ο όλο και αυξανόμενος αριθμός μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης έχει αντίκτυπο και στον μισθό των εργαζομένων. Έτσι, ένας στους πέντε μερικώς απασχολούμενους εργαζόμενους καλείται να ζήσει με μισθό κατώτερο των 500 ευρώ. Μεταξύ 500-700 ευρώ λαμβάνουν 362.000 και κάτω από 1000 ευρώ συνολικά 1.172.000 εργαζόμενοι.
Η κυβέρνηση, επίσης, αποκρύπτει το φαινόμενο των “οικειοθελών αποχωρήσεων”, που πλέον αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο αριθμό παύσης εργασίας (43,22%), και αποδεικνύει στην πράξη τις πιέσεις της εργοδοσίας ακόμα και στην απόλυση!
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογίζουμε και τα αλλεπάλληλα προγράμματα επιδότησης των εργοδοτών, που αλλάζουν σημαντικά τους δείκτες της ανεργίας. Με τη συνδρομή της ΕΕ, τα προγράμματα αυτά σκοπό έχουν να προσφέρουν φθηνό και ανακυκλώσιμο εργατικό δυναμικό σε δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις για ορισμένο χρονικό διάστημα, υποσκάπτοντας τις πιθανότητες για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Την ίδια στιγμή, είναι ήδη γνωστό και εμπεδωμένο ότι 1 στους 10 ανέργους πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να λάβουν επίδομα (μια από τις προϋποθέσεις είναι και ο αριθμός ενσήμων του προηγούμενου έτους, ο οποίος είναι δύσκολο να συμπληρωθεί εξαιτίας των ελαστικών σχέσεων εργασίας).
Συνεπώς, το “θετικό ισοζύγιο” δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα “φτηνό” επικοινωνιακό κόλπο της κυβέρνησης, μια λογιστική φόρμουλα ανάγνωσης αριθμών και μεγεθών, που καμία σχέση δεν έχει με τη σκληρή πραγματικότητα των εργαζομένων. Η βάρβαρη αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει οδηγήσει στην περαιτέρω ελαστικοποίηση εργασίας, σε απολύσεις, μισθούς πείνας, καταπάτηση δικαιωμάτων, τσάκισμα αξιοπρέπειας. Διευρύνει με όλο γρηγορότερους ρυθμούς μια θάλασσα μισοανεργίας δίπλα σε εκείνη της ανεργίας και προσπαθεί να εξαπατήσει παρουσιάζοντας την εξάπλωση της ημιανεργίας ως μείωση της ανεργίας και αποκατάσταση της κανονικής απασχόλησης των εργαζόμενων. Και πανηγυρίζει γι’ αυτή την απάτη της!
Τα φαινόμενα, όμως, απατούν. Μια προσεκτικότερη μελέτη των αριθμών και των δημοσιοποιημένων στοιχείων μας οδηγούν στα εξής συμπεράσματα:
Το λεγόμενο “θετικό ισοζύγιο” αφορά σε 2.400.398 προσλήψεις που έγιναν έναντι των 2.256.853 απολύσεων, ήτοι 143.535 περισσότερες προσλήψεις από απολύσεις. Η κυρίαρχη προπαγάνδα, όμως, παραλείπει να αναφέρει ότι οι προσλήψεις αφορούν σε οποιαδήποτε υπογραφή σύμβασης, όσο σύντομη (1-2 ώρες την εβδομάδα) κι εξευτελιστική μπορεί να είναι. Έτσι, παρατηρείται μια τεράστια αύξηση της μερικής απασχόλησης – ένας διαρκώς αυξανόμενος όγκος εργαζομένων (νέων αλλά και μεγαλύτερων) καλείται να εργαστεί με μειωμένο ωράριο, λίγες μέρες ή μόνο εκτάκτως, όταν η επιχείρηση τον καλεί.
Για το 2017 η πλειονότητα των προσλήψεων (54,87%) είναι ελαστικής απασχόλησης (μερική και εκ περιτροπής απασχόληση). Με αυτό το δεδομένο, είναι σύνηθες το φαινόμενο ακόμα των ημερήσιων προσλήψεων και απολύσεων στον ίδιο εργοδότη και στο ίδιο χρονικό διάστημα. Και δεν είναι καθόλου σπάνιο πολλοί εργαζόμενοι σήμερα να μην έχουν δικαίωμα στην άδεια, σε επιδόματα και δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων.
Εκτός από τα παραπάνω, ο όλο και αυξανόμενος αριθμός μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης έχει αντίκτυπο και στον μισθό των εργαζομένων. Έτσι, ένας στους πέντε μερικώς απασχολούμενους εργαζόμενους καλείται να ζήσει με μισθό κατώτερο των 500 ευρώ. Μεταξύ 500-700 ευρώ λαμβάνουν 362.000 και κάτω από 1000 ευρώ συνολικά 1.172.000 εργαζόμενοι.
Η κυβέρνηση, επίσης, αποκρύπτει το φαινόμενο των “οικειοθελών αποχωρήσεων”, που πλέον αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο αριθμό παύσης εργασίας (43,22%), και αποδεικνύει στην πράξη τις πιέσεις της εργοδοσίας ακόμα και στην απόλυση!
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογίζουμε και τα αλλεπάλληλα προγράμματα επιδότησης των εργοδοτών, που αλλάζουν σημαντικά τους δείκτες της ανεργίας. Με τη συνδρομή της ΕΕ, τα προγράμματα αυτά σκοπό έχουν να προσφέρουν φθηνό και ανακυκλώσιμο εργατικό δυναμικό σε δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις για ορισμένο χρονικό διάστημα, υποσκάπτοντας τις πιθανότητες για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Την ίδια στιγμή, είναι ήδη γνωστό και εμπεδωμένο ότι 1 στους 10 ανέργους πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να λάβουν επίδομα (μια από τις προϋποθέσεις είναι και ο αριθμός ενσήμων του προηγούμενου έτους, ο οποίος είναι δύσκολο να συμπληρωθεί εξαιτίας των ελαστικών σχέσεων εργασίας).
Συνεπώς, το “θετικό ισοζύγιο” δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα “φτηνό” επικοινωνιακό κόλπο της κυβέρνησης, μια λογιστική φόρμουλα ανάγνωσης αριθμών και μεγεθών, που καμία σχέση δεν έχει με τη σκληρή πραγματικότητα των εργαζομένων. Η βάρβαρη αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει οδηγήσει στην περαιτέρω ελαστικοποίηση εργασίας, σε απολύσεις, μισθούς πείνας, καταπάτηση δικαιωμάτων, τσάκισμα αξιοπρέπειας. Διευρύνει με όλο γρηγορότερους ρυθμούς μια θάλασσα μισοανεργίας δίπλα σε εκείνη της ανεργίας και προσπαθεί να εξαπατήσει παρουσιάζοντας την εξάπλωση της ημιανεργίας ως μείωση της ανεργίας και αποκατάσταση της κανονικής απασχόλησης των εργαζόμενων. Και πανηγυρίζει γι’ αυτή την απάτη της!
Σχόλια