Προς ιδρυτικό συνέδριο - φιάσκο το μεταμφιεσμένο ΠΑΣΟΚ του «Κινήματος Αλλαγής»

Με επίκεντρο τη σκανδαλολογία που συντηρείται και αναπαράγεται στο πολιτικό προσκήνιο, λειτουργώντας σε κάθε περίπτωση ως πολιτικό σωσίβιο για την ασθμαίνουσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η ηγεσία Γεννηματά πασχίζει να φιλοτεχνήσει για το μόρφωμά της το προφίλ του “αρχάγγελου της κάθαρσης”. Φιλοδοξεί, σε μια εξοργιστική επιχείρηση καλλιέργειας πολιτικής αμνησίας στην κοινωνία, να κάνει το άσπρο - μαύρο, διαστρέφοντας την κοινή λογική προκειμένου να βγάλει από το κάδρο της (συν)ενοχής τα ξεφωνημένα (πρωθ)υπουργικά και όχι μόνο στελέχη των αλήστου μνήμης διεφθαρμένων αντιλαϊκών πασοκικών διακυβερνήσεων.
Με αφορμή εξάλλου την πρόσφατη υπόθεση των Παπαδημητρίου-Αντωνοπούλου, ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ βρήκε για άλλη μια φορά την ευκαιρία να ξιφουλκήσει κατά του “πολιτικού και ηθικού αυτουργού Τσίπρα”, αν και είναι γνωστό τοις πάσι πως η διάταξη για το περιβόητο επίδομα συμπεριελήφθη στο τρίτο μνημόνιο το οποίο υπερψήφισε με τα μπούνια και το ΠΑΣΟΚ στο όνομα “της σωτηρίας της πατρίδας”.
Κατά τα άλλα, με πρόδηλο στόχο το πλασάρισμα του κεντροαριστερού δεκανικιού στο ρόλο της πολύφερνης νύφης του συστήματος, ο λαλίστατος Χρηστίδης προεξόφλησε πως το κόμμα του “θα βάλει το πολιτικό πλαίσιο και θα επιδιώξει ευρείες συνεργασίες για τα σημαντικά ζητήματα”, προσθέτοντας πως “η λογική ένας τα κάνει όλα δεν υπάρχει πια΄”.
Ωστόσο, μετρώντας αντίστροφα για το “ιδρυτικό συνέδριο του νέου φορέα”, οι αλληλοϋποβλεπόμενες φατρίες ακροβολίζονται και σκιαμαχούν και τα συντροφικά αλληλομαχαιρώματα έχουν την τιμητική τους.
Στα πλαίσια αυτά, ο Θεοδωράκης εξαπέλυσε τα πυρά του κατά του “βαθέως ΠΑΣΟΚ”, που “δεν επιθυμεί τη φυγή προς τα μπρος”, θεωρώντας πως “στο εναρκτήριο λάκτισμα πρέπει να υπάρχει αναλογική εκπροσώπηση, να μην πάρουν το λόγο οι κομματικοί μηχανισμοί, ώστε ο νέος φορέας να πατήσει πάνω σε tabula rasa”. Απείλησε μάλιστα με αποχή από τις εκλογές της 11ης  Μάρτη για την ανάδειξη του 50% των συνέδρων. Οι δελφίνοι διαφωνούν εκτός από την διαδικασία εκλογής των συνέδρων και για τον τρόπο ανάδειξης της νέας κεντρικής επιτροπής, με τον Ανδρουλάκη να ζητά “εκλογή από τη βάση”, κατακεραυνώνοντας και αυτός με τη σειρά του το Θεοδωράκη που “οι προτάσεις του δε βοηθούν στην ενοποίηση”.
Βλέποντας πως οι υπό διαμόρφωση συσχετισμοί δύναμης αποτελούν σοβαρή τροχοπέδη στην επιχείρηση αναβάθμισης του ρόλου του στα πλαίσια του ανύπαρκτου ακόμα νέου φορέα, ο αρχηγός του Ποταμιού, με την περίσσεια πολιτικού καιροσκοπισμού που τον διακρίνει, θυμήθηκε ξαφνικά πως “μπήκε στην πολιτική για να ασκήσει εξουσία,  όχι όμως με οποιανδήποτε κυβέρνηση, με αυτήν που θα καταργήσει το κομματικό κράτος που έχτισαν ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ”.
Η παραπάνω τοποθέτηση άνοιξε τον ασκό του Αιόλου προκαλώντας τη δυσφορία του περιβάλλοντος Γεννηματά, η οποία φέρεται να δέχτηκε εισηγήσεις ακόμα και για διαγραφή του Θεοδωράκη. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συνάντησε αιφνιδιαστικά και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας τον Θεοδωράκη σε “ενωτικό”, σύμφωνα με τα διαρρεόμενα, κλίμα.
Ωστόσο οι συσσωρευμένες ανταγωνιστικές και αλληλογρονθοκοπούμενες θέσεις ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού, που έχουν καταγραφεί μεταξύ άλλων και για τη Novartis αλλά και για το “Μακεδονικό” (όπου ο Θεοδωράκης τάσσεται υπέρ της άνευ όρων υποστήριξης της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ ανεξάρτητα από τη στάση των ΑΝΕΛ), επιδεινώνουν το ήδη επιβαρυμένο κλίμα, λόγω και των τελευταίων αρνητικών δημοσκοπικών αποτελεσμάτων. Σε κάθε περίπτωση, και παρότι η Γεννηματά, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, δημαγωγεί πως στο μόρφωμά της υπάρχει τάχα “πολυφωνία και όχι Βαβυλωνία”, παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο, αν δεν γεφυρωθούν οι διαφορές, ακόμα και να τιναχθεί στον αέρα το όλο εγχείρημα