Μετά την «απειλή πολέμου» έρχονται οι παραγγελίες όπλων

Οταν ακούτε τον αμερικανό πρέσβη να παρεμβαίνει στα ελληνοτουρκικά, παίρνοντας με νόημα το μέρος της Ελλάδας (σχετικές δηλώσεις για το ζήτημα των δύο στρατιωτικών έκανε ο Πάιατ από το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ανδραβίδας), δηλαδή ρίχνοντας έμμεσα λάδι στη φωτιά, τότε να ξέρετε ότι στο παρασκήνιο γίνονται τα παζάρια για κάποια μεγάλη συμφωνία πώλησης οπλικών συστημάτων.

Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι το σχετικό παζάρι άνοιξε με τον πιο επίσημο τρόπο κατά την επίσκεψη του Τσίπρα στην Ουάσινγκτον. Το ανακοίνωσε ο ίδιος ο Τραμπ, περιχαρής για το όφελος που θα προκύψει για την αμερικάνικη βιομηχανία.

Δεν είναι μόνο οι πέραν του Ατλαντικού «μεγάλοι μας σύμμαχοι», που θέλουν να «εκσυγχρονίσουν» τον αεροπορικό πολεμικό στόλο της Ελλάδας. Είναι και οι «μεγάλοι μας φίλοι», οι Γάλλοι, αυτοί που «μας στηρίζουν» στην ΕΕ καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσης, που θέλουν να «μας» πουλήσουν μερικές φρεγάτες. Το σχετικό δημοσίευμα, που δε διαψεύστηκε από την κυβέρνηση, έκανε λόγο για παραγγελία δύο υπερσύγχρονων φρεγατών, οι οποίες δεν μπορούν να παραδοθούν πριν από το 2021, το «κενό» μπορεί να καλυφθεί με την ενοικίαση δύο άλλων φρεγατών, προηγούμενης τεχνολογίας αλλά ικανών να κάνουν τον Ερντογάν να χεστεί πάνω του.

Οι Αμερικάνοι αεροπλάνα, οι Γάλλοι φρεγάτες, οι Γερμανοί τίποτα; Δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Πάντοτε τηρείται η ποσόστωση μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στις παραγγελίες οπλικών συστημάτων. Και η Γερμανία παράγει… χρήσιμα «μηχανάκια». Από τεθωρακισμένα μέχρι αντιαεροπορικά και από οχήματα μεταφοράς προσωπικού μέχρι τηλεπικοινωνιακά συστήματα.

Το εθνικιστικό παραλήρημα του Ερντογάν, που πότε εμφανίζεται σαν χαλίφης των απανταχού μουσουλμάνων (αναφερόμενος κυρίως σ' εκείνους που κατοικούν σε περιοχές που κάποτε ανήκαν στην οθωμανική αυτοκρατορία), πότε κλαψουρίζει για τους πρόσφυγες που «φορτώθηκε» και απειλεί την ΕΕ που δεν του δίνει λεφτά, πότε ξαμολάει τον στόλο στα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ, για να υπενθυμίσει ότι «έχει δικαιώματα» (στο όνομα των Τουρκοκυπρίων) και πότε απειλεί ότι θα ισοπεδώσει τους Κούρδους σ' όποιο κράτος κι αν κατοικούν, αξιοποιείται κατάλληλα στην Ελλάδα.

Οι πολιτικοί κάνουν δηλώσεις με ασαφή ή σαφή υπονοούμενα για πολεμική απειλή εκ μέρους της Τουρκίας (ο Κουτσούμπας και τα στελέχη του Περισσού πρωτοστατούν σ' αυτό), οι δημοσιογράφοι υποβάλλουν «ερωτήματα» και οι γνωστοί επαγγελματίες πολεμοκάπηλοι αναλαμβάνουν να δώσουν τις απαντήσεις: ναι, υπάρχει πολεμική απειλή, ναι, είναι πολύ πιθανόν να δεχτούμε επίθεση από την Τουρκία, γι' αυτό πρέπει να κάνουμε θυσίες και να εξοπλίσουμε τις ένοπλες δυνάμεις μας, καθώς έχουμε μείνει πίσω λόγω της κρίσης, ενώ η Τουρκία δε σταμάτησε να εκσυγχρονίζεται.

Ακόμα και στους καιρούς της κρίσης, που στύβουν το λαό για να του πάρουν και την τελευταία ικμάδα, υπάρχουν λεφτά για όπλα. Φτάνει να κατασκευαστεί μια απειλή ή να διογκωθεί μια χρόνια ένταση. Ας τους απαντήσουμε, λοιπόν, ότι σε άδικους πολέμους, σε πολέμους ενταγμένους σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, εμείς δεν έχουμε καμιά δουλειά. Ο δικός μας πόλεμος είναι ταξικός