Ανανέωσαν τον έρωτά τους!

«Οφείλω να σας πληροφορήσω ότι ο κύριος Καμμένος και ο πρωθυπουργός έχουν μια άριστη σχέση, μια σχέση εμπιστοσύνης». Μ' αυτή την επική/σπαρταριστή ατάκα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος ανήγγειλε τη Δευτέρα -εν είδει γελωτοποιού/κήρυκα της Αυλής- τη συνάντηση Τσίπρα-Καμμένου την επομένη στο Μαξίμου. Χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι μ' αυτόν τον τρόπο επιβεβαίωσε ότι «υπάρχει θέμα»; 'Η μήπως επειδή δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά; Οταν μια συνάντηση του πρωθυπουργού με τον υπουργό Αμυνας, που έχει και την ιδιότητα του συγκυβερνώντος εταίρου, παίρνει τέτοιες επικοινωνιακές διαστάσεις, τότε επιβεβαιώνεται ότι «υπάρχει θέμα».

Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Τζανακόπουλο συντονίστηκαν και άλλοι Τσιπραίοι, όπως ο Νίκος Παππάς, που δεν περιορίστηκε στη διάψευση ενός εμφανώς κατασκευασμένου δημοσιεύματος για κρυφή συνάντηση Τσίπρα-Παππά-Καμμένου στη βίλα του τελευταίου στα νότια προάστια, αλλά μοίρασε και μια «σέλφι» με τον Τέρενς Κουίκ, συνοδευόμενη από καλαμπουράκια στο Twitter, για να δείξει πόσο αγαπημένοι είναι.

Ακολούθησε ο Καμμένος που ως καλός τζογαδόρος αντιλήφθηκε ότι είναι η στιγμή να παίξει «ρέστα». Εξαφανισμένος για ένα εικοσαήμερο, στη διάρκεια του οποίου αλώνιζαν οι εσωκυβερνητικοί αντίπαλοί του, εμφανίστηκε on camera στη Θεσσαλονίκη (η επιλογή του τόπου κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν), αμέσως μετά την αθώωσή του για τις δηλώσεις που είχε κάνει παλιά κατά του Πάχτα, για να πει τρία πράγματα.

1. «Η συγκυβέρνηση αυτή τη στιγμή προχωρά με έντιμη δημόσια συμφωνία και θα φθάσει μέχρι το τέλος».

2. «Εχουμε δύο παλικάρια που είναι κρατούμενοι  σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Τουρκία, δύο παλικάρια που ανήκουν στον ελληνικό στρατό αλλά και παράλληλα την ώρα που έκαναν την περιπολία τους διαφύλασσαν τα ευρωπαϊκά σύνορα. Θα πρέπει να αντιληφθεί η ΕΕ ότι εκτελούσαν τις αποφάσεις των υπουργών Αμυνας και την απόφαση Κορυφής για την διαφύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων. Παράλληλα είναι και νατοϊκοί στρατιωτικοί και το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αποφεύγει να πάρει θέση. Θα κάνουμε τα πάντα προκειμένου οι έλληνες όμηροι να απελευθερωθούν το συντομότερο δυνατόν».

3. «Για το όνομα της Μακεδονίας η θέση των ΑΝΕΛ είναι ξεκάθαρη. Δεν δεχόμαστε καμία λύση που να εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία. Σας είπα ξεκάθαρα. Ούτε Βόρεια, ούτε Νότια, ούτε Ανατολική, ούτε Δυτική Μακεδονία. Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική».

Δε χρειάζεται να είναι κανείς «κορυφαίος πολιτικός αναλυτής» για να αντιληφθεί ότι το πρώτο σημείο είναι καθαρά τυπικό, ενώ το δεύτερο και το τρίτο είναι όροι, προαπαιτούμενα του Καμμένου προς τον Τσίπρα.

«Πέφτουν οι τόνοι, μένουν οι διαφορές», έγραφε η… φιλότιμη ΕφΣυν στο πρωτοσέλιδό της την Τρίτη, χωρίς να παραλείψει και έναν υπότιτλο με νόημα: «Νέα αναφορά Πάνου Καμμένου σε “ομήρους“». Μερικές ώρες αργότερα, ο Καμμένος βγήκε από το Μαξίμου με ύφος θριαμβευτή και στήθηκε μπροστά στις κάμερες για να κάνει δηλώσεις (τόσο… ρουτίνας ήταν η συνάντησή του με τον Τσίπρα). Διαβεβαίωσε, λοιπόν, ότι τίποτα δε σκιάζει τη συνεργασία του με τον Τσίπρα και πως μαζί θα βαδίσουν μέχρι το τέλος της θητείας αυτής της κυβέρνησης. Δεν παρέλειψε, όμως, να επισημάνει ότι αυτή η συνεργασία γίνεται «με απόλυτο σεβασμό στις κόκκινες γραμμές και στις διαφορετικές πολιτικές θέσεις, που από την αρχή, έντιμα και ξεκάθαρα, έχουμε θέσει ως όρο για τη συνεργασία μας».

Στο «Μακεδονικό» επανέλαβε τη γνωστή θέση των ΑΝΕΛ, αλλά πρόσθεσε με νόημα ότι «οι συνταγματικές αλλαγές (σ.σ. εκ μέρους της Δημοκρατίας της Μακεδονίας) αποτελούν απόλυτη προϋπόθεση». Την ίδια θέση (χωρίς τόσο έντονη διατύπωση) είχε υποστηρίξει μια μέρα πριν ο Τζανακόπουλος, δείχνοντας πως η θέση που είχε υποστηρίξει πριν από λίγο καιρό ο Κοτζιάς (οι αλλαγές στο σύνταγμα θα γίνουν στην ώρα τους - αφού ο Ζάεφ δε διαθέτει την απαραίτητη πλειοψηφία για να κάνει συνταγματική αναθεώρηση) εγκαταλείπεται.

Αν είναι έτσι, τότε η διαπραγμάτευση Ελλάδας-Μακεδονίας γίνεται καθαρά προσχηματική από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης, δεδομένου ότι τίθεται ως όρος η αλλαγή του συντάγματος της Μακεδονίας, που και να ήθελε να την κάνει ο Ζάεφ, δεν έχει τη δυνατότητα. Δεδομένου ότι ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι ποτέ δεν άλλαξαν τη θέση τους, ενώ και η ΝΔ έχει «χαλαρώσει» τις αρχικά σκληρά εθνικιστικές θέσεις της, μια τέτοια στροφή της κυβέρνησης θα μπορεί να ερμηνευτεί μόνο ως υποχώρηση σε έναν σκληρό εκβιασμό από μεριάς Καμμένου (ή βρίσκετε πρόσχημα να οδηγήσετε τις διαπραγματεύσεις σε ναυάγιο ή ρίχνω την κυβέρνηση).

Είναι προφανές ότι τα σενάρια που διέρρεε τις τελευταίες μέρες το Μαξίμου, ότι δηλαδή δεν έχει ανάγκη τον Καμμένο, γιατί μπορεί να δημιουργήσει μια νέα πλειοψηφία, με δύο βουλευτές του Λεβέντη, δύο ανελίτες που δε θ' ακολουθήσουν τον Καμμένο και τρεις από το Ποτάμι, ήταν καθαρή μπλόφα, μπας και κωλώσει ο Καμμένος. Γιατί όμως να τσιμπήσει ο Καμμένος σε μια τέτοια μπλόφα, ξέροντας από τη μια ότι μια τέτοια κυβερνητική πλειοψηφία -ακόμα κι αν σχηματιζόταν- θα ήταν εξαιρετικά ασταθής, ενώ ο ίδιος θα αναδεικνυόταν σε σύγχρονο… μακεδονομάχο;

Ακόμα και στο ζήτημα των δύο κρατούμενων στην Τουρκία στρατιωτικών ο Καμμένος μίλησε και πάλι για «δύο ομήρους», βγάζοντας κοροϊδευτικά τη γλώσσα, όχι μόνο στους συριζαίους βουλευτές που του την είχαν πέσει και στον Σκουρλέτη που τον αποδοκίμασε δημόσια, αλλά και στον αναπληρωτή υπουργό Κουβέλη, που είχε μιλήσει για «υπερτροφικό λόγο του υπουργού». Επειδή Καμμένος είν' αυτός, σύγκρινε την περίπτωση των δύο ελλήνων στρατιωτικών με αυτή ενός αμερικανού ιερέα που έχει συλλάβει η Τουρκία και ζητά από τις ΗΠΑ να τον ανταλλάξουν με τον Γκιουλέν. Βέβαια, όταν ρωτήθηκε αν υπάρχει αίτημα ανταλλαγής, απάντησε ότι δεν υπάρχουν τέτοια σημάδια, όμως δεν παρέλειψε να πει ότι οι δύο στρατιωτικοί «χρησιμοποιούνται ως μέσο πιέσεως και εκβιασμού της χώρας», κάνοντας μαντάρα την επίσημη θέση της κυβέρνησης, που ποτέ δεν αναφέρθηκε σε πιέσεις και εκβιασμούς, αλλά προσπαθεί να κρατήσει το θέμα «χαμηλά», κάνοντας αναφορές στις αρχές της καλής γειτονίας.

Είναι φανερό ότι οι Τσιπραίοι δε διαθέτουν κοινοβουλευτικές εφεδρείες (κι ας έλεγαν διάφορα προ καιρού), οπότε είναι υποχρεωμένοι να εξακολουθήσουν να πορεύονται αγκαλιά με τον Καμμένο και πλέον να μην ανέχονται απλώς τα ακροδεξιά καμώματά του (σε κάτι νομοσχέδια αστικοδημοκρατικού χαρακτήρα ή στις σχέσεις με το ιερατείο), αλλά να υποχωρούν και στους εκβιασμούς του, όπως διαφαίνεται με το «Μακεδονικό». Εκτός αν ο Τσίπρας απλώς αγόρασε κάποιον χρόνο, ώστε να μπορέσει να περάσει στην αντεπίθεση και να στριμώξει τον Καμμένο. Αυτό θα φανεί τους επόμενους μήνες, ενώ ένας σταθμός θα είναι και η συζήτηση για την πώληση των βλημάτων στη Σαουδική Αραβία, αν και όταν η ΝΔ καταθέσει την πρόταση για σύσταση επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης για τον Καμμένο, την οποία έχει έτοιμη εδώ και καιρό.