Συνεχής αποτυχία της πολιτικής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης.
Πέρα από την οικονομική καταστροφή που προκάλεσε η κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες, η ομολογία αποτυχίας διά στόματος Β. Βενιζέλου αποτελεί και ένα πολιτικό Βατερλώ για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τον ίδιο, πριν καλά καλά κλείσει δύο μήνες στην κυβέρνηση !!!. Και ίσως δικαιωνόμαστε για μια ακόμα φορά επειδή την ημέρα που ο κ. Βενιζέλος ανελάμβανε την θέση του κ. Παπακανωσταντίνου γράφαμε: “Αφού δεν κατάφερε να κάψει τον πολιτικό του αντίπαλο Αντώνη Σαμαρά και να τον πείσει να συγκυβερνήσουν , ο Γ. Παπανδρέου αποφάσισε να κάψει τον εσωκομματικό του αντίπαλο Βαγγέλη Βενιζέλο προσφέροντας του το υπουργείο Οικονομικών και να του το χρυσώσει με μια αντιπροεδρία”
Πριν από δύο χρόνια ο Γ. Παπανδρέου εξελέγη γιατί ο Αλογοσκούφης αρχικά και ο Παπαθανασίου αργότερα είχαν αποτύχει να βάλουν σε σωστό δρόμο την ελληνική οικονομία.
Είπαν και ψέματα, έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους, προκάλεσαν ζημιά και τιμωρήθηκαν γι’ αυτό. Σημαία της νίκης του ΠΑΣΟΚ ήταν η οικονομική και πολιτική αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης. Και το σοφό πολίτευμα έχει προβλέψει ότι ο λαός στέλνει σπίτι του όποιον θεωρεί αποτυχημένο.
Τώρα, λοιπόν, που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και τσάρος της οικονομίας για λίγες μόνο εβδομάδες ομολογεί την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής, αυτό πώς μπορεί να χαρακτηριστεί;
Δεν είναι απλά ότι είχαν προβλέψει ύφεση κάτω από 4% και θα τους βγει 4.5% και βλέπουμε. Είναι ότι πήραν λάθος πολιτικές αποφάσεις για την οικονομία, και γι’ αυτό δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι.
Η πολιτική ήττα και αποτυχία είναι πολύ πιο σοβαρή από λανθασμένη πρόβλεψη.
Πέρυσι την άνοιξη έλεγαν ότι με το Μνημόνιο δε θα χρειαστούν άλλα μέτρα και η χώρα θα βγει από την κρίση.
Έλεγαν ότι μέσα στο 2011 θα μπορεί η Ελλάδα να βγει στις αγορές, αλλά αυτό δε θα γίνει ποτέ.
Ορκίζονταν ότι δε θα πάρουν άλλα μέτρα κατά του ελληνικού λαού, αλλά δεν κάνουν και τίποτε άλλο από το να παίρνουν μέτρα.
Είπαν ότι το Μεσοπρόθεσμο είναι αναγκαίο, έπεισαν τους βουλευτές να το ψηφίσουν, αλλά αυτό τώρα κατακρίνεται από όλους.
Είπαν ότι δε χρειάζονται άλλα δανεικά αλλά τώρα ικετεύουν για νέο δάνειο.
Δεν υπάρχει πουθενά καμιά πρόβλεψη στην οποία να έπεσαν μέσα. Ακόμη κι όταν τον Ιούλιο έβαζαν από την πίσω πόρτα το δικαίωμα άλλων χωρών να ζητούν εμπράγματες εγγυήσεις, διέπρατταν έγκλημα.
Έπεσαν έξω στις προβλέψεις για την ανάπτυξη, για την ανεργία, για το έλλειμμα, για το αναπτυξιακό πακέτο.
Ή πολύ γκαντέμηδες, είναι ή ανίκανοι. Κι επειδή στην οικονομία δε γίνεται τίποτε στην τύχη, ισχύει το δεύτερο. Και μάλιστα επικίνδυνα ανίκανοι.
Ήρθε και ο κ. Βενιζέλος στον πρόσφατο ανασχηματισμό ως σωτήρας της οικονομίας της χώρας, ως ο άνθρωπος που θα μας βγάλει από το τέλμα. Δεν περνούν λίγες εβδομάδες και ο ίδιος άνθρωπος ομολογεί με απόλυτα κυνικό τρόπο την πλήρη αποτυχία της κυβέρνησης και τη δική του.
Αν η Νέα Δημοκρατία τιμωρήθηκε με 10 μονάδες διαφορά, το ΠΑΣΟΚ με πόσο πρέπει να τιμωρηθεί με τα λάθη που έχει καταγράψει τόσο σύντομα;
Γι’ αυτό και πέρα από την οικονομία, η πολιτική αποτυχία είναι πιο σπουδαία. Όλες οι αποφάσεις της σημερινής κυβέρνησης έχουν αποδειχθεί στην πράξη ότι οδηγούν στο τέλμα.
Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ο ελληνικός λαός και πώς θα αντιδράσει όταν έρθει η ώρα των εκλογών; Διότι δεν παίζεται μόνο το ζήτημα της φτώχειας που επήλθε τα τελευταία δύο χρόνια. Παίζεται και η συνεχής αποτυχία της πολιτικής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης.
Κι αυτό είναι πράγματι μια καλή αιτιολόγηση της απόφαση του ελληνικού λαούς να απομακρυνθεί από το ΠΑΣΟΚ, δύο χρόνια μετά την αποθέωσή του.
Πριν από δύο χρόνια ο Γ. Παπανδρέου εξελέγη γιατί ο Αλογοσκούφης αρχικά και ο Παπαθανασίου αργότερα είχαν αποτύχει να βάλουν σε σωστό δρόμο την ελληνική οικονομία.
Είπαν και ψέματα, έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους, προκάλεσαν ζημιά και τιμωρήθηκαν γι’ αυτό. Σημαία της νίκης του ΠΑΣΟΚ ήταν η οικονομική και πολιτική αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης. Και το σοφό πολίτευμα έχει προβλέψει ότι ο λαός στέλνει σπίτι του όποιον θεωρεί αποτυχημένο.
Τώρα, λοιπόν, που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και τσάρος της οικονομίας για λίγες μόνο εβδομάδες ομολογεί την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής, αυτό πώς μπορεί να χαρακτηριστεί;
Δεν είναι απλά ότι είχαν προβλέψει ύφεση κάτω από 4% και θα τους βγει 4.5% και βλέπουμε. Είναι ότι πήραν λάθος πολιτικές αποφάσεις για την οικονομία, και γι’ αυτό δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι.
Η πολιτική ήττα και αποτυχία είναι πολύ πιο σοβαρή από λανθασμένη πρόβλεψη.
Πέρυσι την άνοιξη έλεγαν ότι με το Μνημόνιο δε θα χρειαστούν άλλα μέτρα και η χώρα θα βγει από την κρίση.
Έλεγαν ότι μέσα στο 2011 θα μπορεί η Ελλάδα να βγει στις αγορές, αλλά αυτό δε θα γίνει ποτέ.
Ορκίζονταν ότι δε θα πάρουν άλλα μέτρα κατά του ελληνικού λαού, αλλά δεν κάνουν και τίποτε άλλο από το να παίρνουν μέτρα.
Είπαν ότι το Μεσοπρόθεσμο είναι αναγκαίο, έπεισαν τους βουλευτές να το ψηφίσουν, αλλά αυτό τώρα κατακρίνεται από όλους.
Είπαν ότι δε χρειάζονται άλλα δανεικά αλλά τώρα ικετεύουν για νέο δάνειο.
Δεν υπάρχει πουθενά καμιά πρόβλεψη στην οποία να έπεσαν μέσα. Ακόμη κι όταν τον Ιούλιο έβαζαν από την πίσω πόρτα το δικαίωμα άλλων χωρών να ζητούν εμπράγματες εγγυήσεις, διέπρατταν έγκλημα.
Έπεσαν έξω στις προβλέψεις για την ανάπτυξη, για την ανεργία, για το έλλειμμα, για το αναπτυξιακό πακέτο.
Ή πολύ γκαντέμηδες, είναι ή ανίκανοι. Κι επειδή στην οικονομία δε γίνεται τίποτε στην τύχη, ισχύει το δεύτερο. Και μάλιστα επικίνδυνα ανίκανοι.
Ήρθε και ο κ. Βενιζέλος στον πρόσφατο ανασχηματισμό ως σωτήρας της οικονομίας της χώρας, ως ο άνθρωπος που θα μας βγάλει από το τέλμα. Δεν περνούν λίγες εβδομάδες και ο ίδιος άνθρωπος ομολογεί με απόλυτα κυνικό τρόπο την πλήρη αποτυχία της κυβέρνησης και τη δική του.
Αν η Νέα Δημοκρατία τιμωρήθηκε με 10 μονάδες διαφορά, το ΠΑΣΟΚ με πόσο πρέπει να τιμωρηθεί με τα λάθη που έχει καταγράψει τόσο σύντομα;
Γι’ αυτό και πέρα από την οικονομία, η πολιτική αποτυχία είναι πιο σπουδαία. Όλες οι αποφάσεις της σημερινής κυβέρνησης έχουν αποδειχθεί στην πράξη ότι οδηγούν στο τέλμα.
Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ο ελληνικός λαός και πώς θα αντιδράσει όταν έρθει η ώρα των εκλογών; Διότι δεν παίζεται μόνο το ζήτημα της φτώχειας που επήλθε τα τελευταία δύο χρόνια. Παίζεται και η συνεχής αποτυχία της πολιτικής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης.
Κι αυτό είναι πράγματι μια καλή αιτιολόγηση της απόφαση του ελληνικού λαούς να απομακρυνθεί από το ΠΑΣΟΚ, δύο χρόνια μετά την αποθέωσή του.
Σχόλια