Προστατευμένοι οι μεγαλοκαταθέτες των ελβετικών τραπεζών
Οταν ο περιβόητος Ζήγρας καταθέτει σε ελβετό εισαγγελέα ότι
«ελβετικές τράπεζες διατηρούσαν παραμάγαζα στην Αθήνα από κοινού με
έλληνες χρηματιστές και λάμβαναν βαλίτσες με χρήματα σε σουίτες
πολυτελών ξενοδοχείων των Αθηνών από έλληνες πολιτικούς, επιχειρηματίες,
καλλιτέχνες κτλ.» δεν απέχει καθόλου από την αλήθεια. Είναι βέβαιο πως,
επειδή βρίσκεται εδώ και καιρό στη φυλακή, δεν έχει δει την τελευταία
ταινία του Σκορτσέζε «Ο λύκος της Γουόλ Στριτ», στην οποία περιγράφονται
ανάλογα περιστατικά με ελβετό τραπεζίτη, όμως ξέρει από πρώτο χέρι πώς
παίζεται το παιχνίδι.
Δεν μπορεί, βέβαια, να το αποδείξει. Δεν μπορεί να πει ότι την τάδε μέρα, στο τάδε ξενοδοχείο, ο τάδε παρέδωσε στον τάδε μια βαλίτσα γεμάτη με «τούβλα» για να τη μεταφέρει στην Ελβετία. Αν σκεφτούμε, όμως, πως πριν μερικά χρόνια έλληνας εκδότης-δημοσιογράφος πιάστηκε στα σύνορα Γαλλίας-Ελβετίας με μια βαλίτσα γεμάτη με μερικά εκατομμύρια ευρώ, μπορεί να καταλάβει πως κάποιοι άλλοι «επώνυμοι» δεν χρειάζεται να κάνουν μόνοι τους τη μεταφορά, αλλά οι ελβετοί τραπεζίτες τους προσφέρουν κάθε διευκόλυνση με τους εγχώριους αντιπροσώπους τους. Και βέβαια, ο ελβετός τραπεζίτης βλέπει μόνο το χρώμα του χρήματος, δεν μυρίζει το άρωμά του για να δει αν αυτό προέρχεται από νόμιμες ή παράνομες δραστηριότητες.
Οι μεγαλοκαπιταλιστές σπάνια μπαίνουν στη διαδικασία να βγάλουν το χρήμα με βαλίτσες. Με τη μέθοδο των υπερτιμολογήσεων και των υποτιμολογήσεων, σε συνεργασία με τους πελάτες ή προμηθευτές τους στο εξωτερικό, φουσκώνουν πανεύκολα τους λογαριασμούς τους στις ελβετικές τράπεζες. Το ίδιο και οι μεγαλομιζαδόροι της πολιτικής. Οι άνθρωποί τους φροντίζουν να «ξεπλένουν» τις μίζες μέσα από ένα πολυδαίδαλο οικοδόμημα off shore εταιριών. Υπάρχουν και άλλοι, όμως, που δεν έχουν τέτοιες δυνατότητες. Αυτοί μπορεί να είναι από γκάνγκστερ μέχρι φίρμες των «πολιτιστικών κέντρων» και άλλοι μεγαλοφοροφυγάδες. Γι’ αυτούς λειτουργεί το κύκλωμα των ελβετών τραπεζιτών.
Και έρχεται η υπουργός Οικονομικών της Ελβετίας, με σοκολατάκια και ελβετικό τυρί σαν πεσκέσι, για να δηλώσει στον Στουρνάρα ότι το ελβετικό κράτος δεν πρόκειται να δώσει στοιχεία για έλληνες καταθέτες στις ελβετικές τράπεζες. Εκεί, λοιπόν, που «περίμεναν» να εισπράξουν 6 δισ. από φόρους καταθέσεων στις ελβετικές τράπεζες (από την εποχή που ήταν υπουργός Οικονομικών ο Βενιζέλος κρατάει η σχετική προπαγάνδα), τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να εισπράξουν τίποτα.
Η ελβετίδα υπουργός το είπε χωρίς καμιά κομψότητα. Ξεκινήσαμε μεν τις σχετικές συνομιλίες το 2011, όμως εκείνες οι συνομιλίες «πραγματοποιούνταν σε τελείως διαφορετικό πλαίσιο». Εκτοτε «έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα στον οικονομικό τομέα. Οι χώρες της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, αλλά και του G20 έχουν πλέον έρθει σε συμφωνία ότι στο μέλλον θα υπάρχει αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στο δημοσιονομικό τομέα. Η Ελβετία έχει εκφράσει την πρόθεση να συμμετάσχει στη διαδικασία αυτή. Αυτό σημαίνει για την Ελβετία ότι μοντέλα τα οποία έχει αναπτύξει στο παρελθόν για τη ρύθμιση μη φορολογηθέντων χρημάτων στη χώρα μας πλέον θεωρούνται παρωχημένα και πρέπει να προσανατολιστούμε σε μια άλλη κατεύθυνση, το οποίο και προτιθέμεθα να κάνουμε. Σε σχέση, λοιπόν, με το παρελθόν η Ελβετία διενεργεί συνομιλίες με διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, για το πώς, στο πλαίσιο του ελβετικού δικαίου, θα ρυθμίσουμε ζητήματα που αφορούν στο παρελθόν, σχετικά με χρήματα που είναι κατατεθειμένα στην Ελβετία. Σε σχέση με το θέμα αυτό έχει καταρτιστεί ένας "οδικός χάρτης", τα σημεία του οποίου θα συγκεκριμενοποιήσουμε τους επόμενους μήνες».
Ο Στουρνάρας έφαγε τη χλαπάτσα και είπε και ευχαριστώ: «Χαιρετίσαμε την προθυμία της Ελβετίας να συνεργαστεί μαζί μας και με την ΕΕ, μελλοντικά, στο σύστημα του ΟΟΣΑ περί ανταλλαγής πληροφόρησης. Εμάς, όμως, μας ενδιαφέρει και το παρελθόν. Θέλουμε δηλαδή να τακτοποιήσουμε τις εκκρεμότητες του παρελθόντος, γι αυτό και συνεχίζουμε τις διαπραγματεύσεις».
Πώς μπλέκεται η κατάθεση Ζήγρα για τις βαλίτσες με τα «τούβλα» σε όλο αυτό; Η ελβετίδα υπουργός προχώρησε και σε δούλεμα, όταν της έγινε ερώτηση για τις καταθέσεις στις ελβετικές τράπεζες: «Σήμερα υπάρχει μια αυτο-ρύθμιση των ελβετικών τραπεζών. Στο πλαίσιο αυτό οι τράπεζες επικεντρώνονται στο να μην υπάρχει δυνατότητα από δω και πέρα να δέχονται καταθέσεις που δεν έχουν πρώτα φορολογηθεί. Αρα μπορούμε να πούμε ότι, για τώρα και για το μέλλον, το θέμα έχει διευθετηθεί»! Δηλαδή, οι ελβετοί τραπεζίτες έχουν γίνει θεοσεβούμενοι παπάδες και πλέον ελέγχουν αυστηρά την προέλευση των χρημάτων που «παρκάρονται» στις τράπεζές τους. Οχι μόνο κοιτάζουν να είναι νόμιμο χρήμα, αλλά και να έχει προηγουμένως φορολογηθεί!
Και τι θα γίνει με το παρελθόν, όταν δεν υπήρχε η… αυτο-ρύθμιση των ελβετών τραπεζιτών; Η μαντάμ Σλουμπφ υπήρξε… διαφωτιστικότατη: «Οσο για το παρελθόν, πρέπει και αναζητούμε ένα μοντέλο που θα αναπτύξουμε λαμβάνοντας υπόψη και τις δικαιολογημένες αξιώσεις των εταίρων μας, παράλληλα με το ελβετικό δίκαιο». Οταν, δε, ρωτήθηκε για τον «οδικό χάρτη» βάσει του οποίου θα υπάρξει ρύθμιση για το παρελθόν, αρνήθηκε να δώσει οποιαδήποτε πληροφόρηση διότι «είναι εμπιστευτικού χαρακτήρα και δεν συζητούμε ποτέ αυτά τα θέματα μέχρι να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα».
Εδώ που τα λέμε, βέβαια, ο Στουρνάρας με κόπο συγκρατούσε τη χαρά του. Η ελβετίδα υπουργός πήρε πάνω της το ζήτημα και έτσι δε θα κατηγορηθεί ο Στουρνάρας ότι δεν κυνηγά εκείνους που έχουν βγάλει παράνομα χρήμα στο εξωτερικό. Καμιά κυβέρνηση και κανένας υπουργός Οικονομικών (πόσο μάλλον ο τραπεζίτης Στουρνάρας) δε θα ήθελε να τεθούν στο στόχαστρο επίλεκτα μέλη της ελληνικής αστικής τάξης. Εντάξει, να κυνηγήσουν μερικούς από τους ανθρώπους του «νυχτοκάματου», όχι όμως τους μεγαλοαστούς που από καταβολής ελληνικού κράτους «παρκάρουν» χρήμα στις ελβετικές τράπεζες. Η ελβετική κυβέρνηση έκλεισε το θέμα και τους έβγαλε από τη δύσκολη θέση.
Δεν μπορεί, βέβαια, να το αποδείξει. Δεν μπορεί να πει ότι την τάδε μέρα, στο τάδε ξενοδοχείο, ο τάδε παρέδωσε στον τάδε μια βαλίτσα γεμάτη με «τούβλα» για να τη μεταφέρει στην Ελβετία. Αν σκεφτούμε, όμως, πως πριν μερικά χρόνια έλληνας εκδότης-δημοσιογράφος πιάστηκε στα σύνορα Γαλλίας-Ελβετίας με μια βαλίτσα γεμάτη με μερικά εκατομμύρια ευρώ, μπορεί να καταλάβει πως κάποιοι άλλοι «επώνυμοι» δεν χρειάζεται να κάνουν μόνοι τους τη μεταφορά, αλλά οι ελβετοί τραπεζίτες τους προσφέρουν κάθε διευκόλυνση με τους εγχώριους αντιπροσώπους τους. Και βέβαια, ο ελβετός τραπεζίτης βλέπει μόνο το χρώμα του χρήματος, δεν μυρίζει το άρωμά του για να δει αν αυτό προέρχεται από νόμιμες ή παράνομες δραστηριότητες.
Οι μεγαλοκαπιταλιστές σπάνια μπαίνουν στη διαδικασία να βγάλουν το χρήμα με βαλίτσες. Με τη μέθοδο των υπερτιμολογήσεων και των υποτιμολογήσεων, σε συνεργασία με τους πελάτες ή προμηθευτές τους στο εξωτερικό, φουσκώνουν πανεύκολα τους λογαριασμούς τους στις ελβετικές τράπεζες. Το ίδιο και οι μεγαλομιζαδόροι της πολιτικής. Οι άνθρωποί τους φροντίζουν να «ξεπλένουν» τις μίζες μέσα από ένα πολυδαίδαλο οικοδόμημα off shore εταιριών. Υπάρχουν και άλλοι, όμως, που δεν έχουν τέτοιες δυνατότητες. Αυτοί μπορεί να είναι από γκάνγκστερ μέχρι φίρμες των «πολιτιστικών κέντρων» και άλλοι μεγαλοφοροφυγάδες. Γι’ αυτούς λειτουργεί το κύκλωμα των ελβετών τραπεζιτών.
Και έρχεται η υπουργός Οικονομικών της Ελβετίας, με σοκολατάκια και ελβετικό τυρί σαν πεσκέσι, για να δηλώσει στον Στουρνάρα ότι το ελβετικό κράτος δεν πρόκειται να δώσει στοιχεία για έλληνες καταθέτες στις ελβετικές τράπεζες. Εκεί, λοιπόν, που «περίμεναν» να εισπράξουν 6 δισ. από φόρους καταθέσεων στις ελβετικές τράπεζες (από την εποχή που ήταν υπουργός Οικονομικών ο Βενιζέλος κρατάει η σχετική προπαγάνδα), τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να εισπράξουν τίποτα.
Η ελβετίδα υπουργός το είπε χωρίς καμιά κομψότητα. Ξεκινήσαμε μεν τις σχετικές συνομιλίες το 2011, όμως εκείνες οι συνομιλίες «πραγματοποιούνταν σε τελείως διαφορετικό πλαίσιο». Εκτοτε «έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα στον οικονομικό τομέα. Οι χώρες της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, αλλά και του G20 έχουν πλέον έρθει σε συμφωνία ότι στο μέλλον θα υπάρχει αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στο δημοσιονομικό τομέα. Η Ελβετία έχει εκφράσει την πρόθεση να συμμετάσχει στη διαδικασία αυτή. Αυτό σημαίνει για την Ελβετία ότι μοντέλα τα οποία έχει αναπτύξει στο παρελθόν για τη ρύθμιση μη φορολογηθέντων χρημάτων στη χώρα μας πλέον θεωρούνται παρωχημένα και πρέπει να προσανατολιστούμε σε μια άλλη κατεύθυνση, το οποίο και προτιθέμεθα να κάνουμε. Σε σχέση, λοιπόν, με το παρελθόν η Ελβετία διενεργεί συνομιλίες με διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, για το πώς, στο πλαίσιο του ελβετικού δικαίου, θα ρυθμίσουμε ζητήματα που αφορούν στο παρελθόν, σχετικά με χρήματα που είναι κατατεθειμένα στην Ελβετία. Σε σχέση με το θέμα αυτό έχει καταρτιστεί ένας "οδικός χάρτης", τα σημεία του οποίου θα συγκεκριμενοποιήσουμε τους επόμενους μήνες».
Ο Στουρνάρας έφαγε τη χλαπάτσα και είπε και ευχαριστώ: «Χαιρετίσαμε την προθυμία της Ελβετίας να συνεργαστεί μαζί μας και με την ΕΕ, μελλοντικά, στο σύστημα του ΟΟΣΑ περί ανταλλαγής πληροφόρησης. Εμάς, όμως, μας ενδιαφέρει και το παρελθόν. Θέλουμε δηλαδή να τακτοποιήσουμε τις εκκρεμότητες του παρελθόντος, γι αυτό και συνεχίζουμε τις διαπραγματεύσεις».
Πώς μπλέκεται η κατάθεση Ζήγρα για τις βαλίτσες με τα «τούβλα» σε όλο αυτό; Η ελβετίδα υπουργός προχώρησε και σε δούλεμα, όταν της έγινε ερώτηση για τις καταθέσεις στις ελβετικές τράπεζες: «Σήμερα υπάρχει μια αυτο-ρύθμιση των ελβετικών τραπεζών. Στο πλαίσιο αυτό οι τράπεζες επικεντρώνονται στο να μην υπάρχει δυνατότητα από δω και πέρα να δέχονται καταθέσεις που δεν έχουν πρώτα φορολογηθεί. Αρα μπορούμε να πούμε ότι, για τώρα και για το μέλλον, το θέμα έχει διευθετηθεί»! Δηλαδή, οι ελβετοί τραπεζίτες έχουν γίνει θεοσεβούμενοι παπάδες και πλέον ελέγχουν αυστηρά την προέλευση των χρημάτων που «παρκάρονται» στις τράπεζές τους. Οχι μόνο κοιτάζουν να είναι νόμιμο χρήμα, αλλά και να έχει προηγουμένως φορολογηθεί!
Και τι θα γίνει με το παρελθόν, όταν δεν υπήρχε η… αυτο-ρύθμιση των ελβετών τραπεζιτών; Η μαντάμ Σλουμπφ υπήρξε… διαφωτιστικότατη: «Οσο για το παρελθόν, πρέπει και αναζητούμε ένα μοντέλο που θα αναπτύξουμε λαμβάνοντας υπόψη και τις δικαιολογημένες αξιώσεις των εταίρων μας, παράλληλα με το ελβετικό δίκαιο». Οταν, δε, ρωτήθηκε για τον «οδικό χάρτη» βάσει του οποίου θα υπάρξει ρύθμιση για το παρελθόν, αρνήθηκε να δώσει οποιαδήποτε πληροφόρηση διότι «είναι εμπιστευτικού χαρακτήρα και δεν συζητούμε ποτέ αυτά τα θέματα μέχρι να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα».
Εδώ που τα λέμε, βέβαια, ο Στουρνάρας με κόπο συγκρατούσε τη χαρά του. Η ελβετίδα υπουργός πήρε πάνω της το ζήτημα και έτσι δε θα κατηγορηθεί ο Στουρνάρας ότι δεν κυνηγά εκείνους που έχουν βγάλει παράνομα χρήμα στο εξωτερικό. Καμιά κυβέρνηση και κανένας υπουργός Οικονομικών (πόσο μάλλον ο τραπεζίτης Στουρνάρας) δε θα ήθελε να τεθούν στο στόχαστρο επίλεκτα μέλη της ελληνικής αστικής τάξης. Εντάξει, να κυνηγήσουν μερικούς από τους ανθρώπους του «νυχτοκάματου», όχι όμως τους μεγαλοαστούς που από καταβολής ελληνικού κράτους «παρκάρουν» χρήμα στις ελβετικές τράπεζες. Η ελβετική κυβέρνηση έκλεισε το θέμα και τους έβγαλε από τη δύσκολη θέση.
Σχόλια