Η ώρα της αριστεράς ήρθε προ πολλού και πολλές φορές, μόνο που στα ραντεβού έλειπε η αριστερά.

Άρχισαν τα όργανα! Αυτός ο άτιμος ο λαός πάλι ψήφισε ενάντια του εαυτού του, ο μαλάκας, καλά να πάθει ότι έπαθε και ότι είναι να πάθει, δεν καταλαβαίνει τίποτα, και άλλα τέτοια ωραία. Ποιοι τα λένε αυτά; Μαντέψτε!
 Όλοι αυτοί που στα τρία και βάλε τελευταία χρόνια κάθε μεγάλο του ξέσπασμα το παρέπεμπαν προς εξαργύρωση, τρομάρα τους, στις εκλογές. Όλοι αυτοί που τον κριτίκαραν ως ανώριμο ακόμη και όταν κατά χιλιάδες συγκρουόταν με τις δυνάμεις καταστολής. Όλοι αυτοί που δεν τόλμησαν να "λερωθούν", γιατί δεν ήταν η ώρα της σύγκρουσης, δεν το αποφάσισαν τα ...Π.Γ., όταν ο κόσμος κατέβαινε επί μέρες και κατά χιλιάδες στις πλατείες δημιουργώντας σοβαρό πρόβλημα στο πολιτικό σύστημα. Όλοι αυτοί που υποταχθήκανε στην ανοργανωσιά και στον αντικομμουνισμό, στη μούντζα και στο ουστ, για να δώσουν χώρο στους πιο γνήσιους εκφραστές των συνθημάτων αυτών. Όλοι αυτοί που αγώνες στους τόπους δουλειάς τους απομονώνουν και τους περιχαρακώνουν στο όνομα της ...ταξικότητας. Όλοι αυτοί που εκχώρησαν τον αγώνα για "λεύτερη πατρίδα" στους καμένους και μιχαλολιάκους, όταν λέγοντας τα περί ισχυρής Ελλάδας οι σημίτιδες και οι καραμανλήδες αυτοί συμφωνούσαν και μιλούσαν για ...ιμπεριαλιστική Ελλάδα ισότιμη στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε.!  Όλοι αυτοί που δεκαετίες τώρα εκπαιδεύουν το λαό ότι με τις εκλογές μπορεί να αλλάξει τη ζωή του, ακόμη και στην επανάσταση να οδηγηθεί και ας πιπιλάνε τη γνωστή καραμέλα "αν οι εκλογές ήταν να αλλάξουν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες". Παρ' όλα αυτά δεν χάνουν ευκαιρία να ζητάνε εκλογές εδώ και τώρα! Να τους κάνουμε δύσκολη τη ζωή λένε για να ξαναπέσει η κυβέρνηση, να τους εξαναγκάσουμε πάλι σε εκλογές!  Είναι τόσο βαθιά ποτισμένοι με τον κοινοβουλευτισμό και τον κυβερνητισμό, ακόμη και όταν τον καταδικάζουν(!!!), που πρώτοι και καλύτεροι είναι έτοιμοι να αναχωρήσουν για τους καναπέδες τους αν δεν τους κάτσουν τα κουκιά!
Λες και η ταξική πάλη είναι περίπατος, ένα παιχνίδι κοινοβουλευτικό σπαρμένο με ροδοπέταλα, άντε να ξεφύγει και κανένα αγκάθι που και που.

Δεν τους πείραξε τόσο πολύ που όλα αυτά τα χρόνια παρά τους μαζικούς αγώνες δεν είχαμε έστω και πάγωμα μέτρων. Τους πείραξαν τα εκλογικά αποτελέσματα. Τώρα τους φταίνε οι γέροι και οι γριές γιατί λέει ψηφίζουν συντηρητικά!!! Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε!

Καμιά σημασία δεν δίνουν στην αγωνία του συστήματος για το τι θα κάνει ο λαός από 'δω και πέρα, μια αγωνία που παρά το (δήθεν) θετικό γι' αυτό αποτέλεσμα καλά κρατεί. Αλλιώς τι νόημα έχουν οι εκκλήσεις στο ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει τις ευθύνες του; Τι νόημα έχουν οι αναλύσεις που λένε ότι όποια κυβέρνηση και να αναλάβει θα έχει το λαό απέναντί της και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση; To σύστημα τα βλέπει! Γι' αυτό και απειλεί ότι η βία από 'δω και πέρα θα είναι πιο σκληρή, γι' αυτό και ξαμολάει τα χρυσά σκυλιά του! Η αριστερά, όλων σχεδόν των εκδοχών όχι! Φοράει τα πρεσβυωπικά της γυαλιά και μετράει κουκιά, μετράει ψήφους και βρίζει.

Όλοι χάσαμε σε αυτές τις εκλογές. Μας πήρε σβάρνα ο άνεμος του κυβερνητισμού. Μα η χασούρα ήρθε πριν από τις εκλογές και του Μάη. Όταν σταμάτησαν οι απεργίες και οι διαδηλώσεις, όταν οι δεκάδες απεργιακές κινητοποιήσεις στους χώρους δουλειάς μετατράπηκαν σε κλειστές "ενδοεπιχειρισιακές" αντιπαραθέσεις χωρίς καμιά σύνδεση μεταξύ τους με αποτέλεσμα να μην τις παίρνει χαμπάρι κανείς, ακόμη και όταν έχουν νίκες!

Η ώρα της αριστεράς ήρθε προ πολλού και πολλές φορές, μόνο που στα ραντεβού έλειπε η αριστερά. Και αν πήγε, πήγε κρυφά, μασκαρεμένη και φοβισμένη!