«Διαπραγμάτευση»

Οταν πηγαίνεις για «διαπραγμάτευση» πρέπει να έχεις κάποιο σκληρό για τον αντίπαλο όπλο για να «διαπραγματευθείς». 
«Αν δεν μου κάνεις αυτό, θα σού κάνω εκείνο». Ο ΓΑΠ, είχε, ως άλλος δεινός cow-boy της πατρίδος του, το «πιστόλι πάνω στο τραπέζι» και τα έκανε θάλασσα, με μόνο παρηγορητικό ότι η Ελλάς απηλλάγη οριστικώς της παρουσίας του. 
Η σημερινή κυβέρνηση της ελληνικής «τρόϊκας», (Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη) τι όπλο θα έχει;; Και αφού οι «εταίροι» έχουν κλειδώσει την δουλειά τους με βαρύγδουπες υπογραφές, γιατί θα ενδώσουν ;; This is the question, για να ξαναθυμηθούμε τον Σαίξπηρ. 
Αλλά το παράδοξο της 17ης Ιουνίου δεν τελειώνει εδώ. Ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι, εκπρόσωποι της μειοψηφίας του λαού, πηγαίνουν να διαπραγματευθούν αυτό που ήδη οι ίδιοι έχουν υπογράψει;; ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν είναι οι μεγάλοι υπεύθυνοι, από το 1975, για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος;