Aύξηση των πωλήσεων όπλων παρά την παγκόσμια οικονομική κρίση

Eνώ ο οικονομικός πόλεμος μαίνεται παγκόσμια, ο μόνος τομέας της παγκόσμιας βιομηχανίας που δεν επηρεάστηκε από την παγκόσμια οικονομική κρίση είναι η βιομηχανία κατασκευής όπλων. Πελάτες των βιομηχανιών όπλων είναι τα ίδια τα κράτη των μονοπωλίων αυτών, αλλά και όλος ο πλανήτης, σε μια φρενήρη πορεία αύξησης των στρατιωτικών δαπανών, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την παγκόσμια ειρήνη. Δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής και το γεγονός ότι ο προμηθευτής όπλων και οπλικών συστημάτων, αποκτά όχι μόνο στρατιωτική, αλλά και οικονομική και πολιτική επιρροή, πάνω στη χώρα-αγοραστή.
«Oι παγκόσμιες πωλήσεις συμβατικών όπλων αυξήθηκαν το 2010 στα 411 δισ. δολάρια, παρά την παγκόσμια οικονομική ύφεση, με τις εταιρίες που κατασκευάζουν όπλα στις HΠA και στη δυτική Eυρώπη να κυριαρχούν», αναφέρει σε έκθεσή του, το 2012, το Διεθνές Iνστιτούτο Έρευνας για την Eιρήνη (SIPRI), το οποίο εδρεύει στη Στοκχόλμη. «Aπό τις 100 μεγαλύτερες κατασκευάστριες όπλων παγκοσμίως, οι 44 εδρεύουν στις Hνωμένες Πολιτείες και οι 30 στη δυτική Eυρώπη». Eνώ, όπως σημειώνεται στην έκθεση: «Tο σύνολο των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών σε συμβατικά όπλα ανήλθε το 2011 στα 1,738 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή το 2,5% του παγκόσμιου AEΠ» (σελ.8). Tο ιλιγγιώδες αυτό ποσό διατίθεται και καταναλώνεται σε υποκινούμενες από τον ιμπεριαλισμό τοπικές συγκρούσεις, μικρότερες ή μεγαλύτερες, την ίδια στιγμή που οι λαοί σε όλο τον κόσμο σαρώνονται από τα εξοντωτικά μέτρα λιτότητας που εφαρμόζονται σε βάρος τους, την ίδια στιγμή που παιδιά πεθαίνουν από αφυδάτωση ή από την έλλειψη ενός και μόνο εμβολίου.

Παράλληλα, στην ετήσια μελέτη της Eπιτροπής Έρευνας του Kογκρέσου των HΠA για «Πωλήσεις συμβατικών όπλων προς τις Aναπτυσσόμενες χώρες, την περίοδο 2004-2011», που δημοσιεύτηκε τον Aύγουστο του 2012, για το έτος 2011, αναφέρεται: «Παγκόσμια οι συμφωνίες πώλησης όπλων βρίσκουν τις HΠA πρώτη δύναμη με συνολική αξία συμφωνιών (πωλήσεις) 66,3 δις δολάρια (το 77,7% των παγκόσμιων πωλήσεων) μια εξαιρετική αύξηση από 21,4 δις που πραγματοποίησαν το 2010. Oι πωλήσεις για τις HΠA το 2011 συνολικά είναι οι μεγαλύτερες, για ένα και μόνο χρόνο, σε όλη την ιστορία των προγραμμάτων εξαγωγών των HΠA. H Pωσία κατέλαβε τη δεύτερη θέση με 4,8δις δολάρια (το 5,6% των πωλήσεων παγκοσμίως), με σημαντική πτώση από τα 8,9 δις το 2010» (σελ.3). Στο προλογικό της σημείωμα η έρευνα της Eπιτροπής του Kογκρέσου αναφέρει πως τα αναπτυσσόμενα κράτη είναι ο πρωταρχικός στόχος της δραστηριότητας των πολυεθνικών βιομηχανιών όπλων, στις πωλήσεις τους.
Oι Πίνακες 1,2,3, και 4 που παρατίθενται, δημοσιεύονται στη μελέτη της Eπιτροπής του αμερικανικού Kογκρέσου και έχουν την επισήμανση πως τα στοιχεία που παρουσιάζουν ελήφθησαν από στοιχεία της κυβέρνησης των HΠA. Tα στοιχεία αφορούν την περίοδο από το 2004, μέχρι και το 2011και εμφανίζουν τη συντριπτική υπεροχή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού παγκόσμια, αλλά και κατά περιοχές, στις πωλήσεις όπλων. Iδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι οι ανατροπές στην ποσοστιαία συμμετοχή στις παγκόσμιες πωλήσεις όπλων γίνονται από το 2008 και μετά, χρονιά που η παγκόσμια οικονομική κρίση ξέσπασε στις HΠA, αλλά και χρονιά όπου ξέσπασαν και πολλές περιφερειακές συγκρούσεις παγκόσμια. Xαρακτηριστικός είναι ο Πίνακας 4, όπου εμφανίζεται το μοίρασμα των πωλήσεων στη Mέση Aνατολή και οι μεταβολές τους.
Στην έκθεση της Eπιτροπής του αμερικανικού Kογκρέσου, (σελ. 10) αναφέρεται πως η Kίνα έγινε παγκόσμιος πωλητής όπλων κατά τον πόλεμο Iράν-Iράκ στη δεκαετία του 1980, πουλώντας όπλα και στις δυο πλευρές της σύγκρουσης, σε ποσότητες και χωρίς όρους. Oι συμφωνίες πωλήσεων όπλων της Kίνας εστιάζονται πια στον αναπτυσσόμενο κόσμο στην Aσία, Aφρική, Mέση Aνατολή. Aπό το 2008 έως το 2011 η αξία των πωλήσεων της Kίνας ανέρχεται στα 2 δις δολάρια ετησίως.
H έκθεση του σουηδικού Iνστιτούτου SIPRI, δεν διαθέτει στοιχεία για την Kίνα, όπως δηλώνεται. Στην έκθεση του Iνστιτούτου επισημαίνεται πως «Ένας από τους παράγοντες που δέσποσε την τελευταία δεκαετία στις στρατιωτικές δαπάνες, ήταν ο ονομαζόμενος “Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της Tρομοκρατίας”, που εξαπολύθηκε μετά την 11η Σεπτέμβρη του 2001, από τις HΠA. Σ’ αυτόν συμπεριλαμβάνονται και οι επιθέσεις σε Aφγανιστάν και Iράκ. Πόλεμοι που κόστισαν στις HΠA περίπου 4 τρις δολάρια, χωρίς να υπολογίζονται οι δαπάνες των “προθύμων” και η καταστροφή των δυο αυτών χωρών» (σελ.9).
Tέλος, στην Aφρική την περίοδο 2004-2007 οι πωλήσεις όπλων ανέρχονταν σε 3,156 δις δολάρια, για να αυξηθούν στην περίοδο 2008-2011 σε 5,896 δις δολάρια. Mόνο το 2011 οι πωλήσεις στην Aφρική αυξήθηκαν σε σχέση με το προηγούμενο έτος κατά 8,6% και έφτασαν ονομαστικά τα 34,3 δις δολάρια, σε μια περιοχή όπου οι λαοί ζουν σε σκηνές και καλύβες πεθαίνοντας από την πείνα και τις αρρώστιες. (Πίνακες 2, 3 και 4)
Tα στοιχεία που αναγράφονται στους δυο παρακάτω πίνακες (Πίνακες 5, 6), αφορούν τα έτη 2011 για τις στρατιωτικές δαπάνες παγκόσμια και 2010 για τις δέκα μεγαλύτερες εταιρείες πώλησης όπλων, και είναι αποτέλεσμα των διαθέσιμων δεδομένων μέχρι την δημοσίευση της έκθεσης του Iνστιτούτου SIPRI. (Πίνακες 5 και 6).
Δεν υπάρχει καμία συνθήκη ή μηχανισμός ελέγχου των στρατιωτικών εξοπλισμών παγκόσμια. Tο σουηδικό Iνστιτούτο στη μελέτη του παρατηρεί: «Tρεις παράγοντες συμβάλλουν στη δυσκολία ελέγχου ανάπτυξης των συμβατικών όπλων. Πρώτος είναι οι τερατώδεις επενδύσεις που κάνουν οι HΠA στη στρατιωτική τους δύναμη και που καθιστούν αδύνατη την εξεύρεση οποιασδήποτε ισορροπίας.
Δεύτερος παράγοντας είναι οι τεχνολογικές εξελίξεις που θολώνουν την εικόνα για το ποιες τεχνολογικές εφαρμογές θα προσφέρουν ισχύ σήμερα ή στο μέλλον.
Tρίτος είναι η ανυπαρξία Συμφωνιών για το ποια ισχύς μπορεί να είναι για ειρηνικούς ή αμυντικούς σκοπούς και ποια για στρατιωτικούς» (σελ.20). H στρατιωτική ισχύς μιας χώρας καθορίζεται και από τις δαπάνες που πραγματοποιεί για την άμυνα της. Στον παρακάτω πίνακα (Πίνακας 7) του σουηδικού SIPRI, που αφορά την προηγούμενη χρονιά, παρατηρεί κανείς πως, ενώ οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες διαθέτουν μέχρι το 2,6% του AEΠ τους στις Aμυντικές (ονομαζόμενες) Δαπάνες, οι HΠA διαθέτουν το 4,7% του AEΠ τους. Στον κατάλογο αυτόν η Eλλάδα βρίσκεται στην 24η θέση, ενώ στον αντίστοιχο παγκόσμιο κατάλογο για τις Δαπάνες για την Παιδεία βρίσκεται στην 83η θέση. (Πίνακας 7)
Παρατηρώντας τον πίνακα του σουηδικού ινστιτούτου που κατατάσσει 155 χώρες του κόσμου σύμφωνα με το μέγεθος των Aμυντικών τους Δαπανών (στον Πίνακα 7 έχουν συμπεριληφθεί, για συντομία, μόνο οι χώρες μέχρι τη θέση 24, θέση που κατέχει η Eλλάδα), διαπιστώνεται ότι οι χώρες που βρίσκονται σε περιοχές που εξελίσσονται πολεμικές συγκρούσεις καταβάλλουν υψηλό ποσοστό του AEΠ τους στις αμυντικές τους δαπάνες.
Έτσι, για τη Mέση Aνατολή έχουμε (εκτός από τη Σαουδική Aραβία με 10,1% του AEΠ της):
35. IPAK (δαπάνη) 4,663,000 (ποσοστό επί του AEΠ) 5,40%
37. KOYBEΪT(δαπάνη) 4,110,000 (ποσοστό επί του AEΠ) 4,40%
41. OMAN (δαπάνη) 4,047,000 (ποσοστό επί του AEΠ) 9,70%
67. YEMENH(δαπάνη) 1,222,000 (ποσοστό επί του AEΠ) 3,90%
Για την Yποσαχάρια AΦρικής έχουμε:
56. ΣOYΔAN (δαπάνη) 1,991,000 (ποσοστό επί του AEΠ) 3,40%
82. EPYΘPAIA (δαπάνη) 469,000 (ποσοστό επί του AEΠ) 20,90%
Eκτός από τις δαπάνες που πραγματοποιεί κάθε κράτος για την υποτιθέμενη άμυνα του, υπάρχουν και οι παγκόσμιες δαπάνες για τη συντήρηση και παρουσία στρατιωτικού προσωπικού στις συγκρούσεις που γίνονται σε όλο τον πλανήτη. Έτσι, ο OHE διατηρεί σε 20 σημεία συγκρούσεων «ειρηνευτικές δυνάμεις», που αποτελούνται από 262.129 στρατιώτες. Tο NATO διατηρεί το 52% του στρατιωτικού του προσωπικού, δηλαδή 137.463 στρατιώτες εκτός των συνόρων των χωρών που το απαρτίζουν, όπως για παράδειγμα στο Aφγανιστάν.
Πρέπει κανείς να σημειώσει ότι σε αυτές τις τεράστιες ποσότητες όπλων που διακινούνται νόμιμα και διακρατικά (γιατί υπάρχει μια παράλληλη τεράστια παράνομη αγορά όπλων), συχνά αποκαλύπτονται ελαττωματικά συστήματα, όπως τα δικά μας γερμανικά υποβρύχια που γέρνουν ή τα αμερικανικά αεροπλάνα F16 που δεν παραδόθηκαν με τα όργανα πλοήγησης.
O φρενιασμένος ρυθμός αύξησης των στρατιωτικών δαπανών όχι μόνο καταδικάζει τους λαούς σε όλη τη γη σε απίστευτη φτώχεια, στερώντας κονδύλια για το φαΐ, την υγεία, την παιδεία, αλλά αποτελεί μια τεράστια απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. H επίπονη προσπάθεια των μονοπωλιακών επιχειρήσεων στην πώληση όπλων σε ολοένα και περισσότερους πελάτες, με ολοένα και μεγαλύτερη ποσότητα, αποδεικνύει πως για τους λαούς όλου του κόσμου, ο κύριος εχθρός είναι ο ιμπεριαλισμός.