Πολεμικό παραλήρημα και ακραίος επιθετισμός
Πολεμικό παραλήρημα και ακραίος επιθετισμός. Αυτό είναι το
περιεχόμενο και το μήνυμα που εξέπεμψε ο Τραμπ κατά την πρώτη του ομιλία
στον ΟΗΕ.
Έχοντας την πρόσφατη έγκριση -από τη Γερουσία- της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών κατά 700 δισ. δολάρια, κόμπασε για τη στρατιωτική ισχύ της υπερδύναμης, διακηρύσσοντας πως "ο αμερικανικός στρατός θα γίνει ισχυρότερoς από ποτέ", απείλησε ευθέως τα "κράτη-παρίες" και προειδοποίησε εμμέσως τις ανταγωνιστικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Πρώτος στόχος η Λ. Δ. Κορέας. "Οι ΗΠΑ (...) δεν θα διστάσουν να καταστρέψουν πλήρως τη Βόρεια Κορέα"! Έκρωξε ο πολεμοχαρής πλανητάρχης. Δεύτερος στόχος το Ιράν. "Κυβέρνηση δολοφόνων", "εξαγωγέα βίας και χάους", χαρακτήρισε την ιρανική κυβέρνηση. "Όνειδος" η υπογραφή της διεθνούς συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, η οποία συνήφθη το 2015 ανάμεσα στο Ιράν και τις ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα και Γερμανία. Τρίτος στόχος η Βενεζουέλα. "Σοσιαλιστική δικτατορία" η κυβέρνηση Μαδούρο. "Ευθύνεται ο σοσιαλισμός" "για τη φτώχεια, την πείνα και τη μιζέρια", αποφάνθηκε. Τέταρτος στόχος η Κούβα. Δεν θα αρθεί το αμερικανικό εμπάργκο εάν η "διεφθαρμένη" κουβανική κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε "θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις", δήλωσε κατηγορηματικά.
Ο νέος "άξονας του κακού" ορίστηκε. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ εξαπολύει απειλές εναντίον των στοχοποιημένων χωρών. Εκβιάζει, προειδοποιεί, προεξοφλεί πολεμικές επιθέσεις ολοσχερούς καταστροφής. Η εξελισσόμενη επιχείρηση εδραίωσης και διαιώνισης της αμφισβητούμενης παγκόσμιας αμερικανικής κυριαρχίας απαιτεί και κυοφορεί ένα νέο κύκλο επεμβάσεων και πολεμικών επιδρομών. "Πρώτα η Αμερική", κραυγάζει τώρα ο Τραμπ, σηματοδοτώντας την κλιμάκωση της αμερικανικής επιθετικότητας.
Καταιγιστική παραπληροφόρηση, πελώρια ψεύδη, δαιμονοποίηση κυβερνήσεων και ηγετών, προσχηματική ρητορική περί αποκατάστασης της «δημοκρατίας» και των «ανθρώπινων δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών» σε συνδυασμό με αντισοσιαλιστικές τερατολογίες και αντικομμουνιστική χυδαιότητα επιστρατεύονται, σε μια μαύρη προπαγάνδα, για να προετοιμάσουν το έδαφος και να αποτελέσουν άλλοθι για την επεμβατική και επιθετική πολιτική των ΗΠΑ.
Όλα παραπέμπουν -ευθέως- στη μετά τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους περίοδο, με την κήρυξη -από τον Μπους- του πολέμου "μακράς διαρκείας", το "σοκ και δέος", τους "προληπτικούς" πολέμους.
Η αλυσίδα πολεμικού ολέθρου, με την επιδρομή και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, το συνεχιζόμενο πόλεμο στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Συρία, την καταστροφή της Λιβύης, ετοιμάζεται να επεκταθεί με νέους κρίκους-στόχους.
Οι πραγματικοί στόχοι-αντίπαλοι
Στο κατώφλι του 21ου αιώνα, διανύουμε μια μεταβατική περίοδο όπου ανατροπές και απρόβλεπτες εξελίξεις δημιουργούν νέα δεδομένα, νέες δυναμικές, αναδιατάξεις και νέες ισορροπίες των παγκόσμιων δυνάμεων και συσχετισμών. Το Brexit και η εκλογική επικράτηση του Τραμπ αποτελούν σημεία καμπής στις διεθνείς αυτές διεργασίες.
Παρόλο που οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι η ισχυρότερη ιμπεριαλιστική δύναμη -οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά-, η μοναδική υπερδύναμη, δημιουργούνται σταδιακά συνθήκες δυναμικής αμφισβήτησης της πρωτοκαθεδρίας τους. Η εκλογή Τραμπ αποτελεί την απάντηση στην κρίση ηγεμονίας που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ διεθνώς, από την επανακάμπτουσα Ρωσία, τη ραγδαία αναπτυσσόμενη Κίνα που διεκδικεί ισχυρό παγκόσμιο ρόλο, και την ηγεμονεύουσα στην ΕΕ Γερμανία.
Το νέο αμερικανικό επιτελείο, με όλες τις αντιφάσεις του -και με το βαθύ διχασμό που διατρέχει τα κέντρα εξουσίας και την αμερικανική κοινωνία σε εξέλιξη- επιχειρεί να συγκρατήσει την προϊούσα φθορά της υπερδύναμης, να αντεπιτεθεί στις ισχυρές πιέσεις των ανταγωνιστών της και να αποτρέψει τις παγκόσμιες ανακατατάξεις που συντελούνται σαν αποτέλεσμα της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού, με έναν επαναπροσδιορισμό της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής που ακόμη δεν έχει παγιωθεί. Με δεδομένη τη συγκρουσιακή προσέγγιση και την κλιμάκωση της επιθετικότητας.
Οι απειλές του Τραμπ ενάντια στα "κράτη-παρίες" έχουν, στην πραγματικότητα, κύριο στόχο την Κίνα και τη Ρωσία. Η συγκέντρωση μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στον Ειρηνικό και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, τα ετήσια κοινά στρατιωτικά γυμνάσια -μεγάλης κλίμακας- των ΗΠΑ και Νότιας Κορέας στην επίμαχη περιοχή, όπως και η εξελισσόμενη προκλητική στρατιωτική αμερικανονατοϊκή περικύκλωση της Ρωσίας δείχνουν τους πραγματικούς στόχους-αντιπάλους.
Η "απάντηση" της Κίνας για "ολικό εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών της" ώστε να καταστούν, το συντομότερο δυνατόν, η δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη μετά τις ΗΠΑ και η επίδειξη δύναμης -εκ μέρους της Ρωσίας- στα πρόσφατα κοινά γυμνάσια με τη Λευκορωσία, από τα μεγαλύτερα μετά το τέλος του "Ψυχρού Πολέμου", με δοκιμή νέων οπλικών συστημάτων και τακτικών, δείχνουν πως η κυρίαρχη τάση είναι οι αντιθέσεις και ο ανταγωνισμός μεταξύ των ισχυρών ιμπεριαλιστών να εκτραχύνονται και να εκδηλώνονται με σφοδρότητα.
Έχοντας την πρόσφατη έγκριση -από τη Γερουσία- της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών κατά 700 δισ. δολάρια, κόμπασε για τη στρατιωτική ισχύ της υπερδύναμης, διακηρύσσοντας πως "ο αμερικανικός στρατός θα γίνει ισχυρότερoς από ποτέ", απείλησε ευθέως τα "κράτη-παρίες" και προειδοποίησε εμμέσως τις ανταγωνιστικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Πρώτος στόχος η Λ. Δ. Κορέας. "Οι ΗΠΑ (...) δεν θα διστάσουν να καταστρέψουν πλήρως τη Βόρεια Κορέα"! Έκρωξε ο πολεμοχαρής πλανητάρχης. Δεύτερος στόχος το Ιράν. "Κυβέρνηση δολοφόνων", "εξαγωγέα βίας και χάους", χαρακτήρισε την ιρανική κυβέρνηση. "Όνειδος" η υπογραφή της διεθνούς συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, η οποία συνήφθη το 2015 ανάμεσα στο Ιράν και τις ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα και Γερμανία. Τρίτος στόχος η Βενεζουέλα. "Σοσιαλιστική δικτατορία" η κυβέρνηση Μαδούρο. "Ευθύνεται ο σοσιαλισμός" "για τη φτώχεια, την πείνα και τη μιζέρια", αποφάνθηκε. Τέταρτος στόχος η Κούβα. Δεν θα αρθεί το αμερικανικό εμπάργκο εάν η "διεφθαρμένη" κουβανική κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε "θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις", δήλωσε κατηγορηματικά.
Ο νέος "άξονας του κακού" ορίστηκε. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ εξαπολύει απειλές εναντίον των στοχοποιημένων χωρών. Εκβιάζει, προειδοποιεί, προεξοφλεί πολεμικές επιθέσεις ολοσχερούς καταστροφής. Η εξελισσόμενη επιχείρηση εδραίωσης και διαιώνισης της αμφισβητούμενης παγκόσμιας αμερικανικής κυριαρχίας απαιτεί και κυοφορεί ένα νέο κύκλο επεμβάσεων και πολεμικών επιδρομών. "Πρώτα η Αμερική", κραυγάζει τώρα ο Τραμπ, σηματοδοτώντας την κλιμάκωση της αμερικανικής επιθετικότητας.
Καταιγιστική παραπληροφόρηση, πελώρια ψεύδη, δαιμονοποίηση κυβερνήσεων και ηγετών, προσχηματική ρητορική περί αποκατάστασης της «δημοκρατίας» και των «ανθρώπινων δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών» σε συνδυασμό με αντισοσιαλιστικές τερατολογίες και αντικομμουνιστική χυδαιότητα επιστρατεύονται, σε μια μαύρη προπαγάνδα, για να προετοιμάσουν το έδαφος και να αποτελέσουν άλλοθι για την επεμβατική και επιθετική πολιτική των ΗΠΑ.
Όλα παραπέμπουν -ευθέως- στη μετά τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους περίοδο, με την κήρυξη -από τον Μπους- του πολέμου "μακράς διαρκείας", το "σοκ και δέος", τους "προληπτικούς" πολέμους.
Η αλυσίδα πολεμικού ολέθρου, με την επιδρομή και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, το συνεχιζόμενο πόλεμο στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Συρία, την καταστροφή της Λιβύης, ετοιμάζεται να επεκταθεί με νέους κρίκους-στόχους.
Οι πραγματικοί στόχοι-αντίπαλοι
Στο κατώφλι του 21ου αιώνα, διανύουμε μια μεταβατική περίοδο όπου ανατροπές και απρόβλεπτες εξελίξεις δημιουργούν νέα δεδομένα, νέες δυναμικές, αναδιατάξεις και νέες ισορροπίες των παγκόσμιων δυνάμεων και συσχετισμών. Το Brexit και η εκλογική επικράτηση του Τραμπ αποτελούν σημεία καμπής στις διεθνείς αυτές διεργασίες.
Παρόλο που οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι η ισχυρότερη ιμπεριαλιστική δύναμη -οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά-, η μοναδική υπερδύναμη, δημιουργούνται σταδιακά συνθήκες δυναμικής αμφισβήτησης της πρωτοκαθεδρίας τους. Η εκλογή Τραμπ αποτελεί την απάντηση στην κρίση ηγεμονίας που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ διεθνώς, από την επανακάμπτουσα Ρωσία, τη ραγδαία αναπτυσσόμενη Κίνα που διεκδικεί ισχυρό παγκόσμιο ρόλο, και την ηγεμονεύουσα στην ΕΕ Γερμανία.
Το νέο αμερικανικό επιτελείο, με όλες τις αντιφάσεις του -και με το βαθύ διχασμό που διατρέχει τα κέντρα εξουσίας και την αμερικανική κοινωνία σε εξέλιξη- επιχειρεί να συγκρατήσει την προϊούσα φθορά της υπερδύναμης, να αντεπιτεθεί στις ισχυρές πιέσεις των ανταγωνιστών της και να αποτρέψει τις παγκόσμιες ανακατατάξεις που συντελούνται σαν αποτέλεσμα της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού, με έναν επαναπροσδιορισμό της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής που ακόμη δεν έχει παγιωθεί. Με δεδομένη τη συγκρουσιακή προσέγγιση και την κλιμάκωση της επιθετικότητας.
Οι απειλές του Τραμπ ενάντια στα "κράτη-παρίες" έχουν, στην πραγματικότητα, κύριο στόχο την Κίνα και τη Ρωσία. Η συγκέντρωση μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στον Ειρηνικό και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, τα ετήσια κοινά στρατιωτικά γυμνάσια -μεγάλης κλίμακας- των ΗΠΑ και Νότιας Κορέας στην επίμαχη περιοχή, όπως και η εξελισσόμενη προκλητική στρατιωτική αμερικανονατοϊκή περικύκλωση της Ρωσίας δείχνουν τους πραγματικούς στόχους-αντιπάλους.
Η "απάντηση" της Κίνας για "ολικό εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών της" ώστε να καταστούν, το συντομότερο δυνατόν, η δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη μετά τις ΗΠΑ και η επίδειξη δύναμης -εκ μέρους της Ρωσίας- στα πρόσφατα κοινά γυμνάσια με τη Λευκορωσία, από τα μεγαλύτερα μετά το τέλος του "Ψυχρού Πολέμου", με δοκιμή νέων οπλικών συστημάτων και τακτικών, δείχνουν πως η κυρίαρχη τάση είναι οι αντιθέσεις και ο ανταγωνισμός μεταξύ των ισχυρών ιμπεριαλιστών να εκτραχύνονται και να εκδηλώνονται με σφοδρότητα.
Σχόλια