Αξιολόγηση με πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022 και 2% μέχρι το 2060! Διαρκής λεηλασία του λαού και της χώρας

Αυτός είναι "ο καθαρός δρόμος διεξόδου" για τον οποίο πανηγυρίζει θρασύτατα η κυβέρνηση

Ανοίγεται μπροστά μας ένας καθαρός δρόμος διεξόδου"! "Ανοίγει ο δρόμος για την οριστική έξοδο από την κρίση"! Προσπάθησε να θριαμβολογήσει ο Α. Τσίπρας, μετά το τελευταίο Eurogroup, παριστάνοντας τον δικαιωμένο από την πολύμηνη "διαπραγμάτευση" της κυβέρνησής του. Ποιος είναι λοιπόν αυτός ο "καθαρός δρό­μος";

Προκειμένου να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση και να εκταμιευθεί η δόση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπέκυψε στο σύνολο των απαιτήσεων των δανειστών. Κατ' αρχάς, ψήφισε σκληρά "προληπτικά" μέτρα που θα εφαρμοστούν μετά από δυο χρόνια, όταν θα έχει -σε κάθε περίπτωση- λήξει η κυβερνητική της θητεία! Μέτρα νέας φορολογικής αφαίμαξης των πιο φτωχών λαϊκών στρωμάτων -μειώνοντας δραστικά το αφορολόγητο- και μέτρα εξαθλίωσης της συντριπτικής πλειοψηφίας των συνταξιούχων -καταργώντας την προσωπική διαφορά.

Επιπλέον, συναίνεσε στη διαρκή λεηλασία του λαού και της χώρας υπό καθεστώς μόνιμης επιτροπείας, ενδίδοντας στην ιμπεριαλιστική αξίωση για εξασφάλιση πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ τα επόμενα πέντε χρόνια, μέχρι το τέλος του 2022, και 2% του ΑΕΠ μέχρι το 2060! 

Το ανοσιούργημα αυτό σε βάρος του λαού -συν κάμποσες ακόμη δεκάδες αντιλαϊκών προαπαιτούμενων- διαπράχθηκε με "αντάλλαγμα" μια γενικόλογη υποσχετική για μεσοπρόθεσμη δέσμη μέτρων για το χρέος που θα προσδιοριστούν, εφόσον χρειαστεί(!), μετά τη λήξη του τρίτου Μνημονίου, το καλοκαίρι του 2018, και με την προϋπόθεση της επιτυχούς ολοκλήρωσής του... Όσο για την ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και την έξοδο στις αγορές -που τόσο διαφημίζει και διακαώς προσμένει η κυβέρνηση- όλο και απομακρύνονται. Εν ολίγοις, δεσμευτικά -απολύτως προσδιορισμένα αριθμητικά- αντιλαϊκά μέτρα και γενικόλογα -απολύτως ασαφή και αβέβαια- "ανταλλάγματα".

Το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης -για το οποίο κομπάζει ο Α. Τσίπρας- αποτέλεσε, τελικά, έναυσμα και αφετηρία νέας κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης, σαραντάχρονης(!) διάρκειας, με τον τερατώδη μηχανισμό του "κόφτη" να παραμονεύει, τα αντίμετρα να έχουν αποδομηθεί, και το περίφημο ζήτημα του χρέους να αναδεικνύεται σε αυτό που πράγματι είναι, όχημα σκληρών εκβιασμών και διαρκούς ιμπεριαλιστικής επέμβασης για τη χειραγώγηση των εσωτερικών εξελίξεων και τη διασφάλιση και διαιώνιση της επιτροπείας των δανειστών. Αυτό είναι το περίφημο "άνοιγμα" του "καθαρού δρόμου για την οριστική έξοδο από την κρίση" για το λαό και τη χώρα.

Έπαινοι και ανακούφιση  από τους κρατούντες

Η άτακτη υποχώρηση και παράδοση της κυβέρνησης στους σκληρούς όρους των δανειστών επαινέθηκε από αυτούς και επιδοκιμάστηκε από σύμπαν το εγχώριο μνημονιόδουλο μπλοκ. Η ανακούφιση και οι θετικοί σχολιασμοί για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης περίσσεψαν και διαδέχθηκαν τα προηγούμενα κύματα καταστροφολογίας της μνημονιόδουλης προπαγάνδας.

Είναι γεγονός πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ -με μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία ισχνή αλλά αλώβητη- νομοθέτησε μέτρα που δεν διανοούνταν ότι θα μπορούσαν να περάσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Πώς να μην χαίρονται όλοι οι δυνάστες του λαού μας, και οι ιμπεριαλιστές και η εγχώρια ολιγαρχία;

Αυτές οι πολύτιμες, προς τους κρατούντες, υπηρεσίες συντηρούν και θα συντηρούν την κυβέρνηση Α. Τσίπρα όσο εξακολουθεί να τους είναι χρήσιμη και όσο η λαϊκή οργή δεν βρίσκει το δρόμο του ενιαίου μαζικού αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Αυτή την εξέλιξη πασχίζει, τώρα, να καθυστερήσει και να αποτρέψει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θολώνοντας την πραγματικότητα της ταπεινωτικής συνθηκολόγησης και σταθερής σύμπραξής της με τους δυνάστες του λαού, παρουσιάζοντάς την σαν το δρόμο της "εθνικής σωτηρίας", σαν τον "καθαρό δρόμο για το τέλος της κρίσης". Με εξοργιστικά ψέματα και αναμασώντας -σαν θλιβερή ηχώ- τις ίδιες προπαγανδιστικές αθλιότητες των προκατόχων της, επιχειρεί να εξαπατήσει το λαό.

Φρούδες ελπίδες. Η συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη λεηλασία της χώρας και του λαού μας δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Οι νέες στρατιές φτωχών και εξαθλιωμένων δεν το επιτρέπουν. Αλλά και αυτή η "δίκαιη ανάπτυξη" την οποία επαγγέλλεται -που προϋποθέτει και συνεπάγεται τη σκληρή καπιταλιστική εκμετάλλευση των εργαζομένων και το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της χώρας - και με την οποία προσπαθεί να συντηρήσει την εύνοια των ισχυρών, κουρελιάζεται από την πραγματικότητα μιας καπιταλιστικής οικονομίας που συνεχίζει να παραδέρνει σε βαθιά κρίση, χωρίς σημάδια ανάκαμψης, μετά από επτά χρόνια αλλεπάλληλων προγραμμάτων "διάσωσής" της.

Το πολιτικό κεφάλαιο του ΣΥΡΙΖΑ συρρικνώνεται ραγδαία. Ο πραγματικός ρόλος του έχει αποκαλυφθεί. Ο ελληνικός λαός προσπερνάει, πλέον, και αποστρέφεται την προπαγάνδα του. Η λαϊκή αποδοκιμασία και αγανάκτηση διευρύνονται.

Πλαστές αντιπαραθέσεις

Οι υψηλοί τόνοι διαφοροποίησης ή και καταγγελίας από τα αντιπολιτευόμενα αστικά κόμματα δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματική, βαθιά συμφωνία τους με τις αντιδραστικές αυτές εξελίξεις. Πολύ περισσότερο του κόμματος της Δεξιάς, κατεξοχήν εκφραστή των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού και της ελληνικής ολιγαρχίας και βασικού πυλώνα του αστικού πολιτικού συστήματος. Αγαλλίαση πρέπει να διακατέχει τη ΝΔ που προετοιμάζεται να διαδεχθεί το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία. Θα βρει στρωμένο το έδαφος, με νομοθετημένα τα βαριά αντιλαϊκά μέτρα που η ίδια είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα μπορούσε να περάσει σαν κυβέρνηση. Και, επιπλέον, με την αναπότρεπτη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργεί υπέρ της.

Η ανούσια, τεχνητή οξύτητα και οι κοκορομαχίες που επιστρατεύονται από το ΣΥΡΙΖΑ, από τη μια πλευρά, και από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, από την άλλη, ένα και μόνο στόχο έχουν. Μέσα από πλαστές αντιπαραθέσεις πασχίζουν να κρύψουν το κραυγαλέο γεγονός πως όλοι τους είναι συνένοχοι και ιμάντες επιβολής των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών δανειστών και της εγχώριας ολιγαρχίας. Όλοι τους είναι ακραιφνείς μνημονιόδουλοι. Ο ελληνικός λαός έχει, πλέον, βαθιά συνείδηση αυτής της αλήθειας.

Γι' αυτό, για δεύτερη φορά σε ένα χρόνο, η αντικυβερνητική συγκέντρωση των "παραιτηθείτε", στην πλατεία Συντάγματος, αν και είχε ευρεία στήριξη και προβολή από τα ΜΜΕ, εξελίχθηκε σε φιάσκο. Παρά τη μεγάλη λαϊκή αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής, ο λαός δεν πλαισιώνει τις προσπάθειες του παλιού χρεοκοπημένου μνημονιόδουλου μπλοκ για επάνοδό του στην κυβερνητική εξουσία. Κρατάει αποστάσεις από τις "πρωτοβουλίες" όλων αυτών των δήθεν ακομμάτιστων "εκσυγχρονιστών" και "νεοφιλελεύθερων" που, στην πραγ­ματικότητα, είναι καμουφλαρισμένοι παράγοντες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και των πολλών πλέον παραφυάδων τους.