Η θηλιά του χρέους θα συνεχίσει να στηρίζει την κινεζοποίηση
Στις 18 του περασμένου Ιούλη, λίγες μέρες πριν η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
επιχειρήσει τη δική της πρώτη «έξοδο στις αγορές» (με το γνωστό
τοκογλυφικό επιτόκιο), το πρακτορείο Reuters, σε ένα εκτενές ρεπορτάζ
του, προέβλεπε ότι το ελληνικό κράτος, ακόμα και αν δανειστεί από τις
«αγορές» πριν από τη λήξη του τρίτου «προγράμματος» (Μνημόνιου), στο
τέλος θα αναγκαστεί -υπό την πίεση των δανειστών- να προσφύγει στην
«προληπτική πιστωτική γραμμή» του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας
(ESM) και να αποδεχτεί νέους όρους και δεσμεύσεις.
Το δημοσίευμα επικαλούνταν ευρωπαίους αξιωματούχους, σύμφωνα με τους οποίους η αποκατάσταση μίας σταθερής πρόσβασης της Ελλάδας στις «αγορές» δεν είναι «διαδικασία μιας νύχτας». Θα πρέπει να γίνουν διαδοχικές εκδόσεις ομολόγων μέχρι τον Αύγουστο του 2018 που λήγει το «πρόγραμμα» και δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα έχει επιτευχθεί μέχρι τότε. Γι' αυτό θα χρειαστεί η στήριξη από μια «προληπτική πιστοληπτική γραμμή» του ESM.
Μια μέρα μετά (19 Ιούλη), η περιβόητη Goldman Sachs, σε ανάλυσή της για την Ελλάδα, εκτίμησε ότι η συζήτηση για το χρέος θα αρχίσει την άνοιξη του 2018, ενώ τα όποια μέτρα ελάφρυνσης θα συνοδεύονται από ένα νέο Μνημόνιο με πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Αυτές οι εκτιμήσεις πέρασαν ασχολίαστες από την προπαγάνδα των Τσιπροκαμμένων. Δε θέλησαν ν' ανοίξουν οποιοδήποτε μέτωπο, μιλώντας για υπονομευτές και τα παρόμοια. Επέλεξαν να εστιάσουν στη «θετική πλευρά των γεγονότων». Η «έξοδος στις αγορές» έγινε στις 25 Ιούλη, τα δεδομένα της παραποιήθηκαν με το συνήθη γκεμπελίστικο τρόπο («Πάρτι των τοκογλύφων του χρηματιστικού κεφαλαίου» ήταν ο δικός μας τίτλος στο φύλλο της 29ης Ιούλη), ακολούθησαν οι αναμενόμενες αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού κράτους από τους διεθνείς αξιολογικούς οίκους (το ότι η πιστοληπτική ικανότητα είναι χαμηλότερα από το επίπεδο που ήταν την άνοιξη του 2014, επί Σαμαροβενιζέλων, δε σχολιάστηκε από κυβερνητικής πλευράς), και από το επιτελείο προπαγάνδας του Μαξίμου άρχισε να πνέει ένας άνεμος αισιοδοξίας, που υποτίθεται ότι θα σπρώξει το σκάφος «Ελλάδα» έξω από το μνημονιακό πλαίσιο.
Αυτός είναι ο σημερινός πολιτικός μύθος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Οταν έρθει η ώρα να καθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να συζητήσουν για τη νέα αναδιάρθρωση του χρέους (αφού προηγουμένως έχουν ολοκληρώσει την τρίτη και την τέταρτη αξιολόγηση), οπότε ο μύθος θα πρέπει να τοποθετηθεί στο ράφι, θα δουν τι θα κάνουν. Το πολύ-πολύ να πάνε σε πρόωρες εκλογές, ακόμα και με την προοπτική να χάσουν «αξιοπρεπώς» και να περιμένουν στην αντιπολίτευση για να εξαγνιστούν και να επανακάμψουν.
Ομως, οι εξελίξεις στις σχέσεις με τους ιμπεριαλιστές δανειστές δεν καθορίζονται από τους πολιτικούς κύκλους στην αποικία-Ελλάδα. Αυτό αποδείχτηκε το 2014, όταν οι ιμπεριαλιστές άφησαν αβοήθητους τους Σαμαροβενιζέλους, και τον Σεπτέμβρη του 2015, όταν η Μέρκελ με τον Σόιμπλε έσταζαν μέλι για τον Τσίπρα, παρά τα όσα συνέβησαν το πρώτο εξάμηνο του 2015. Οι ιμπεριαλιστές δεν κοιτάζουν ποιον έχουν απέναντί τους, αλλά επιβάλλουν τις απαιτήσεις τους σε όποιον έχουν απέναντί τους.
Δείτε τι γίνεται, για παράδειγμα, στην προεκλογική περίοδο της Γερμανίας, κάθε φορά που τίθενται ερωτήσεις για το «ελληνικό ζήτημα». Ο Σόιμπλε πότε λέει ότι κάποια στιγμή θα του κάνουν άγαλμα στην Ελλάδα και πότε σοβαρεύεται απότομα και με ύφος αυστηρού δασκάλου λέει πως οποιαδήποτε συζήτηση για το ελληνικό χρέος δεν είναι της παρούσης, γιατί αυτό θα έστελνε λάθος μηνύματα στην Ελλάδα και θα χαλάρωνε την προσπάθεια για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, για την πραγματοποίηση των οποίων έχει δεσμευτεί η ελληνική κυβέρνηση.
Προεκλογική περίοδος, θα πείτε, ο Σόιμπλε έχει ανάγκη να προσφέρει «αίμα» στο διαποτισμένο με την ιμπεριαλιστική λογική γερμανικό εκλογικό σώμα. Μόνο που αυτά τα έλεγε και πριν από την προεκλογική περίοδο. Κι εκτός απ' αυτά έχει καταθέσει δημόσια και μια πρόταση ευρωπαϊκού βεληνεκούς, με την οποία έσπευσε να συμφωνήσει και η Μέρκελ στην καθιερωμένη «θερινή συνέντευξη Τύπου», που έδωσε την περασμένη Τρίτη. Ο Σόιμπλε προτείνει τη μετατροπή του ESM σε «ευρωπαϊκό ΔΝΤ», που θα έχει ως καθήκον την αποτροπή κρίσεων στην Ευρωζώνη. Η εκπρόσωπός του, Φρεντερίκε Φον Τισενχάουζεν έσπευσε να διευκρινίσει ότι η μεταρρύθμιση του ΕSM που προτείνει ο γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν σημαίνει και αμοιβαιοποίηση του χρέους των ευρωπαϊκών χωρών (δηλαδή, δανεισμό όλων των χωρών με ίδιους όρους ή αλλιώς έκδοση ευρωομολόγου). Η δε Bild, που παραδοσιακά αναλαμβάνει την «εκλαΐκευση» των θέσεων της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας, εξήγησε ότι σε αντάλλαγμα για την ευκολότερη πρόσβαση στα κεφάλαια του ESM, ο Σόιμπλε θέλει να ασκεί το ταμείο μεγαλύτερο έλεγχο στη δημοσιονομική πολιτική των κυβερνήσεων.
Να το αποδώσουμε και αυτό στην προεκλογική εκστρατεία, στη διάρκεια της οποίας η χριστιανοδημοκρατία θέλει να δείχνει το «σκληρό» της πρόσωπο; Ακόμα και αν παραβλέπαμε την όξυνση των σχέσεων της Γερμανίας με τις ΗΠΑ (που ελέγχουν το ΔΝΤ), η οποία ενισχύει τις θέσεις για ισχυροποίηση του ESM ώστε να παίζει στην ΕΕ το ρόλο του ΔΝΤ, δεν επιτρέπεται να παραβλέψουμε την παλιά γερμανική πρόταση για «ευρωπαίο υπουργό Οικονομικών», την οποία επανέλαβε στη συνέντευξή της η Μέρκελ, αφού προηγουμένως εξέφρασε τη συμφωνία της με την πρόταση Σόιμπλε για μετατροπή του ESM σε «ευρωπαϊκό ΔΝΤ».
Ολα δείχνουν πως οι κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (η Γερμανία σε συμμαχία με τη Γαλλία) θα κινηθούν σε μια κατεύθυνση σφιξίματος του ελέγχου πάνω στις εθνικές κυβερνήσεις της Ευρωζώνης. Και βέβαια, θα ήταν ηλίθιοι οι ιμπεριαλιστές δανειστές αν απεμπολούσαν το ελληνικό κρατικό χρέος ως εργαλείο για την εξασφάλιση του απόλυτου ελέγχου επί του ελληνικού καπιταλισμού και τη διατήρηση της κινεζοποίησης. Ακόμα κι αν υποθέταμε ότι δε θα χρειαστεί η «προληπτική πιστωτική γραμμή» του ESM (πράγμα εξαιρετικά απίθανο), οι ιμπεριαλιστές δανειστές κρατούν στα χέρια τους την αναγκαία νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Αν δε γίνει αυτή η αναδιάρθρωση, τότε το 2022 θα υπάρξουν συνθήκες χρεοκοπίας (ας αφήσουμε που τα επιτόκια δανεισμού από τις «αγορές» θα είναι στα ύψη). Μόνο απατεώνες (ή αφελείς) μπορούν να πιστέψουν ότι οι ιμπεριαλιστές θα δώσουν αυτή την αναδιάρθρωση χωρίς να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της αποικιοκρατικού τύπου επιτροπείας.
Το δημοσίευμα επικαλούνταν ευρωπαίους αξιωματούχους, σύμφωνα με τους οποίους η αποκατάσταση μίας σταθερής πρόσβασης της Ελλάδας στις «αγορές» δεν είναι «διαδικασία μιας νύχτας». Θα πρέπει να γίνουν διαδοχικές εκδόσεις ομολόγων μέχρι τον Αύγουστο του 2018 που λήγει το «πρόγραμμα» και δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα έχει επιτευχθεί μέχρι τότε. Γι' αυτό θα χρειαστεί η στήριξη από μια «προληπτική πιστοληπτική γραμμή» του ESM.
Μια μέρα μετά (19 Ιούλη), η περιβόητη Goldman Sachs, σε ανάλυσή της για την Ελλάδα, εκτίμησε ότι η συζήτηση για το χρέος θα αρχίσει την άνοιξη του 2018, ενώ τα όποια μέτρα ελάφρυνσης θα συνοδεύονται από ένα νέο Μνημόνιο με πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Αυτές οι εκτιμήσεις πέρασαν ασχολίαστες από την προπαγάνδα των Τσιπροκαμμένων. Δε θέλησαν ν' ανοίξουν οποιοδήποτε μέτωπο, μιλώντας για υπονομευτές και τα παρόμοια. Επέλεξαν να εστιάσουν στη «θετική πλευρά των γεγονότων». Η «έξοδος στις αγορές» έγινε στις 25 Ιούλη, τα δεδομένα της παραποιήθηκαν με το συνήθη γκεμπελίστικο τρόπο («Πάρτι των τοκογλύφων του χρηματιστικού κεφαλαίου» ήταν ο δικός μας τίτλος στο φύλλο της 29ης Ιούλη), ακολούθησαν οι αναμενόμενες αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού κράτους από τους διεθνείς αξιολογικούς οίκους (το ότι η πιστοληπτική ικανότητα είναι χαμηλότερα από το επίπεδο που ήταν την άνοιξη του 2014, επί Σαμαροβενιζέλων, δε σχολιάστηκε από κυβερνητικής πλευράς), και από το επιτελείο προπαγάνδας του Μαξίμου άρχισε να πνέει ένας άνεμος αισιοδοξίας, που υποτίθεται ότι θα σπρώξει το σκάφος «Ελλάδα» έξω από το μνημονιακό πλαίσιο.
Αυτός είναι ο σημερινός πολιτικός μύθος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Οταν έρθει η ώρα να καθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να συζητήσουν για τη νέα αναδιάρθρωση του χρέους (αφού προηγουμένως έχουν ολοκληρώσει την τρίτη και την τέταρτη αξιολόγηση), οπότε ο μύθος θα πρέπει να τοποθετηθεί στο ράφι, θα δουν τι θα κάνουν. Το πολύ-πολύ να πάνε σε πρόωρες εκλογές, ακόμα και με την προοπτική να χάσουν «αξιοπρεπώς» και να περιμένουν στην αντιπολίτευση για να εξαγνιστούν και να επανακάμψουν.
Ομως, οι εξελίξεις στις σχέσεις με τους ιμπεριαλιστές δανειστές δεν καθορίζονται από τους πολιτικούς κύκλους στην αποικία-Ελλάδα. Αυτό αποδείχτηκε το 2014, όταν οι ιμπεριαλιστές άφησαν αβοήθητους τους Σαμαροβενιζέλους, και τον Σεπτέμβρη του 2015, όταν η Μέρκελ με τον Σόιμπλε έσταζαν μέλι για τον Τσίπρα, παρά τα όσα συνέβησαν το πρώτο εξάμηνο του 2015. Οι ιμπεριαλιστές δεν κοιτάζουν ποιον έχουν απέναντί τους, αλλά επιβάλλουν τις απαιτήσεις τους σε όποιον έχουν απέναντί τους.
Δείτε τι γίνεται, για παράδειγμα, στην προεκλογική περίοδο της Γερμανίας, κάθε φορά που τίθενται ερωτήσεις για το «ελληνικό ζήτημα». Ο Σόιμπλε πότε λέει ότι κάποια στιγμή θα του κάνουν άγαλμα στην Ελλάδα και πότε σοβαρεύεται απότομα και με ύφος αυστηρού δασκάλου λέει πως οποιαδήποτε συζήτηση για το ελληνικό χρέος δεν είναι της παρούσης, γιατί αυτό θα έστελνε λάθος μηνύματα στην Ελλάδα και θα χαλάρωνε την προσπάθεια για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, για την πραγματοποίηση των οποίων έχει δεσμευτεί η ελληνική κυβέρνηση.
Προεκλογική περίοδος, θα πείτε, ο Σόιμπλε έχει ανάγκη να προσφέρει «αίμα» στο διαποτισμένο με την ιμπεριαλιστική λογική γερμανικό εκλογικό σώμα. Μόνο που αυτά τα έλεγε και πριν από την προεκλογική περίοδο. Κι εκτός απ' αυτά έχει καταθέσει δημόσια και μια πρόταση ευρωπαϊκού βεληνεκούς, με την οποία έσπευσε να συμφωνήσει και η Μέρκελ στην καθιερωμένη «θερινή συνέντευξη Τύπου», που έδωσε την περασμένη Τρίτη. Ο Σόιμπλε προτείνει τη μετατροπή του ESM σε «ευρωπαϊκό ΔΝΤ», που θα έχει ως καθήκον την αποτροπή κρίσεων στην Ευρωζώνη. Η εκπρόσωπός του, Φρεντερίκε Φον Τισενχάουζεν έσπευσε να διευκρινίσει ότι η μεταρρύθμιση του ΕSM που προτείνει ο γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν σημαίνει και αμοιβαιοποίηση του χρέους των ευρωπαϊκών χωρών (δηλαδή, δανεισμό όλων των χωρών με ίδιους όρους ή αλλιώς έκδοση ευρωομολόγου). Η δε Bild, που παραδοσιακά αναλαμβάνει την «εκλαΐκευση» των θέσεων της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας, εξήγησε ότι σε αντάλλαγμα για την ευκολότερη πρόσβαση στα κεφάλαια του ESM, ο Σόιμπλε θέλει να ασκεί το ταμείο μεγαλύτερο έλεγχο στη δημοσιονομική πολιτική των κυβερνήσεων.
Να το αποδώσουμε και αυτό στην προεκλογική εκστρατεία, στη διάρκεια της οποίας η χριστιανοδημοκρατία θέλει να δείχνει το «σκληρό» της πρόσωπο; Ακόμα και αν παραβλέπαμε την όξυνση των σχέσεων της Γερμανίας με τις ΗΠΑ (που ελέγχουν το ΔΝΤ), η οποία ενισχύει τις θέσεις για ισχυροποίηση του ESM ώστε να παίζει στην ΕΕ το ρόλο του ΔΝΤ, δεν επιτρέπεται να παραβλέψουμε την παλιά γερμανική πρόταση για «ευρωπαίο υπουργό Οικονομικών», την οποία επανέλαβε στη συνέντευξή της η Μέρκελ, αφού προηγουμένως εξέφρασε τη συμφωνία της με την πρόταση Σόιμπλε για μετατροπή του ESM σε «ευρωπαϊκό ΔΝΤ».
Ολα δείχνουν πως οι κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (η Γερμανία σε συμμαχία με τη Γαλλία) θα κινηθούν σε μια κατεύθυνση σφιξίματος του ελέγχου πάνω στις εθνικές κυβερνήσεις της Ευρωζώνης. Και βέβαια, θα ήταν ηλίθιοι οι ιμπεριαλιστές δανειστές αν απεμπολούσαν το ελληνικό κρατικό χρέος ως εργαλείο για την εξασφάλιση του απόλυτου ελέγχου επί του ελληνικού καπιταλισμού και τη διατήρηση της κινεζοποίησης. Ακόμα κι αν υποθέταμε ότι δε θα χρειαστεί η «προληπτική πιστωτική γραμμή» του ESM (πράγμα εξαιρετικά απίθανο), οι ιμπεριαλιστές δανειστές κρατούν στα χέρια τους την αναγκαία νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Αν δε γίνει αυτή η αναδιάρθρωση, τότε το 2022 θα υπάρξουν συνθήκες χρεοκοπίας (ας αφήσουμε που τα επιτόκια δανεισμού από τις «αγορές» θα είναι στα ύψη). Μόνο απατεώνες (ή αφελείς) μπορούν να πιστέψουν ότι οι ιμπεριαλιστές θα δώσουν αυτή την αναδιάρθρωση χωρίς να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της αποικιοκρατικού τύπου επιτροπείας.
Σχόλια